Dr.Eser Alptekin

Tenis oyuncularında sık görülen sakatlanmalar ve bunların tedavileriyle ilgili konumuza devam ediyoruz

Lateral epikondilitin ayırıcı tanısında radial tünel sendromu ve posterior interosseöz sinir sıkışması bulunur. Bunların ayırıcı tanısında da fizik muayene ve elektromyografik inceleme gerekir. Diğer ayırıcı tanılar arasında C6-C7 sinir kök sıkışması, olekranon kemiğinin sıkıştırmasına bağlı sinir sıkışması ve kireçlenme gelir. Bu rahatsızlığın nedeni, o bölgedeki kaslardaki küçük yırtıklardır. Dokulardaki bu bozulma, ağrı ve hareket kısıtlılığına yol açar. Fizik muayenede lateral epikondil palpasyonla hassastır. El bileğinin zorlu bükülmesi ağrılıdır. Grafilerde kemik oluşumu, kireçlenme, serbest cisimler ve kırıklar izlenebilir. Ultrasonla tendonda kalınlaşma tespit edilir.
Tedavide cerrahi olmayan seçenekler, yüzde 90 başarıyla sonuçlanır. Cerrahi olamayan tedavilerde zorlayıcı aktivitelerden kaçınmak, performans tekniklerinin iyileştirilmesi, buz, derin doku masajı, germe, ortez kullanımı ve zaman zaman da kortizon enjeksiyonu önerilir.Cerrahi tedavi, semptomlar altı ay içerisinde geçmezse önerilir. Ancak cerrahiden sonra da spora dönüş için 4-6 aylık yoğun

Geçen hafta tenis oyuncularında omuz sakatlıklarına değinmiştik. Bu hafta da aynı konuya devam edeceğiz

Neer omuzdaki sıkışma sendromunu üçe ayırmıştır. Birinci derece sıkışma, 25 yaşın altındaki sporcularda izlenir, subakromial bursa bölgesinde ödem ve kanamayla karakterizedir. İkinci derece sıkışmada 25 yaşın üzerindeki sporcularda subakromial bursanın kalınlaşması izlenir. Üçüncü derecedeyse 40 yaşın üzerindeki sporcularda daha çok rotator manşon yırtıkları tespit edilir. Genelde birinci ve ikinci derece yırtıklar fizik tedaviye iyi cevap verir. Fizik tedaviye cevap vermeyen vakalara cerrahi önerilebilir.

Tenis oyuncularında semptomların zamansal bütünlüğünü anlamak önemli. Servis atma, vole ve smaçlarla olan ilişkiye dikkat etmek gerekir. Özellikle smaç vuruşları, omuz ağrılarını başlatabilir. Takılma hissi ya da klik sesi gelmesi sakatlığın ciddiye alınmasını gerektirir. Ancak omuz ağrıları boyun fıtığından da kaynaklanabilir.

MR’la kesin tanı
Fizik muayene gözlemle başlar. Tenis omuzu hafif düşük ve içe dönüktür. Bundan omuzu yukarı kaldıran kasların aşırı gerilmesi sorumludur. Teniste sık kullanılan omuzda içe dönüşün azaldığı ve dışa dönüşün arttığı

Teniste en sık görülen sakatlıklar, kas ve bağlarda meydana geliyor. Özellikle ayak bileği yaralanmaları, erkek sporcularda daha sık izlenirken, kadınlarda diz sorunları öne çıkıyor

Kibler ve Safran tarafından 1996-1998 yılları arasında yürütülen çalışmaya göre, 16-18 yaş arası erkek tenisçilerde kadın tenisçilere göre, daha çok sakatlık izleniyor. Ayrıca tenis kortlarının zeminine göre de sakatlıklar farklılık gösteriyor.

Korta göre değişiyor
Örneğin ‘clay’ denilen toprak kortta oyunlar daha uzun sürüyor ve bu da tenisçinin beslenmesine, fiziksel kondüsyonuna dikkat etmesini gerektiriyor. Puanlar da bu kortlarda daha uzun sürede alınıyor, yani dayanıklılık ön plana çıkıyor. Bu tip kortlarda oyun daha çok saha çizgisine yakın oynanıyor, bu durum da tensiçilerde iyi yanal hareket gereksinimini doğuruyor. Topun yüksek sıçraması, sakatlık riskini artırıyor. Vücudun dönüş gücünün de iyi olması şart. Toprak kortlarda en çok izlenen sakatlıklar omuz, dirsek, el bileği, karın ve bacak bölgelerini kapsıyor.

Çim korttaysa top daha alçaktan sektiği için oyuncunun esnekliğinin iyi olması gerekiyor. Toplar kısa düştüğünden sporcuda reaksiyon zamanı yüksek ve el-göz

Bu spor dalında en sık sakatlık, göz ve göz çevresiyle yüzde görülür. Sporcular, sahalara dönmek için acele etmese iyi olur

Ne yazık ki göz bölgesindeki yaralanmalar da basketbolcular arasında sıkça izlenmekte. Bu sakatlıkların oranı yüzde 5.4, sporlar arasında da göz yaralanmalarında basketbol yüzde 29’la üst sıralarda. Bir başka sporcunun parmağının temasıyla yaşanan sakatlıklar yaygın. Diğer yaralanmalarsa başka bir oyuncunun dirseğinin ya da topun temasıyla gerçekleşir. Ribaund sırasındaki yaralanmalar yüzde 30.5’la ilk sıradadır. En sık gözlenen göz yaralanmaları göz kapağı yırtılmaları (yüzde 50.9), göz çevresi dokulardaki morarmalar (yüzde 28.8) ve korneal yırtıklardır (yüzde 11). Daha ciddi göz yaralanmaları arasında optik sinirin zarar görmesi ve göz küresinin alt bölgesindeki kırıklar gelmektedir.

Koruyucu gözlük kullanılmalı
Göz bölgesinde meydana gelen sakatlıklardan sonra basketbolcunun görme kusuru olup olmadığına dikkat edilmelidir. Muayenede, görme keskinliği ve görme alanına bakılmalı, fundoskopik muayeneyle kırmızı refleks değerlendirilmelidir. Sporcuda ortaya çıkan vizyon kaybı, ışık korkusu, çift görme, anormal göz hareketleri, göz içinde yabancı

El bileği yaralanmaları, basketbol yaralanmaları içinde yüzde 2-9.6 dolaylarındadır ve sık rastlanır. Sık el bileği yaralanmalarına yakından bakalım

İlk sakatlık sırasında el bilek kemikleri, kolayca dokunmayla muayene edilebilir. Tıpkı stres kırıklarında olduğu gibi grafilerde kırıklar gözden kaçabilir.

Skafoid kırığı: Skafoid kırıkları tüm el bilek yaralanmaları içinde yüzde 60-70 oranıyla yer bulurken sporla ilgili kırıkların da yüzde 2-7’sini kapsar. Bu sakatlık, genellikle el bileğinin üzerine, el açık halde düşüldüğünde ortaya çıkar. Özellikle böyle bir düşmeden sonra enfiye çukuru olarak tarif edilen baş parmak ve ikinci parmak arasındaki ilk eklem bölgesinde ağrı varsa skafoid kırığından şüphe edilmeli. Bu sakatlık sırasında sinir ve damar yaralanmaları da ortaya çıkabilir. Kırığı tespit edebilmek için iki hafta sonra film tekrarlanmalı, sporcunun ağrısı devam ediyorsa MRG ile görüntüleme yapılmalı.

Parmak sakatlıkları: Parmakta ezilme basketbolcularda sık gözlenir. Parmağın açık bir şekilde çarpması sonucu ortaya çıkar. Parmağın kenarında yer alan bağ dokuları da bu şekilde zarar görebilir. Bu tür parmak yaralanmalarında küçük kopma şeklinde

Dünyanın en çok seyirci çeken sporlarından basketbol, çok sık sakatlığın yaşandığı bir dal. Özellikle ayak bilekleri ve ellere dikkat

Basketbol 1891 yılında James Naismith tarafından ABD Massachusetts’de balkonlardan sarkan sepetlere topların atılmasıyla oluşturulan bir oyun. ABD’de popülerleştikten sonra tüm dünyaya yayılan bu spor dalında ne yazık ki sık sakatlıklar yaşanmaktadır. Örneğin yapılan bir çalışmada beyzboldan iki kat, futboldansa yüzde 40 oranında daha fazla sakatlanma görülmüş. Ayak bileğinde yüzde 15.8-39.3 oranında, dizde yüzde 5-20, elde yüzde 8.8-43, el ve boyunda yüzde 8-36.4 ve bel bölgesinde yüzde 11.7 oranında sakatlık izlenmiş.

En sık kas incinmesi görülüyor
Basketbol sakatlıkları, diğer spor dallarındakilerin yüzde 3.8-23.1’ni kapsar. Basketbol bir temas sporu olmasına rağmen birçok sakatlık temas olmayan durumlarda yaşanır. En sık rastlananlar, yüzde 55.1’le kas incinmeleridir. Yumuşak dokuda yırtılmalar, kemiklerde çıkık ve kırıksa yüzde 17.7-28 oranındadır. Vakaların yüzde 71.2-82.7’si 1-2 haftalık dönem içerisinde iyileşir. Bir haftadan uzun süre tedavi gerektiren rahatsızlıklarsa, genel olarak ayak bileği

Londra Olimpiyat Oyunları başladı ve sporcuların sağlıkları, hastalıkları daha çok tartışılmaya başlandı. Bu noktada milli takımımıza başarılar dilerken birkaç yazımı spor sakatlıkları ve onların önlenmesine ayıracağım

Voleybolda sakatlık, diğer spor dallarına göre çok daha nadir görülmekte. Ancak yüksek yoğunluktaki antrenmanlar ve aşırı yüklenme, sakatlığa yol açabilir. Yüksek şiddetteki antrenmandan sonra dinlenme sağlanmazsa laktik asit birikiminden dolayı sakatlıklar gerçekleşebilir. Elit bir voleybolcu, bir maç sırasında 150 kez sıçrayabilmektedir. Blok ve smaçlar için de kol kuvveti gerekmektedir. Ayak bileği çevresindeki kaslar yetersiz kalabilir. Yanlış teknik yanında yetersiz ekipman kullanımı da sakatlıklara yol açabilir.
1988-2004 yılları arasında yapılan ve ISS tarafından raporlanan çalışmaya göre, en yüksek sakatlıklar 36/1000 oranında futbolda izlenirken, kadın voleybolunda oran, 4.1/1000’e düşmektedir. Voleybolcularda başarılı bir sakatlık önleme programında ayak bileği yaralanmaları, patellar tendinit, ön çapraz bağ yaralanmaları ve stres fraktürleri yer almalıdır.
Özellikle sporcularda sakatlanma ve ağrılı durumlar arasındaki farkı keşfetmek kolay

Bel fıtığının en önemli sebeplerinden biri, yanlış duruş. Bilinenin aksine dik durmak, vücut için bir travma. Peki ideal oturuşun esasları ne?

Belimizde vücudumuzu ayakta tutan beş omur kemiği var. Bu kemikler arasında disk adı verilen kıkırdaklar bulunur. Diskler, tıpkı otomobillerdeki amortisörler gibidir. Omurgaya ani uygulanan darbelerin emilmesini ve bu gücün dengeli şekilde dağılmasını sağlar. Ancak çok ağır yük bindiğinde disklerin içindeki jöleye benzer sıvı dışarı çıkar. Bu jöle kıvamındaki sıvının omuriliğe veya sinirlere baskı yapmasına bel fıtığı diyoruz.
En belirgin özelliği, bel ve bacak ağrısı. Ağrıyla birlikte bacaklarda uyuşma, karıncalanma ve hastalık ilerledikçe kuvvet kaybı da görülebilir. Bir de duyu kayıpları var. Hastada yanma, üşüme ve adale seğirmeleri gibi sorunlar ortaya çıkar. Çok ileri dönemlerinde felç öncesi durumlar ve bacaklarda hissizleşme görülebilir.

Dik oturmak vücudu yorar
Her ne kadar dik durmak sağlıklı olarak bilinse de sopa yutmuş gibi oturmak, vücut için bir travma. İdeal oturuşun esaslarıysa şunlar:
* İşte ya da evde bel bölgenizi tam olarak destekleyen sert sandalyede oturun. Çok derin ve yumuşak koltuklarda oturmayın.