Alim ve alem

Zülfü LİVANELİ

PERTEV Naili Bey'in ölümü üzerine yazdığım yazıda, Doğan Hızlan'ın kullandığı müthiş bir cümleye yer vermiştim: Hızlan, "Alimin ölümü, alemin ölümü gibidir!" sözünü Arap kaynaklı olarak gösteriyordu.
Daha sonra, yurt dışına gittim ve yazılara bir süre ara verdim.
Döndüğümde masam ve bilgisayarım bu yazıya ilişkin mesajlarla doluydu.
Birçok okurum, "Alimin ölümü alemin ölümü gibidir!" sözünün Hazreti Muhammed'e ait olduğunu belirtiyor ve beni uyarıyordu.
Kendilerine teşekkür ederim.
Ben zaten bu sözü yeni duyduğumu belirtiyordum. Kaynağı konusunda beni aydınlatanlara da minnet borçluyum.
* * *
NE var ki, mektup ve mesajların bir bölümü efendice, iyi niyetli bir uyarı üslubu taşırken, bazıları inanılmaz bir öfke ve şiddet sergiliyordu.
İşte bu ikinci kategoriye girenler beni bir hayli düşündürdü:
Bu kişiler neden bu kadar öfkelilerdi?
Bir düzeltme mektubu yerine neden küfür etmeyi ve tehdit etmeyi seçiyorlardı?
Peygamber'in sözündeki "alim" tanımıyla, bu küfürbaz ve sokak kabadayısı tavırlarını nasıl bağdaştırabiliyorlardı?
Dinin bir iç zenginliği olduğu ve kişiyi manevi olgunluğa ulaştırdığı görüşü, bu öfkeli kardeşlerimize ne ifade ediyordu?
* * *
MEKTUPLARDAN bazıları işi öylesine saçmasapan noktalara getirmiş ki, şaşıp kalmamak mümkün değil: Ben acaba, bu hadis - i şerifi, sahih hadislerden saymıyor muymuşum?
Peygamber'in sözünü saklamaktan kastımız neymiş?
Arkasından gelsin küfürler ve tehditler!
Aynı tutuma ne yazık ki kimi yazarlar da katılmış.
Bazı gazetelerde, küfür dozu yüksek yazılar yayınlamışlar.
Bütün bunlar, ilk kez duyduğumu belirttiğim bir söz yüzünden oluyor.
* * *
KİN, öfke, hınç, küfür...
Benim tanıdığım dindar insanlar (ki aralarında dedem, babam ve aile büyüklerim de var) hiç de böyle değiller.
Acaba İslam'ı kim temsil ediyor bugün?
Olgun, terbiyeli, fedakar, hoşgörülü dindarlar mı, yoksa kin ve hınç dolu, öfkeli militanlar mı?
Türkiye'nin gündemine oturan "şeriat" sorununu bir de bu açıdan değerlendirmekte yarar var.


Yazara Emaillivaneli@milliyet.com.tr