Ölçe ve değerlendirme olmadan eğitimde kaliteyi belirlemek mümkün değil.
Bilimdeki ölçülebilir kriter ise bir süre öncesine kadar bilim insanlarımızın yayın sayısıydı. Sonra refere sayıları gündeme geldi. Yani kaynak gösterilmeyen bir bilimsel yayının, çok da önemli olmadığı fikri kabul görmeye başladı. Şu anda tartışılan konu ise üretilen fikrin, başta teknolojiye dönüşümü olmak üzere hayatımıza ve üretilen ülkeye katkısı... İşte bu süreçte, geç de olsa, bu konular bizde de konuşulmaya başlandı. Evrensel bilime katkısı olanlar, öyle ya da böyle ödüllendirilir hale geldi. Keşke daha fazlası yapılsa...
Ama bu noktada çok yayını olan hocalar iyi diğerleri kötü diye bir kanı da oluşmamalı.
Bazı hocalarımızın üzerinde öylesine ders yükü var ki, bırakın bilimi, başlarını kaşımaya vakitleri yok. Aynı şekilde bazı alanlar var ki ağzınızla kuş tutsanız yayın şansınız yok. Yani kriterler ve süreçler çok adil değerlendirilmelidir.
Bir de bu işin tüccarlarını çok iyi izlemek gerekir. Başkalarının yayınlarına “kaynak” olanları, parayla yayın sayılarını artıranları ve özellikle de yeni hiç bir şey üretmeden bilim adına çığırtkanlık yapanları, çok iyi ayırt etmeliyiz. Yoksa, ömrünü bilime adayanlar haksızlık etmiş oluruz...
