İkinci kez Mustafa Kemal oldu

1995te Müjdat Gezen Sanat Merkezinden mezun olan Orçin, İstanbul Şehir Tiyatroları oyuncusu. Bugünlerde de zaten yeni oyunuyla gündemde. Genç sanatçı "Abdülhamid Düşerken"de "üç dakikalığına" Mustafa Kemal Atatürkü canlandırmıştı; başrollerinden birinde olduğu "Candan Can Koparmak" adlı oyunla bu kez onu sahneye taşıyor.Kendisi henüz ne beyazperde ne sahne ne de televizyonda dikkatinizi çekmediyse ismine dikkat edin derim. Oyunculuk üzerine ciddi ciddi düşünen bu genç adam yakında çok daha iyi işler yapacağa benziyor. Şartları zorlaması gerekse bile... Serdar Orçini Türk sinemasının sıkı takipçileri mutlaka tanıyor. "Sır Çocukları" ve "Abdülhamid Düşerken"in yanı sıra Zeki Demirkubuzun üç filminde oynadı. Hatta ilk başrolü olan "Yazgı" ile Antalya Altın Portakal Film Festivalinde Jüri Özel Ödülünü aldı. Hayatını televizyon ile renklendirmeyi tercih edenler de Orçine hiç yabancı değil; "Mühürlü Güller" ve "Gülbeyaz"ın ardından şimdi onu "Hayalet"te seyrediyoruz. Bir dahi olduğunu yeniden keşfettim; çok iyi bir siyaset adamı, asker, entelektüel ve ileri görüşlü. Ayrıca çok "insan" olduğunu düşünüyorum. Buradan hareket edip yani bir belgesel havasından çıkarıp yaşayan birisi olması için gayret gösterdim. Bir röportajda "Herkesin Mustafa Kemali ayrı" diyorsunuz. Sizinki nasıl? Önümüzdeki 10 yıl boyunca zor böyle bir film yapılması ama kişisel hayatıyla ilgili bir filmde oynamak isterim. Asıl işte o zaman bir oyuncunun Mustafa Kemali yorumlaması daha fazla söz konusu olabilir... Kurtuluş Savaşı, devrim dönemleri; hayatının her dönemi bir film konusu. Zor herhalde ama üçüncü kez Mustafa Kemali oynama teklifi gelse... İster istemez önce klişeden yola çıkıyorsunuz, herkes de az çok bunları görmek isteyecektir. Sigara tutuşu, bastonunu kullanışı, yürüyüşü, bakışı... Tabii bunlar bana çok yardımcı oldu ama asıl önemlisi duyguları yakalamak. Seyredenler oynadığım Mustafa Kemali sever sevmez, benzetir benzetmez... Önemli olan inandırıcılık. Hangi hareketlerinden, jestlerinden yararlandınız çalışırken? Belki iyi bir Atatürk olurdu ama ben bir Türk oyuncunun oynamasını tercih ederdim. Bir ara Antonio Banderas çok konuşulmuştu; nasıl bir Atatürk olurdu ondan? Nuri Bilge Ceylanın bir filminde olmak isterim. Bu sene Ömer Vargının "İnşaat"ında oynamak isterdim. Çok güzeldi ama görmesi gereken ilgiyi göremedi; yazık. Hiçbir Türk filmi için keşke o değil şu izlenseydi diyemem tabii ama biraz yazık ediyoruz... Kendi açımdan şunu söyleyebilirim: Ekip işlerinin çoğalmasını istiyorum. Mesela Taylan biraderlerin tavrını seviyorum çünkü bir ekip gibi çalışıyorlar. Eksikleri vardır belki ama bir yol tutturmuş durumdalar. BKM de öyle; beğenir ya da beğenmezsiniz ama bir ekipler... Bu sene Türk filmleri açısından bereketliydi. Onlardan birinde de oynamak ister miydiniz? Evet, zor bir yönetmen. Kamera karşısına ilk kez onun filmiyle geçtim. Daha önce çektiği iki filmi izlemiştim ve bahsettiği, kurcaladığı şeyleri ilgilenmeye değer buluyordum. Belki de bu elektrik bize birbirimize yaklaştırdı. Oyuncunun görevi bazen ne istendiğini iyi anlayıp onu becerebilmeye çalışmaktır. Ben onunla çatışmaya girmeyip egomu yok ettim. Herkes Zeki Demirkubuz için çalışılması zor bir yönetmen diyor ama siz onun üç filminde oynadınız. Neden sizi tercih ediyor? Oldu tabii. "Yazgı"da başroldeydim, çok tecrübesizdim. İlk iki gün kendimi çok kötü hissettim, korktum hatta vazgeçmek istedim. Fakat diğer oyuncularla kurduğu ilişkiyi görmeye başlayınca anladım ki onun çatıştığı oradaki insanın egosu değil. Kendi dünyasıyla ilgili bir şeyden bahsediyor ve onu yaratmaya çalışıyor... İşin diğer yönü de şu: Başka bir yönetmen ondan farklı bir yöntemle çalışabilir. Seninle hiç ilgilenmeyen bir yönetmen olabilir, küsüp rolü oynamamazlık edemezsin. Ama işte bütün bunları anlamak için tecrübe gerekiyor. Hiç mi gerginlik olmadı aranızda? "Kesinlikle tiyatroyu yeniden düşünmeye ihtiyacımız var" Olabilirim, bir sakınca görmüyorum. (Gülüyor) Fakat fikrine katılmıyorum. Türkiyede jön yok demek, Türkiyede ekmek bulmak zor demek kadar saçma bence.... İnsanlar filmler çekiyor, hikayeler anlatıyorlar; bunlarla ilgilenmek lazım. Bu arada Hülya Avşara uygun jön yoktur belki, onu bilemem... Hülya Avşara göre Türkiyede jön yok. Siz aranan jönlerden biri misiniz acaba? Kesinlikle yeniden düşünmeye ihtiyacımız var. Tiyatronun öldüğüne hiç inanmıyorum; zamana uyarak devam edecektir ama bence o yazıda bahsi geçen şeyleri ciddiye almak lazım. Özel tiyatroların, kurum tiyatrolarının tartışılması gerekiyor. Geleneğimiz var ama henüz bir çehre kazandırabilmiş değiliz tiyatroya... Bir kurum tiyatrosunda çalışıyorum, burada çağdaş işler yapılmıyor diye oturduğum yerden ahkam kesemem çünkü koşullarını biliyorum. Yüzbinlerce insana hizmet veriyor. Burayı da bu koşullar içinde değerlendirmek, eleştirmek lazım... Şehir Tiyatroları bu sene daha çok seyirci çekmek için Meltem Cumbul ve Memet Ali Alaborayı bir Shakespeare oyununda oynattı. İlgiyi artırmak için bu yeterli mi, yoksa daha uzun boylu düşünmek mi gerekli? Hatırlarsınız bir arada da bir köşe yazarı "Tiyatro öldü" yorumu yapmıştı. Para kazanmak için dizi yapıyorum. İhtiyacım olmasa öyle çok fazla televizyona meyledeceğimi zannetmiyorum. Ama iyi bir ekip güzel bir iş önerir... Eskiden TRTnin güzel dizileri vardı, böyle bir proje gelse neden hayır diyesin ki. TV ucuz, çabuk tüketiliyor; evet ama o da öyle bir iş. TVden çok şey beklemiyorum zaten... "Hayalet"ten memnunum. Reji ekibini çok seviyorum. Genç bir oyuncu kadrosu var, bu da hoş. Dizinin yönetmeni Cemal Şan önümüzdeki yılların çok iyi yönetmenlerinden biri olacak. "Cemal Şan gelecekte çok önemli yönetmenlerden biri olacak"