Ukraynalılar kucak açtı

Antalya’ya göç eden depremzedelere Ukraynalılar sahip çıktı. Ukraynalıların kaldığı otelin boş odalarını depremzedelerle paylaşan Ukrayna’nın Antalya Konsolos Vekili Kaian, “Ülkemizde savaş varken Türkiye bize ve çocuklarımıza kucak açtı. Şimdi sıra bizde. Depremde evi yıkılan vatandaşlarımızı otellerde misafir edeceğiz” diyor.

EREN AKA/Antalya - Depremzedelere Antalya’da Ukraynalılar kucak açtı. Ukrayna’nın Antalya Konsolos Vekili Sergii Kaian “Ülkemizde savaş varken Türkiye bize ve çocuklarımıza kucak açtı. Şimdi sıra bizde. Depremde evi yıkılan vatandaşlarımızı kiraladığımız otellerde misafir edeceğiz” dedi.

Kaian, “Ukrayna’da faaliyet gösteren Ruslan Shostak Vakfı ile başlattığımız ‘Savaşsız çocukluk’ projesi kapsamında savaştan sonra yetim kalan çocukların kullanımı için kiraladığımız otelimizde boş kalan odaların tamamını depremde evleri zarar gören kişilere açmak istedik. Ülkemizde savaş çıkınca Türkiye bize ilk sahip çıkan ülke oldu. Türk devletinin tüm kurumları, iş insanları ilk günden beri destek oldular. Biz de depremde mağdur olan dostlarımız için elimizden gelen ne varsa yapmaya çalışıyoruz” diye konuştu.

Çocuklar unutmaya çalışıyor

Antalya Kemer Beldibi’nde yer alan otelde ilk dikkat çeken depremden kurtulan çocuklar oldu. Hatay ve Gaziantep’ten gelen çocuklar yaşadıkları acıları birlikte bahçede oyun oynayarak sarmaya çalışıyorlar.

Kapıda beni Türk ve Ukraynalı yetkililer karşıladı. Ukraynalı görevlilerden biri “Otelimize yerleşecek depremzedeler Antalya’ya ulaşmadan ihtiyaçlarını tespit edip odalarını, kıyafetleri ve hijyen malzemelerini hazırlıyoruz. Otelde bugüne kadar Ukrayna vatandaşları yaşadığı için Ukrayna yemekleri çıkıyordu. Şimdi depremzede dostlarımız için şeflerimiz Türk yemekleri yapmaya başladı” diyor.

‘Ne yapacağız?’

Otelde kalan depremzedelerle konuştuk. Depremde evi yıkılan Seyhan Kurt, şunları anlattı:

“Antakya’nın Kütahya Mahallesi’nde oturuyorum. Oturduğum bina üç katlı, bizim daire en alt katta. İkinci katta kardeşim, üçüncü katta da diğer kardeşim ikamet ediyor, tam karşımızda da annem ile babam. Ev sallanmaya başlayınca uyandık. Eşyalar üzerimize düşmeye başladı. Üç dakika geçtikten sonra kendimizi yıkılan evden dışarıya attık. Çevrede sadece çığlıklar vardı. Herkes ‘İmdat kurtarın’ diye bağırıyordu. Her taraf toz içerisindeydi ve hava çok soğuktu. Şoku atlattıktan sonra yakınlarımızı aramaya ve enkaz altından çıkarmaya başladık. Birkaç saat uğraştıktan sonra kardeşlerimi çıkarabildik. Kardeşimin birinin omurilik kemiği kırılmıştı. Üçüncü günden sonra iki doktor geldi. Bizleri muayene etti. Hastamızın kemikleri kırılmıştı, ayakta tedavi ettiler. Ambulanstan inen doktorlar ‘Öncelikle durumu daha ağır hastalara müdahale ediyoruz. Zaten ambulansta sokaklara girmiyor’ dediler.

Kendi çabamızla kardeşimizi Ankara Bilkent Şehir Hastanesi’ne götürdük. Ailemizin bir bölümü Ankara’ya bizler de Antalya’ya göç ettik. Burada imkânlar dahilinde bize bakıyorlar. Bir odada iki yatak var dört kişi kalıyoruz. Çadırdansa burada olmak daha iyi tabii ki. Sıcak yemek, elektrik, su, duş var. 6 Nisan’a kadar burada kalabileceğimiz söylendi ama sonra ne yapacağımızı bilmiyoruz.”

Suriye savaşından bile kötü

Gaziantep’ten gelen 18 yaşındaki depremzede Alia Barrani Gaziantep’te Tıp öğrencisi. Barrani de şunları anlattı:

“Babam Suriyeli annem Ukraynalı. Depremden hemen sonra annem ve babamla dışarı çıkabildik. Güneş doğana kadar arabada bekledik. Güneş doğduktan sonra üzerimize birkaç kıyafet alıp evin oradan uzaklaştık. Depremzedeler için oluşturulan bir barınma yeri bulduk. Üç gün orada kaldık. Ardından buraya geldik. Babam, Suriye’de savaşı yaşadı. Bana dönüp ‘Bu durum savaştan daha kötü. Savaşta bombaların patladığına şahit oldum bu kadar kötü bir tablo görmedim’ dedi.”