Bilal Meşe

Dünya Kupası’ndan sonra lige kötü bir başlangıç yapan Beşiktaş, zirveye tutunabilmek için adeta çırpınıyor! Kartal bırakın kadro tercihlerini bir kenara, özgüven duygusunu kaybetmiş, her maça adeta diken üstünde çıkıyor!
Güneş’in Adana Demirspor karşısına sürdüğü onbir ideale yakın, yani taşları yerine oturtmuş tecrübeli hoca. Bu oyunda macera peşinde koşmanın anlamı yok, aklın yolu birdir. Takımda herkes sağlamsa, süreceğiniz kadro budur arkadaş.
Adana Demirspor, dişli bir ekip, gerek kadrosu, gerekse ligde bulunduğu konum asla bir rastlantı değildir. Yani, zirvenin ortakları arasında yer almasını öyle şansla - mansla değerlendirirsek, ayıp ederiz.
Böylesi güçlü bir rakip karşısında Kartal, geçmiş maçlarına oranla biraz daha derli - toplu gözüktü. (Son 25 dakika hariç.) Konuk takımın ofansif oyunu tercih etmesi, Kartal’ın dünkü mücadele en büyük handikapıydı kuşkusuz.
Ya Mert olmasaydı? Bu yarıda kaleci Mert, rakibin pozisyonlarında zamanlamasıyla dikkat çekti. Nitekim

Sokaktaki Beşiktaş sevdalıları şu sıralarda mutsuz, gelecek adına da umutsuz! Umutsuzlar, çünkü Kartal’ın futbolu onları karamsarlığa itiyor, haklılar.
Gaziantep beraberliğinden sonra Gelibolu’daki Beşiktaşlılar Derneği’nin kapısını çalan taraftarların, ‘Ne olacak bu halimiz?’ sorularına yanıt vermekte artık zorlanıyorum! Oldum, olası, “Teker kırıldıktan sonra yol gösteren çok olur” atasözünü severim. Niye mi? Bu tehlikeyi sezon başından bu yana görüyorum ve yorumlarımda bu konuya sıkça değiniyorum.
Evet, Şenol Güneş kariyerli ve de tecrübeli bir teknik adam... Çok kritik bir virajda Kartal’ın direksiyonuna geçti, işinin kolay olmadığını da defalarca bu köşede dile getirdim.
Dışarıdan bakıldığı zaman Kartal’ın kadrosu fena değil, gelin görün ki, oynadığı futbol kadrosuyla asla örtüşmüyor, sürekli zikzaklar çiziyor!
Zirvenin fotoğrafına bakıyorum, Kartal’ın rakibi tek değil, üstünde 6 takım var, onların arasından bu futbolla sıyrılıp, oraya ortak olmak çok zor. Demem o ki,

Nkoudou, Beşiktaş’ın ofansif çıkışlarında gerek tekniği, gerekse çabukluğuyla katkıları oldukça yüksek bir oyuncu. Peki, maçın 24. dakikasında Kitsiou’ya kafa atmasına hangi pencereden bakacağız? O pozisyonda dikkat ettiniz mi, kaptan Atiba yüzünü iki eliyle kapattı, yani tehlikeyi gördü! Görmeyen tek kişi orta hakem Atilla Karaoğlan! Benim gibi herkes ‘kırmızı’ beklerken, o sarıyı tercih etti! VAR’dan izleme uyarısı geldi, gitti izledi, sarıda israr etti!
Nkoudou’ya gelince ona hiç ama hiç yakıştıramadım, ya kızarsaydın? Diyeceksin tahrik var, olabilir, bu oyun profesyonellerin oyunudur, tahriklere kapılmayacaksınız! Güneş hoca, o pozisyondan sonra onu oyundan alsaydı, kaybederdi, devreyi beklemesi çok doğruydu.
Güneş’in işine karışmak gibi bir derdimiz yok! Neticede tek karar verici o... Kimi isterse sahaya sürer, eyvallah.
Bu demek değildir ki, eleştiri hakkımızı kullanmayacağız! Bakın, Beşiktaş’ın forvette bir kulesi var; Weghorst. Oyun şablonunuzu ona göre yapacaksınız, kanatlardan ne kadar yüksek top gelirse, bir o kadar

Bir Dünya Kupası’nı daha geride bıraktık. Bazen futbola doyduk, bazen de bu oyunun büyük sürprizlerine tanıklık ettik... Dev turnuva başlamadan önce, bahis oynayanlar mı dersiniz, kupayı hangi ülkenin müzesine taşıyacağına dair öngörüde bulunanlar mı dersiniz, hepsini gördük! Henüz maçlar başlamamış, Gelibolu’da bir yakın dostum önümü kesti, “Abi, bence kupayı Brezilya alır, sen ne düşünüyorsun?” dedi ve devam etti: “Brezilya’ya 100 bin lira yatıracağım...” Şaşırdım, “Hoppp o kadar paraya gerek yok” dedim. Adam gözünü karartmış, benden tahmin istiyor.
“Niye Bilal abi, niye?” İzah etmeye çalıştım: “Bak güzel adam, valla bu turnuva çok şeylere gebe, çok sürprizler olacak... Sen sen ol, o parayı çöpe atma!” Turnuva bitti, Brezilya’yı favori gösteren arkadaşımla henüz görüşemedim, acaba gerçekten o parayı Brezilya’ya yatırdı mı? İnşallah oynamamıştır! Düşünün bu kulvarın gediklileri ve babaları

Biliyoruz ki, birçok kesim tıpkı benim gibi belgesellere takılırız... Belgesel kelimesini biraz açacak olursak, ‘belge özelliği’ taşıyan demektir. Eğer yaşıyorlarsa, o belgeseli onlarla yapmanın tadına doyum olmaz. Hiç o atmosferi yaşamayanla yapılanların adına ‘belgesel’ konulamaz!Malumunuz Katar’daki Dünya Kupası adeta soluk kesiyor. Öyle sürprizler yaşanıyor ki ağzımız bir karış açık kalıyor, “olamaz” diyoruz kendi kendimize ama oluyor! Artık futbolda büyük - küçük takım kavramı tamamen rafa kalktı, Fas örneğinde olduğu gibi.

Milliyet’in Skorer internet sitesi Dünya Kupası öncesinde harika bir belgeseli devreye soktu. Adı ‘2002 Dünya Kupası’, hani Japonya ve Güney Kore’de düzenlenen ve 3.’lük kürsüsüne çıktığımız finaller... Sakın ola 3.’lük deyip geçmeyin, o iki ülkede A Milli Takımımız müthiş bir mücadele ortaya koydu, öyle ki finalin kapısını zorladık dersem, abartmış olmam. Antalya’da start alan, Hong Kong ve Kore ile

Oldum olası, yorumlarımda, ‘eleştirirken, ağacı kökünden sökmeyin’ cümlesini sıkça kullanırım.
Her kurumda tenkitler olacaktır, buna gıkımız çıkmaz. Ne var ki eleştirirken bırakın kişileri, o makamlara saygı duymak zorundasınız. Artı, kuracağınız her cümlede, kullandığınız kelimeleri de cımbızla seçeceksiniz.
Nereye varmak istiyorum? Bir yanda Beşiktaş Başkanı Ahmet Nur Çebi, diğer yandan Divan Kurulu Başkanı Tevfik Yamantürk... Asırlık çınarın önemli koltuklarında oturuyorlar, sorumlulukları bir hayli yüksek...
Yarım asra dayanan Beşiktaş yolculuğumda, yapılan hiçbir hatayı ‘es’ geçmedim, tam tersi yerine göre eleştirdim. Gordon Milne’nin ayrılığında yabancı transfer olayında skandalları ortaya çıkaran bendim, tozlu arşivlerde hala yerini koruyor!
Divan Kurulu Başkanı Tevfik Yamantürk’ü taaa Onursal Başkan Süleyman Seba döneminden bu yana iyi tanırım, lafını pek esirgemez! Seba döneminde bir ‘altılar’ olayı yaşandı, o süreçte efsane başkana söylenen sözler hafızalarda, unutmadık!
Tabii ki

Şu günlerde Dünya Kupası ile yatıyor, onlarla uyanıyoruz. Neredeyse her gün dört maç izliyoruz, gözümüzün pası siliniyor, yıldız adaylarını takip ediyoruz. FIFA bu kupada bazı yenilikler getirdi, örneğin topun oyunda olmadığı zamanları maça ilave etmeleri konusunda turnuva öncesinde hakemleri uyardı, valla çok da iyi yaptı.
Niye mi?
Bizim ligimizde zamandan çalma adına haybeden kendilerini yere atanları, ayağına küçük bir darbe aldığı halde kafalarını tutanları, en ufak temasta sekiz takla atanları o kadar çok görüyoruz ki, hangisini yazsak! Katar’da hiç böyle centilmenlik ruhuna aykırı hareket eden bir futbolcu gördünüz mü, ben görmedim!
Zamandan çalmayı önlemek adına bu uyugulamanın tez elden ligimize getirilmesinde yarar var, hatta ısrarcıyım arkadaş!
VAR sistemi de saat gibi tıkır tıkır işliyor, kritik pozisyonlar inceleniyor, arkasında hiçbir soru işareti bırakmıyor, farkında mısınız?
Bu turnuvada ilgili kuruluşlar yarı otomatik ofsayt teknolojisini (SAOT) devreye soktular. Bu sistemi biraz açacak

Gaziantep’te bir fotoğraf var, kişisel olarak çok mutlu oldum. Sanırım Cüneyt Çakır da aynı duyguları taşıyor şu sıralarda. Ülkemizde ilk kez uluslararası kulvar dahil neredeyse 600 maçta görev yapan Cüneyt Çakır’a jübile yapıldı.
Bu bir ilk, ama fotoğrafın arkasında başka bir ilk daha var, burası da çok önemli, pas geçilmemesi gereken bir konudur. Çekya maçı tamam, hazırlık... Hazırlık da olsa önemli bir maçtır... Demem o ki, böylesi bir tabloda sahaya çıkıp, 5 dakika da olsa düdük çalmak kolay mı? Bunun belli kuralları var, bu tip maçlarda öyle kafanıza göre takılamazsınız, UEFA ve FIFA’dan onay almak zorundasınız. Nitekim TFF’nin ciddi çalışması ardından iki kurumun da onayı alındı ve Cüneyt Çakır’a jübile izni çıktı.
Konuya bu pencereden bakarsak TFF yönetimini en içten duygularımla kutluyorum... Şimdi dünyada ilk kez yapılan jübile konusuna gelecek olursak, en büyük övgüyü ve alkışı TFF Başkanı Mehmet Büyükekşi hak