129 günlük kovalamaca Türkiye'de bitti

ABDULLAH Öcalan ve kanlı terör örgütü PKK, yıllarca Suriye topraklarında barındı. Suriye, tüm dünyaca bilinen gerçeği gizleyerek sürekli "Apo bizde değil" dedi. Suriye Türkiye'nin savaş tehdidiyle yüzyüze kalınca Öcalan'ı göndermek zorunda kaldı.
İşte Öcalan'ın Suriye'den kaçışıyla başlayan ve Türkiye'de sona eren yolculuğu.
1 Ekim 1998: Demirel, TBMM'de Suriye'ye karşı artık sabrımızın taşmak üzere olduğunu, mukabelede bulunma hakkımızı saklı tuttuğumuzu dünyaya ilan etti.
3 Ekim 1998: Mısır Devlet Başkanı Hüsnü Mübarek arabuluculuğa soyundu. Telefon diplomasisi başlattı. Uçaklar sınırda uçuşlarını sıklaştırdı. Askeri yığınak yapıldı.
4 Ekim 1998: Suriye diyalog önerdi. Türkiye tatmin olmadı.
6 Ekim 1998: Mübarek kendisine verilen gizli dosyayla Ankara'nın "Ya Apo'yu bitir ya da sonuçlarına katlan" mesajını Suriye yönetimine götürdü.
9 Ekim 1998: Şam, "Apo'yu gönderebiliriz" mesajını Ankara'ya iletti.
12 Ekim 1998: Apo'nun Kamışlı'dan uçakla havalandığı bildirildi.
19 Ekim 1998: Rusya Büyükelçisi Lebedev, Apo "Bizde değil" dedi.
20 Ekim 1998: Yılmaz, Apo'nun Rusya'nın bir banliyösünde yaşadığını, iadesi için girişimlerin başladığını açıkladı.
4 Kasım 1998: Rusya Parlamentosu Duma, Apo'nun sığınma talebini oy çokluğuyla kabul etti.
12 Kasım 1998: Öcalan, Libya ya da Sudan'a gitmek isterken Roma Havalimanı'nda Abdullah Sarıkurt adına düzenlenmiş sahte pasaportla yakalandı.
13 Kasım 1998: Apo, tutuklandı. Regina Celia Cezaevi'ne kondu. Ardından kalp rahatsızlığı nedeniyle Palestrina Hastanesi'ne götürüldü.
14 Kasım 1998: Adalet Bakanlığı Apo'nun iadesi konusunda ilk resmi başvuruda bulundu. İtalya yan çizdi. Yeşiller, Apo'nun Türkiye'ye değil, Almanya'ya verilmesini istedi. İtalya Adalet Bakanı Müsteşarı Carleone, "İtalya ölüm cezasıyla karşı karşıya olan birini veremez" dedi. Roma'ya akın eden PKK'lılar Türk gazetecilere saldırdı.
15 Kasım 1998: PKK panikten kaçmak isteyen 75 militanını infaz etti. Milli Savunma Bakanı İsmet Sezgin ve Dışişleri Bakanı İsmail Cem Roma'da, İtalya'ya iade konusunda uyarıda bulundu ve ilk ekonomik yaptırım sinyalini verdi. Öcalan, avukatı Luigi Saraceni aracılığıyla İtalya'dan siyasi savunma hakkı istedi. Aksi takdirde Türkiye'nin kendisini öldüreceğini söyledi.
16 Kasım 1998: İtalyan gazeteleri, Apo'nun Libya ya da Ermenistan'a gönderilmeye çalışıldığını iddia etti. İtalyan İçişleri Bakanlığı sığınma talebini incelemeye aldı. Başbakan D'Alema terörden vazgeçerse Apo'ya sığınma verebileceklerini ima etti. Apo ilk kez, hastanede iki saat sorgulandı. TOBB ve İTO başka olmak üzere İtalyan mallarına boykot için çağrıda bulunuldu.
17 Kasım 1998: D'Alema "İdam varsa iade yok" dedi. Demirel, idam cezasının kalkmayacağını söyledi. Roma'ya "ortada insanlık suçu var" mesajını yolladı.
18 Kasım 1998: TBMM tüm partilerin katılımıyla deklarasyon yayınlayarak İtalya'yı uyardı. D'Alema görüşmeye açık olduğunu söyledi. Türkiye'de tepki çığ gibi büyüdü. Apo'ya İtalya'da güvenli bir ev aranmaya başlandı. Apo, başka bir hastaneye nakledildi. Avrupa Parlamentosu, Apo'ya İtalya'ya sığınma hakkı tanınması yolundaki yasa tasarısını reddetti.
19 Kasım 1998: D'Alema Galatasaray - Juventus maçı için gelip Öcalan'la ilgili görüşeceği mesajını gönderdi. Yılmaz'ın "Ankara'ya gelsin" cevabı üzerine vazgeçti.
20 Kasım 1998: Öcalan, Roma'da kalıp yerini sürekli bildirmek kaydıyla salıverildi. Ankara iltica hakkı tanınırsa Roma'yla diplomatik ilişkileri keseceğini açıkladı.
21 Kasım 1998: Apo, Roma'nın kuzeyindeki Bracciona gölü kenarındaki İnfernetto'da bir villaya yerleşti. Yılmaz "Ne İtalya bu ayıbı taşıyabilir ne de biz karşılıksız bırakırız" dedi.
23 Kasım 1998: Köşeye sıkışan İtalyan hükümetinin Apo'yu Libya ya da Sudan'a yollama planı ABD tarafından önlendi.
27 Kasım 1998: D'Alema Almanya Başbakanı Schröder'le görüştü. Almanya Apo'yu kabul etmedi. Schröder "İadesini istemiyoruz. Çünkü Almanya Avrupa'da en çok Türk ve Kürt asıllı kişinin yaşadığı bir ülkedir" dedi.
4 Aralık 1998: İtalya'da Öcalan hakkında "ülkeye sahte pasaportla girmek" suçundan soruşturma açıldı.
13 Aralık 1998: Öcalan, PKK ile Türkiye arasında devam etmekte olan çatışmalardan sorumlu olmadığını açıkladı.
16 Aralık 1998: Roma İstinaf Mahkemesi, Öcalan hakkında aldığı zorunlu ikamet kararını kaldırarak Öcalan'ı serbest bıraktı. Türkiye ve İtalya arasındaki tansiyon daha çok yükseldi.
28 Aralık 1998: Roma İstinaf Mahkemesi, Türkiye'nin Apo'nun alıkonma yönündeki talebini kabul etmedi.
16 Ocak 1999: İtalya, Öcalan'ın özgür bir insan olarak ülkeyi terk ettiğini duyurdu. Türk hükümeti dünya üzerinde Öcalan'ın saklanabileceği hiçbir yer olmadığını açıkladı.
18 Ocak 1999: Öcalan'ın Rusya ya da eski Sovyetler Birliği cumhuriyetlerinden herhangi birinde olabileceği yolunda spekülasyonlar çıktı. Yunanistan, ülkeye sokulacağı yolundaki iddiaları reddetti.
22 Ocak 1999: Rusya Dışişleri Bakanı Igor Ivanov, Türk yetkililerin iddia ettiği gibi Öcalan'ın Rusya'da olmadığını açıkladı.
28 Ocak 1998: Öcalan'ın bu kez Ortadoğu ülkelerinden birinde büyük ihtimalle de Lübnan'da olduğu yolunda spekülasyonlar ortaya atıldı.
1 Şubat 1999: Hollanda Radyosu Öcalan'ın Hollanda'ya gelme talebinde bulunduğunu, ancak reddedildiğini duyurdu. Türk hükümet yetkilileri yine Atina'ya gittiğini iddia etti. Yunanistan reddetti. Ardından Ecevit, Milano üzerinden İsviçre'ye gittiğini iddia etse de bu da kabul edilmedi.
2 Şubat 1999: Yunanistan Öcalan'ın Korfu Adası'na geldiği ve polisler tarafından çevrildiği iddiasını yalanladı.
7 Şubat 1999: Öcalan'ın Yunan gazetelerinde kendisini kabul etmeyen Avrupa ülkelerine kızgınlığını anlatan demeçleri yayınlandı. Gazeteler bu yıl içinde Öcalan'ın iki kez Yunanistan'a geldiğini de belirtti. Bir gün sonra Yunanistan Dışişleri Bakanı bunu da reddetti.
12 Şubat 1999: Bonn, Öcalan'ın Almanya'ya teslim olacağı söylentilerini yalanladı.
14 Şubat 1999: Öcalan Kürt Haber Ajansı'na "Bulunduğum yerde güvenlikte olacağımı bekliyorum" dedi. Öcalan'ın nerede olduğu belirtilmedi.
16 Şubat 1999: Öcalan Nairobi'de yakalandı. Ecevit, Türkiye'ye getirildiğini açıkladı.

"ABD, Apo kartını bıraktı"

HARP Akademileri Komutanlığı da yapan emekli Orgeneral Kemal Yavuz, ABD'nin PKK'ya yaklaşımının değişmesinin Abdullah Öcalan'ın yakalanmasında etken olduğunu söyledi.
Yavuz, buna rağmen ABD'nin bölgede Kürt Devleti kurma amacından vazgeçmediğini dile getirerek şunları söyledi:
"ABD, Kürt kartını oynamaya devam edecek. Senaryonun birinci basamağını Kürt devleti oluşturuyor. ABD, kendine bağımlı Kürt Devleti oluşumundan vazgeçmeyecektir. Apo kartı, Amerika'nın senelerce kullandığı ve işe yaramaz hale gelince terk ettiği bir karttır. Bunun nedeni de en büyük askerin bizim asker olmasıdır."
Yavuz, ABD'nin Kürt Devleti oluşumuna yönelik senaryonun gerçekleşmesi için çaba içinde olacağını, ancak Türkiye'nin buna izin vermeyeceğini dile getirdi.

İade dosyası geri çekildi

BÖLÜCÜ örgütün başı Abdulah Öcalan'ın yakalandığının resmen açıklanması üzerine Adalet Bakanlığı, daha önce iade talebinde bulunduğu Roma İstinaf Mahkemesi'ne yazılı olarak başvurdu ve iade talebinden vazgeçildiğini duyurdu.
Bakanlık, İnterpol Daire Başkanlığı'ndan da Öcalan hakkındaki kırmızı bültenin kaldırılmasını istedi.
Abdullah Öcalan'ın Kasım 1998'de Roma Havaalanı'nda yakalanmasının ardından Türkiye, bölücü örgütün başının iadesi amacıyla hazırlanan dosyayı İtalya Adalet Bakanlığı'na göndermişti. Ancak İtalya Adalet Bakanlığı Türkiye'de idam cezası uygulandığı gerekçesiyle Ankara'nın bu isteğini gözönüne almamıştı.
Öcalan'ın Almanya tarafından da iadesinin istenmemesi üzerine bu ülkede "özgür bir insan" olduğu Başbakan Massimo D'Alema tarafından açıklanmıştı.
Öcalan'ın Roma'dan ayrılmasının ardından hangi ülkede olduğu yolunda yaşanan belirsizlik, resmen iade istenmesi yolunu da tıkamıştı. Rusya'nın geçen cuma Türkiye'ye Öcalan konusunda yolladığı bir yazıda, "Bize Abdullah Öcalan'ın iade dosyasını yolladınız mı?" yolunda bir ibare bulunduğu yolundaki haberler, bölücü örgütün başının Rusya'da olduğu spekülasyonlarına da yol açmıştı.