"ENFLASYON canavarı, köpek yavrusuna dönecek."
"Enflasyon 1998 yılı sonunda yüzde 15 olacak."
Bunları geçen eylülde Ekonomiden Sorumlu Devlet Bakanı Güneş Taner söylüyordu.
Kasımda söyledikleri de umut vericiydi:
"Ekonomi beş ayda toparlanmış, borsa dalgalanmaları dışında bir tepki vermemişse bu başarımızdır."
İşte ekonomik başarının balonu bir yılda patladı.
Bugün iş dünyası, daha doğrusu Türk ekonomisi kan ağlıyor.
* * *
DEMOKRASİNİN zaafı burada.
Kendilerini halka sihirbaz gibi takdim edip oy alanlar, ülkeyi batırsalar bile herhangi bir müeyyide ile karşılaşmıyorlar. Olsa olsa çantayı alıp malikanelerine çekiliyorlar.
Peki, ülkenin bırakın daha iyi noktalara gelmesini, daha kötü duruma düşürülmesinin müeyyidesi yalnızca görevi bırakmak olabilir mi?
Bunu yalnızca Taner için söylemek haksızlık olur.
Gelmiş geçmiş tüm iktidarlar ve seçilmiş sorumlular için söylüyorum.
Yanlış icraatın, tedbirsizliğin, dikkatsizliğin, yönetmede acemiliğin ceremesini 65 milyon çekiyor, bu çöküşe neden olanların iktidarda kaldıkları sürece yaşadıkları şaşaa ise yanlarına kar kalıyor.
Olmaz böyle şey.
İşte bunun bir müeyyidesi olmalı.
"Kötü yöneteni bir daha seçmezsiniz" demek yeter mi?.. Ülkenin yılları heba olup gittikten sonra o kadroyu yeniden seçmişsiniz, seçmemişsiniz, giden geri gelir mi?
Demokrasiden daha iyisi henüz bulunmadı, ama onun eksikleri de herhalde giderilmeyi bekliyor.
* * *
BUGÜN ekonomik kriz geldi kapıya dayandı.
İşverenler bunu çok yüksek sesle ifade ediyorlar. Devalüasyondan, hatta Hamit Belli gibi konsolidasyondan söz edenler var.
Üretim düştü, ihracat yavaşladı, işçi çıkarmalar başlıyor. Ücretlinin ekmeği küçülecek.
Dün bir haber başlığı vardı: "Pek çok banka tekstilci olacak" diye.
Bu çarpıcı bir örnek.
Aldıkları banka kredilerini ödeyemeyecekleri için tekstil işyerleri bankalara kalacak.
Bu temenni edilemez bir sonuç.
Ama böyle.
1994 - 1996 arası "büyük kazanç var" diye plansız, programsız herkesin hücum ettiği tekstil bugün batıyor.
O gün rasyonel hesap yapmayanlar bugün devletten yardım istiyor.
Kar çokken liberal, kar yokken devletçi...
Kar çokken serbestçi, kar yokken korumacı...
"Müdebbir tüccar" gibi davranmayanların şimdi yardım istemeleri ilginç.
Tek başına tekstil belki genel krizi temsil etmiyor. Ama o bir örnek...
* * *
BUGÜN Türkiye'de söz konusu olan tüm ekonominin kriz noktasına gelmiş olması.
İşte bu bir bakıma yönetim sorunu.
Daha doğrusu bazı seçilmişlerin ve bazı müteşebbislerin yönetememe sorunu. Yanlış hesaplarının sonucu, tedbirsizliklerinin sonucu. Uyarılara kulak asmamalarının hatta küçümsemelerinin sonucu.
Bu nedenle de bugün Türkiye siyasal kriz içinde bir de ekonomik kriz yaşıyor.
Ve bu derecede kritik bir ortamda bile politikacılar hala uzlaşmaya yanaşmıyor, yanlış hesaplar peşinde koşuyor.
Yazık...
Yazara E-Posta: d.heper@milliyet.com.tr
