Zaga karakterleri

Her ne kadar Okan Bayülgen, hâlâ bazı memleket evlatlarının gözünde programa telefonla katılan izleyicileri bozum ettiği için ‘sadist bey’ olsa da, bazıları "Zaga mı, MTV’den, şuradan buradan arak," diye burun kıvırsa da, her cuma, gece yarısına doğru, ekrandaki yerini buluyor ve müdavimlerini şenlendirmeyi sürdürüyor. Özellikle de skeçleriyle.
Evet, skeçler.
Tamam, klip arkası, medya şeysi, küçük ilanlar, konuklar, jenerik, orkestra, Zaga beyin performansı filan da gayet başarılı. Ama skeçler yok mu? İşte onlar, bilhassa da, en son numara, çekirdek yiyiciler, değme gizem insanını dahi kahkahalara boğup, bütün karizmayı dakkasında çizdirecek kertede komikler!

ÇEKİRDEK YİYİCİLER
Adından da kolayca anlaşılabileceği gibi, bu skeçte vatandaşlar çekirdek çitlemektedirler. Ama, bu arada birtakım güzel bacaklı hatunlar (yüzlerini göremeyiz, çünkü vatandaşlar yere çömelmiş vaziyette oturmaktadırlar) önlerinden geçip gider. Mini etekli hatunlar, podyumdaki mankenler gibi ortalık yerde salınıp dururken, vatandaşlar çekirdek çitlemeyi sürdürür, bu esnada da gündeme bomba gibi düşen derin konuları kendi aralarında tartışırlar. Gerçi, önlerinden her zaman manken gibi kızlar geçmez. Araya bazen Japon turistler de karışır. Japonlar, ecinniler gibi ortaya dökülüp, kendi dillerinde kavga edip dururlarken, dediğimiz gibi vatandaşlar, her türlü ifadeden yoksun bir yüz ifadesiyle, bir yandan çekirdek dağını oluşturmayı sürdürür, bir yandan da daima ileriye bakarak, ana haber bültelerinde gündeme getirilen "Ne dedin sen?"(Hatırlayınız: Sevda Demirel’in Hande Ataizi’ni tokatlamasını) ya da "Sayın Başbaşakan’ın saç boyası" (Yine hatırlayınız: Sayın Rahşan Ecevit saç boyasını kime aldı haberlerini...) gibi hadiseleri yeniden masaya yatırırlar. Bu arada ikide bir de Zeki Müren ve öpsün seni tren meselesine değinir, birbirlerini tepiklerler.

VAMPİR
Kendisi bir Zaga klasiğidir. Gerçi zaman zaman tamamen yarasa şekline dönüşüp, güzel ağabeyim, diye seslendiği kendi türünden bir arkadaşıyla aşağıya doğru sallanıp, Tarantino’ya rahmet okutan geyikleriyle başımızı döndürür. Ama kabul etmek gerekir ki, gerek entelektüel bazda, gerekse marjinal varlığıyla yeri doldurulamaz bir şahsiyettir. Literatüre at sınağı sözcüğünü armağan eden bu kıymetli şahsiyet, Zaga’ya konuk gelen cümle popçunun, şunun bunun kanını içerek, aynı zamanda ince ince oyarak, bir nebze de olsa geleceğe ümitle bakmamıza zemin hazırlar. Kendisine gönül verenleri mutlu mesut eder, filan. Bu yüzden de sivri dişleri, boyun merakı, fel fecir okuyan mor halkalı gözleri, pelerini çok sevilir, takdir edilir.

CAM SİLİCİLER
Buradaki vatandaşlar da tıpkı çekirdek yiyici türdeşleri gibi gündemdeki maddeleri - BBG ya da ONA’daki hadiseler, Doğa Bey, 14 Gaye, 01 Fatih ya da 07 Kaan’ın uçan tekmesi Sibel Can’ın evliliği, Hülya Avşar - Gülben Ergen çatışması gibi kamuya mal olmuş memleket meselelerini tartışıp durur, kendi yorumlarını getirirler. Lakin, onlardan çok daha güleryüzlüdürler. Diğerleri boş ve anlamsız bakışlarla, olanı biteni müzakare ederken, cam siliciler; mutlaka ama mutlaka pazara kadar değil, mezara kadar gibi anlamlı ve derin şarkıları seslendirirler. Yani sevinç ve neşe doludurlar. Paso gülüşür, birbirlerine gombik (bizim dilimizle yumruk) atıp dururlar. Bir ikinci fark: Çitleyiciler bıyıksızken, bunlar bıyıklıdırlar. Çitleyiciler yerdeyken, onlar göktedir. Hangi gökdelenin, kimbilir kaçıncı katındadırlar, bilemeyiz. Ama özetle, yukarıdadırlar. Yani, çitleyiciler işsiz güçsüzken, bunlar eve ekmek götürebilmektedirler. Ayrıca, çoluk çocuğa da karışmışlardır.