MÜTESADİF
Tecessüs: 1
Şu güzer-gâha kıl nazar;
Her belâ anda muntazar!
Gün batarken garip garip,
Kimseler yoğ iken şu sahrâda,
Kim şu mahlûk-ı dil-firib,
Kim unutmuş anı bu enhâda?
Niçin ağlar hazin hazîn,
Ne temennâsı var bu dünyada?
Acaba kim şu nâzenîn,
Kimi bekler kenâr-ı deryada?
Tecessüs: 2
Acaba kim şu sîmîn-ber,
Kime âşık kime muğber?
Tavrı pür-mânâ, hey’eti sâde,
Ser-âzâde;
Kim şu hasnâ-yı bî-hemtâ:
Acep kimdir?
Âftab âzim-i mâğrip;
O niçin olmamış gârib?
Sebep kimdir?
Ne oturmuş tek ü tenhâ,
Ne sevdada,
Kimi bekler kenâr-ı deryâda?
ABDÜLHAK HAMİT TARHAN
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ İLE
TESADÜF EDEN
Anlama Merakı: 1
Şu yol boyunca bir bak;
Her bela ondan beklenir!
Gün batarken garip garip,
Kimseler yok iken şu çölde
Kim şu gönül aldatan yaratık,
Kim unutmuş onu bu taraflarda
Niçin ağlar hazin hazin
Ne dileği var bu dünyada?
Acaba kim şu nazlı,
Kimi bekler deniz kenarında?
Anlama Merakı: 2
Acaba kim şu gümüş tenli,
Kime âşık kime küsmüş?
Tavrı çok anlamlı, görünüşü sade,
Serbest;
Kim şu benzersiz güzellikteki kadın:
Acaba kimdir?
Güneş batıda (batmakta) kararlı;
O niçin olmamış batan?
Sebep kimdir?
Ne oturmuş tek ve yalnız,
Ne sevdada,
Kimi bekler deniz kenarında?