Bu kadarı da olmaz

DUYARLI anne - babalar için çocukları ve onların geleceğinden daha önemli bir şey yoktur. Söz konusu, çocukları olduğunda hiçbir fedakarlıktan çekinmezler. Başka milletlerle kıyaslandığında fazlasıyla abartılı bulunur. Yemez yedirir. Giymez giydirirler. Hatta çocuklarının geleceği için kendi yaşamlarını feda ederler.
Yüzyıllardır süre gelen geleneksel aile yapımız budur. Değişim işaretleri alınsa da, ebeveynlerin çocuklarına karşı gösterdikleri ilgi giderek artmaktadır. Ama aynı değerlendirmeyi, devlet ve özel öğretim kurumları için söylemek biraz zor.
Devletin gençlerle ilgisi ancak iş işten geçtikten sonra mümkün oluyor. Terör belasına, fuhuş batağına ve tinerci olarak sokağa düşmedikce onların sorunlarıyla ilgilenmiyor. Eğer biraz şansı yaver gidip öğrenim imkanına kavuşanlarla ilişkisi de yine kriz noktasından sonra başlıyor. Örneğin Çukurcalı gençler gibi, ayakta kalma savaşı veren on binlerce üniversiteli genç varken, hepsine gözünü kapatıp, gazete manşetlerine çıkanlarla ilgilenmek aldatmacadan da öte gençlere ihanettir.
Fukaralık yüzünden öğrenimlerini yarıda bırakmak zorunda kalan Çukurcalı gençler olayı, bir gerçeği daha ortaya çıkardı. Politakacılar, şov amaçlı da olsa söz konusu gençlere sahip çıkacaklarını açıkladılar. Ama işin garibi, bu konudan asıl utanç duyması gereken YÖK ve üniversitelerden çıt yok.
Bu durum her şeyden önce onları ilgilendirmeliydi. Var oluşlarının asıl nedeninin öğrenci olduğunu nedense bir türlü göremiyorlar. Burs sistemi işlemiyor, yurtlar bizim değil Milli Eğitim'in elinde, üniversitelerin elindeki mali kaynaklar yetersiz gibi mazeretlerin arkasına sığınacaklarına, sorunu cesaretle ortaya koyup kamuoyundan destek isteselerdi daha inandırıcı olurlardı. Umarız bundan sonra atacakları adımlar, önceki hatalarını afettirir...
Eğitimde bir başka facia özel okullarda yaşanıyor. Şu günlerde pek çok velinin oldukca sert üslupla dikkatleri çekiliyor. Ya taksiti ödersiniz, ya bankaların açtığı faizli "dinamik hesap"tan yararlanırsınız ya da çocuğunuzu okulumuzdan alırsınız diyorlar.
Ekonomik kriz malum. Bütün dünyayı kasıp kavuruyor. Çalışanların maaşlarına yapılan zam da malum. Enflasyonun yarısı kadar bile değil. Durum böyleyken, ödeme güçlüğü içene düşen velilere kapıyı göstermek, nasıl bir eğitim anlayışı anlamak mümkün değil. Veliler bu durumu yürekleri kan ağlayarak kabul etseler bile ergenlik çağındaki çocukların kabullenmesi o kadar kolay mı?.. Kumar sektörüne bile teşvik veren devletin, çocuğuna daha iyi eğitim vermekten öte hiçbir amacı olmayan, bu uğurda varını yoğunu harcayan ailelerle ilgilenmesi için ille de gazete manşetlerine ve televizyon haberlerine konu mu olmaları gerekiyor...



Yazara E-Posta: a.guclu@milliyet.com.tr