Rüzgarla dans ediyorlar
Çok mutluyum çünkü çevremde yok eden, yıkan değil; var eden, çoğaltan hemcinslerim var. Peyvend Öksüz’de sürekli üreten, yeniliklerle kendini ifade eden bir arkadaşım. Televizyonda başarıyla yürüttüğü programın yanında yıllardır gönül verdiği yelken sporuna Kadın Yelkenciler Derneği’ni kurarak katkı sağlıyor. Egoların kapıda bırakıldığı, herkesin kardeşlik çatısı altında buluştuğu ve sporun keyifle yapıldığı bir derneği oluşturmayı başarmış. Sevinç Pastanesi Sohbetleri’nde ilham veren konuğumla sizleri baş başa bırakıyorum. Tebrikler Peyvendcim, yolun açık olsun!
- Peyvendcim televizyon, sunum gibi alanlarda yıllarca seni bilir, takdir ederim. Bu alana nasıl girdin?
Gözdecim aynı takdir senin için de geçerli, senin de sürekli farklı işler ve projeler yapıyor olman gurur verici; bir kadın olarak seninle gurur duyuyorum. İlk tv olayı şöyle başladı; zaten bir holdingin kurumsal iletişim müdürlüğünü yapıyordum o sırada, bir arkadaşım televizyonda yemek programı yaparken İstanbul’a taşınması gerekti. Kanalın genel müdürüne yerine geçecek birisini sunması gerekiyormuş ayrılmadan önce. Beni önermiş. Teklif bana geldi ama ben iki defa görüşmeye gitmeme rağmen anlaşamadık. Son olarak bir kere daha görüşmeye çağırdığında genel müdürüm bana öyle bir şey söyledi ki Gözdecim bir beş saniye düşündükten sonra hemen kabul ettim. Bana, “Sektörün sana kazandıracağı çok farklı ayrıcalıklar olacak, bunu sakın unutma” demişti. Ve gerçekten öyle oldu. Yemek programında börekler açılıyordu eskiden, “Ben bu işi böyle yapmam” dedim ve mutfak programıma artık sadece yemek yapan ev kadınlarını değil, başarı hikayeleri olan kadınları, ünlü şefleri getirmeye başladım. Ev hanımlarına hep şunu söyledim “Evet yemek yapıyorsunuz ama başka?” Bir STK’ya üye misiniz? Kime değdiniz dokundunuz bu hayatta? Benim tarzım bu Gözdecim… Biz farklı şeyler yapar, farklı konularda sesimizi duyurmaya çalışan kadınlarız.
- Rüzgarla nasıl tanıştın?
Temposuz işim olmadı zaten hiç; daha doğrusu ben temposuz işi hep tempolu hale getirdim. Yani yapım böyle, hiperaktif değilim ama yarım saatten fazla boş boş hiçbir şey yapmadan sabit bir yerde oturamam çünkü üretmeyi seviyorum. Herhalde üretmeden yaşayamam. Dernek de bunlardan biri tabii. Benim bebeğim o, gözümün nuru, o kadar çok emek verdi ki… Yelken sevdam zaten 16 sene hobi olarak yaptığım bir keyifti. Boşandıktan sonra her kadın gibi kendime fırsat alanı yaratmak istediğimde yelken eğitimi sırasında bir kadın sürekli çalıştığı kurumsal firmasında kadın arkadaşlarıyla yarışlara katılmak isteyip de katılamadığından yakınıyordu. O kadar çok şikayet ediyordu ki; eğitimden çıktıktan sonra kadınlar yarışlara nasıl katılmalı diye internetten araştırmaya girdim. Ve işte biz basıncıların asıl işi araştırmak ya aslında, İstanbul’dan Deniz Kızı Yelken Kupası’nı buldum ama o konuşmada tesadüf Woman TV’de program yapmaya başlayan bir arkadaşımız çıktı. İşte hiçbir şey tesadüf değil...
Sonra baktım İstanbul ile de bu iş yürümeyecek ben bir vakıf, kulüp, bir dernek kurayım dedim. Kadın Yelkenciler Derneği, 5 kişi ile yola çıktı, şu an 70 üyemiz var. Kadınların içlerine girince aralarında acayip bir hırs ve rekabet, kıskançlık gördüm. İlk 6 ayında derneğin tek mottosunu kadınların arasında dayanışma, güven ve kardeşlik oldu. Asla holding sahibi bir kadın da dahil olmak üzere kimsenin egosunu ortaya koymasına izin vermedim. Şimdi derneğimizde artık kardeşlik had safhada, biz o kadar büyük bir aileyiz ki, çok şükür.
- Evet adı Kadın Yelkenciler Derneği ama içi daha dolu gibi geliyor bana…
İşte bu söylediklerim yüzünden çok dolu neden biliyor musun çünkü şu geçtiğimiz ve maalesef ki bitmeyen korona süreci dönemimizde bile dernekteki bütün üyelerim birbirlerine hem maddi hem manevi o kadar çok destek oldular ki; birbirlerini kalkındırmaya başladılar. Ben onları izlerken o kadar gurur duydum ki; şimdi yarışlara katılıyoruz ya Gözdecim istersek birinci olalım benim için hiç anlamı yok. Önemli olan inan bu kadın dayanışmasını egosuz, çıkarsız, sevgiyle büyütmekti, biz bunu başardık.
- Yarışmalarda hedefleriniz neler?
Geçen haftalarda Deniz Kızı Yelken Yarışması’na katıldık. Ve tabii ki derecemiz henüz yok ama bu olmayacağı anlamına gelmiyor çünkü biz tam gümbür gümbür eğitimlere başlayacakken pandemi patladı ve durmak zorunda kaldık. Ama inşallah bundan sonra en iyi yarışlarda en iyi şekilde kızlarımızla güzel derecelerimizi alarak yolumuza devam edeceğiz. Hedefimizde yurt dışı yarışları var. n Dünyada kadın yelkencilerle ilgili benzer dernekler var mı?
Dünyada da çok güzel işler yapılıyor. Ama benim için kimin ne yaptığı değil kopya iş değil, ilk ve tek şeyler önemli… Bunu da kadın yelkenciler spor kulübü derneği kurarak başardığımı düşünüyorum. Dernekle ilgili o kadar çok planlarım var ki; şimdi anlatsam sayfalara sığmaz, ama en önemlisi önümüzdeki aylarda pandemi sürecinde bir değişiklik olmazsa çok güzel ve çok büyük bir projemiz olacak, nasip olursa sende belki o zaman daha değerli bir haber yapmış olursun.