Eskiden gizli kapaklı olurdu bu işler... Amerika, bir rejimi devireceği zaman söylemez, yapardı.
Önce söylentisi yayılır, gizli ajanlar yollanır, kuliste alternatifler yaratılır, darbecilerle anlaşılır, komşu ülkelerle temas kurulur, üsler alarma, filolar harekete geçirilir, suikastçılar hazırlanır, provokatörler karıştırır, komplo teorisyenleri muhtemel senaryolar üzerinde çalışırdı.
Nihayet düğmeye basıldığında tanklar sokaklara yürür, bazen Allende gibi silahla direnenler olsa da, çoğunlukla kazanan darbeciler olurdu.
Washington’dakilerin onlardan "bizim çocuklar" diye söz ettikleri fısıldanırdı kulaktan kulağa...
"Bizim çocuklar" da ilk iş olarak "büyük ağabey"e sadakat mesajları yayımlardı.
***
Artık devir değişti.
Şimdi aylar öncesinden yüksek sesle haykırılarak duyuruluyor darbe niyeti...
Lideri devrilecek ülkede çocuklar mamasız, hastalar ilaçsız bırakılıyor. Sürgünde hükümetler kurduruluyor, komşu ülkelerde pazarlıklara oturuluyor, darbe sonrası paylaşım sofrasına oturacaklara vaat yağdırılıyor.
Global dünyanın kabadayısı, devireceği liderin halkına sormuyor, niyetini gizleme gereği de duymuyor.
Türkiye’ye gelip alenen nabız yokluyor. Üstelik iktidardaki iktidarsızlarla değil, muktedir iktidar adaylarıyla buluşuyor.
Öylesine göstere göstere yapıyor ki bunu; Bağdat’ta bir operasyona ve Irak’ın parçalanması fikrine direnen başbakanın başına gelenlerin bununla ilişkilendirilmesine neden oluyor.
Dahası, taze et kokusu alan pek iştahlı bazı liderler, maç zamanı sınıfa başkan olmak isteyen hevesli öğrenciler gibi "Müdahalede koltukta ben oturayım, operasyonda ben de görev alayım" diye öne atlıyor.
Daha önce "1 koyup 3 alma" düşleriyle Körfez Savaşı’na müdahil olmaya kalkışan Türkiye, kaçın kaçını aldığını görmüştü.
Ne yazık ki hafızasızlık kan kaybını artırıyor.
***
Şimdi Türkiye’nin kendi halkıyla birlikte, komşu bir halkın istikbalini de belirleyecek bu kadar hayati bir kararı, kamuoyundan gizli kulislerde pişirmeye çalışması tehlikeli olmuyor mu?
Irak’a müdahale sinyalleriyle, hükümet krizi haberlerinin aynı sayfada yer bulması "Amerika, operasyonda söz dinleyecek lider arıyor" yorumlarına yol açmıyor mu?
Bu, Türkiye’nin istikbaline talip olan liderler için talihsiz bir başlangıç sayılmıyor mu?
"Bizim çocuklar" o kadar büyüdü mü yoksa?
