Burcu Kapu

Galatasaray üst üste iki hafta puan kaybettikten sonra taraftarının önünde çıktığı Başakşehir maçına psikolojik galibiyetle başladı. Takipçisi Fenerbahçe’nin maçını önce oynayıp puan kaybetmesi şüphesiz sarı kırmızılılara moral üstünlüğü sağlamıştı. Yani maçları önce oynamak uzun şampiyonluk yarışında her zaman bir avantaj değil, bunu not düşerek başlayalım yazmaya.
Geçen haftaki puan kaybından sonra kalan haftalarda takımın Okan Hoca’nın ince işçiliğine ihtiyacı var demiştim. Yazının başında hemen Sezar’ın hakkını Sezar’a teslim edelim. Takımın fizik olarak eski formunda olmadığı, rakibe kupa maçında kaybedildiği ve kalan maçların sıfır risk ile oynanması zorunluluğu belli ki Okan Hoca’nın ilk defa takımından bu kadar kontrollü bir oyunu istemesine sebep oldu. Ve sonuç iyi de oldu. Belki bu oyun taraftarı çok heyecanlandırmayacak, belki sarı kırmızılılar sahayı gümbür gümbür domine etmeyecek ama buradan sonra önemli olan sadece tabela. Şimdi kaldı dört maç. Peki

Uzun haftalardır liderlik koltuğunda oturan Galatasaray’ın son haftalara girerken üzerindeki stres iyiden iyiye ortaya çıktı. Önce, geçtiğimiz hafta kaybedilen iki puan, ardından zor geçeceği belli Beşiktaş derbisinden puansız çıkış... Hem de en yakın takipçisi Fenerbahçe, fikstürde maçlarını önce oynamaya başlamış ve bu haftayı kazanarak kapatmışken... 
Dengede başlayan maçta ilk golü güzel bir organizasyonla bulan taraf sarı-kırmızılılar oldu. Deplasmanda, rakip taraftarların muhteşem baskısına rağmen ilk golü bulan taraf olmak, herkesin aklına Okan Hoca’nın yine iyi bir planla maça çıktığını düşündürdü. Ne de olsa sezon boyu derbi performansı üst düzeydi.
Ama erken öne geçmek sarı-kırmızılılara yaramadı. Gole kadar savunma çizgisini çok öne çıkarmış, oyuna daha hakim bir Galatasaray varken, golden sonra kontrollü oynayacağım diye geride çok geniş alanda oyunu oynayınca pozisyon olgunlaştırmayan dolayısıyla Mertens’ten de faydalanamayan bir Galatasaray izledik.
Mertens’in

Haftalardır şampiyonluk yarışında kimin üzerinde baskı var tartışması sürüyor. Fikstür gereği maçlarını Galatasaray’dan sonra oynadığı için Fenerbahçe’de mi, yoksa rakibinin son dakika geri dönüşleriyle her hafta nefesini ensesinde hisseden Galatasaray’da mı? Okan Hoca, “Baskı üzerimizde olsa hep kazanır mıyız? Önde olan biziz. Baskı bizde değil Fenerbahçe’de.” diyor. Ama işler pek de öyle gözükmüyor. Pek ala, sarı kırmızılılar da şampiyonluk yarışı stresine girmişler. Sezon başından bu yana en fazla bireysel hata yaptığı bu maçın başka bir açıklaması olamaz. Galatasaray tribünlerinde sabit bir pankart vardır, “Konsantrasyon” yazar. Kalan haftalar için sarı kırmızılıların ihtiyacı olan tek şey işte tam olarak bu. Neden mi?
Tribünler dolu, hem de yine akşam güneşi kapalıya vurmuş. Maça da iyi başlayıp erken bir gol bulmuşsun. Her şey çok güzel. Ta ki yediğin ilk gole kadar. Geride değilken, baskı yemiyorken, oyunda da pek bir şey yokken, öyle bir derin top golü yemenin izahı yok.

Her hafta şampiyonluk kupasına bir adım daha yaklaşan Galatasaray, ligdeki konumunun hakkını vermeye devam ediyor. Peş peşe tam 10 iç saha maçını kazanan takım olmak, rakipler adına şüphesiz tedirgin edici... Bunun farkında olan Çağdaş Hoca, taraftar baskısı altında geçecek 90 dakikaya geriden topla çıkarak değil, her topu Thiam’a uzun göndererek başladı.
Kendi yarı sahasında yapacağı her fazladan pas, sadece sarı-kırmızılı oyuncuların baskısı değil taraftarın da yıpratıcı baskısı altında kalacağının bilincindeydi. Zira bu sezon Galatasaray taraftarı, takımı bir gol atarsa bir gol de onlar attırıyor. Ama merkezi düşürüp savunman da bu kadar defolu olunca, sarı-kırmızılılara, evinde, önde yoğun baskı yapmak pek akıllıca değil. Bu sayede Galatasaray forvet hattının cezayı kesmesi hiç zor olmadı.
İlk yarı soyunma odasına 4-0 skorla giden Galatasaray’da taraftarın yüzünü güldüren sadece gol sayısı değil, aynı zamanda Icardi’nin 45 dakikada hat-trick yaparak fabrika ayarlarının bile ötesine dönmüş olmasıydı. Ligde en son deprem felaketinden önceki

Merhaba değerli okuyucu. Bugün bir farklılık yapıp sizi Türkiye’den Hollanda’ya uçurmak istiyorum. Merak etmeyin bu bir gezi yazısı değil, konu hala futbol.
Dünyaca ünlü futbol yıldızlarını çıkarmış bu güzel turuncu ülkede hafta içi Feyenoord ve Ajax arasında kupa yarı finalinde derbi maç oynandı. Ligde 8 puan farkla lider durumdaki Feyenoord’un stadında oynanan maçın ikinci yarısında Ajax 2-1 öndeyken korner bayrağı yakınında önce iki takım oyuncuları arasında bir kargaşa yaşandı. Ardından tribünlerden atılan bir çakmak, Ajax oyuncusu Davy Klaassen’in kafasına isabet etti. Tabii ki saha iyice karıştı. Önce kafası kan içindeki Klaassen ve diğer Ajaxlı oyuncular, ardından ev sahibi takımın oyuncuları sahayı terk etti.
Yaklaşık yarım saat sonra hakem ve tüm oyuncular “Şiddete prim vermemek” için sahaya geri döndü ve maç oynandı. Ajax turu atladı. Şimdi yazının buraya kadar olan bölümü için, “Keşke olmasa, ama bunlar her yerde olan şeyler. Üzerine yazı yazmaya gerek var mı?” diye

Galibiyet zincirini Konya deplasmanında kıran Galatasaray, bu sezon lige verilen dördüncü aradan sonra Adana Demirspor karşısında üç puan alarak kaldığı yerden devam ediyor.
Derbiden önce oynayacak olmanın verdiği ekstra iştahla maça başladılar. Daha ilk dakikasında tehlikeli bir duran top ve kontratakla başlayan maç, “Arkanıza yaslanın ceza sahalarında geçecek bir maça hazır olun.” mesajı vermiş olsa da, ilk yarının golsüz bitmesi her iki takım adına da hayal kırıklığı yarattı. 
Deprem nedeniyle lige verilen aradan pek de formda dönmeyen Galatasaray, seyircisinin önünde yine ivme kazanma coşkusuyla yüksek bir ön alan baskısıyla başladı maça. Özellikle Mertens’in yokluğundaki maçlarda ataklarını hep kanatlara yönlendiren Galatasaray, dün maestrosu sahadayken oyun özüne, güçlü merkezine de dönmüş gibi gözüküyordu. Takımın beyni gibi oynayan yıldız oyuncu, özellikle ilk 30 dakika nefes kesici bir oyun sergiledi. E o zaman ne oldu da sarı-kırmızılılar bu baskılı oyun ve Mertens’in

Ne zaman milli maç oynasak, mutlaka herkesin eleştireceği bir konu vardır ki, bu da çoğunlukla kadro tercihi üzerinedir. Bir dönem büyük kulüplerin hegemonyasında geçen milli kadrolar, yerini gurbetçi ve büyük liglerde oynayan lejyoner oyuncularımıza bıraktı. Uzun zaman sonra ilk defa kadroya alınan oyuncularda herkes hemfikirdi. Takımlarında formda olan neredeyse tüm oyuncular davet edilmişti ama bu sefer de ilk 11 tercihi sıkıntı yarattı.
Bir önceki Avrupa Şampiyonası ismini “üçlü savunma turnuvası” olarak yazdırdıktan sonra, bizim ligimiz de dahil olmak üzere bir çok kulüp takımı bu anlayışı benimsedi. Dün de Milli Takımımız yine üç stoper ile sahadaydı, Ozan, Merih, Çağlar. Şimdi bu konuyu biraz açalım; çünkü önümüzdeki maçlarda belki de başımıza bela olabilecek bir konu bu üçlü konusu. Eğer sağlam bir rakip karşılama yapmak istiyorsan, ne ala. Üç stoper, iki de kanat bek gerekirse piyade gibi dizilirler kalecinin önüne. Rakibin geniş alanlarda

Galatasaray kağıt üzerinde fikstürün zor maçlarından birine sürpriz bir 11 ile başladı. Yahu Konyaspor’un tabeladaki puanına, yerine bak nasıl zor maç diye düşünenler çıkabilir. Ancak hocasını ve takımın yarısını kaybeden Konya ekibinin yeni hocasıyla bu maça gelene kadar henüz bir gol bile atamamış olması, onlar için bu maçın tek çıkış şansı olduğu gerçeğini ortaya koyuyor. Hele bir de forvet hattının büyük kısmını yenilemiş olmaları oyunlarını öngörülmez hale getiriyor.
Okan Buruk’un bu sezon en çok değişiklik yaparak çıktığı 11’de Galatasaray’ın yakaladığı uzun galibiyet serisinin ana oyuncuları eksikti. Ancak Okan Hoca forma adaletine önem verdiğini bir kez daha gösterdi. Yunus ve Mata bir hafta kötüyse diğer hafta Barış ve Rashica maça başlıyor. Rashica tipi futbolcular sizi asla hayal kırıklığına uğratmaz. Ortalamanın üzerinde teknik beceriye sahip, çalışkan, güvenilir. Hücum bilir ama savunmayı eksik etmez. Hepsinden önemlisi yedek kaldığında sorun çıkarmaması,