Futbol haftası

Güneri CIVAOĞLU

Önce, Galatasaray'ın Sion'a 4 - 1'lik muhteşem skoru...
Ardından, Milli Takım'ın Galler'e 6 - 4'lük galibiyeti ile haftaya damgasını futbol vurdu.
O konuda yeşil saha dışından birkaç satır:
Turgut Özal'ın başbakanlık yıllarıydı.
Özel uçağında bir grup gazeteci, akşam saatlerinde, Almanya'ya uçuyorduk.
Frankfurt'a inecek ve karayoluyla Köln'e geçecektik.
Köln stadyumunda, Galatasaray - Monaco maçını izleyecek, sonra yeniden aynı uçakla sabaha karşı Türkiye'ye dönecektik.
Galatasaray, o gece, Monaco'yu aşarsa, ilk kez bir Türk takımı yarı finale yükselecekti.
Özal, bu büyük gecede bulunmak istemişti.
Galatasaray'lılar ağırlıklı gazetecilerden bir grubu da, maça götürüyordu.

O gece, Prekazi'nin 18 dışından mermi gibi patlayan muhteşem frikiği, topu Monaco ağlarına takmıştı.
Galatasaray, böylece Monaco'yu aşarak, yarı finallere yükselmişti.
İlk kez bir başbakan, özel uçağıyla, birkaç saatliğine, yurt dışına maç izlemek için uçuyordu.
Buna alışık değildik.
Özal'a dönüşte bu özel ilgisinin nedenini sordum:
"Bildiğim kadarıyla, Fenerbahçe'yi tutuyorsunuz. Hasta Galatasaray'lılardan olmadığınız halde, sırf maçı seyretmek için Almanya'ya gelip, aynı gece dönüşünüzü anlamak güç. Bu özel ilginin sebebi nedir?"
Şöyle anlatmıştı:
"Ben Türkiye'ye bir zihniyet değişimi getirdim.
Bu değişiklik - dışa açılmak ve dünyayla rekabet etmek - diye formüle edilebilir.
Üretimi, bankacılığı dışa açtık.
İhracat patlaması yaptık.
Sporda, bu zihniyet değişimini Galatasaray temsil ediyor.
Futbolu farklı oynamaya başladılar.
Eskisi gibi savunmaya çekilip gol yemeden yahut - en az golü yiyerek rezil olmadan hayırlısıyla Türkiye'ye dönelim - kafasında değiller.
Yenmek ve gol atmak için sahaya çıkıyorlar.
Sınırların dışında kompleks duymadan rekabete giriyorlar.
Galatasaray, bu zihniyet değişimi ile bakın yarı finallere kadar yükseldi.
Avrupa'nın ilk sekiz takımı arasında yer aldı.
İşte... Onun için bu gezideyiz. Çocukları teşvik için, moral vermek için Almanya'ya geldim."

Galatasaray'ın Sion ve Milli Takım'ın Galler karşısında art arda attığı golleri izlerken, Özal'ın sözlerini anımsıyordum.
Avrupa'lı karşısında kompleks duymamak, ezilmemek ve yenmek için oynamak... sınırların ötesinde rekabete girişmek.
Galatasaray'ın çok gollü futbolu artık bu ilkelerin ışığında bir gelenek haline geldi.
Dikkat ettim... Milli Takım'ı mağlup duruma düştüğü anlarda dahi, gol arayarak, atarak ve attırarak galibiyete taşıyan da bu zihniyetin ocağında yetişen yani Galatasaray'lı Hakan.
Fenerbahçe'li Saffet de, Galatasaray kökenlidir.
Oğuz'un attığı gol de, Hakan'ın adeta "Al at" mesajı taşıyan pasının sonucuydu.
Aslında...

Bu satırlarım, kesinlikle Galatasaray'a övgü gibi anlaşılmasın.
Milli Takım'ın başarısını Galatasaray'a malettiğim gibi bir yanlış izlenim - kesinlikle - vermek istemem.
Geçen yıllarda, TV için Fenerbahçe belgeselini yaparken, bu takımın kökündeki milli mücadele ruhunu çok sevmiştim. Atatürk'ün o nedenle Fenerbahçe'li olması beni derinden etkilemişti.
O camia da, çok değerli futbolcular yetiştirmiş. Türkiye'nin yüzünü ağartmıştır.
Bir Ordinaryüs Lefter'i, Mayestro Can'ı izleyebilmiş, onlarla dost olabilmiş şanslı kuşaktanım.
Aile olarak, Beşiktaş - Valide Çeşmesi'ndeniz. Babam Beşiktaş'ta spor yaptı. Beşiktaş'a da yüreğim sımsıcaktır.
Trabzon'un üç büyüklere kafa tutmasını, içten içe alkışlıyorum.
Her yeniye olduğu gibi İstanbulspor'a umutla ve sempatiyle bakıyorum.
Oğuz'un ve Sergen'in orada yeniden doğacaklarına inanıyorum.
Başarmalarını istiyorum.
Ama...
Benim belirtmek istediğim şey, futbol takımı tutkusu... renk aşkı... fanatik taraftarlık değil.
Ben, bir felsefenin, bir zihniyet değişiminin altını çizmek istedim.
"Sınırların ötesinde önemli ve iddialı olabilmeyi."
Bunu Türkiye'nin her boyutunda özlüyorum.
Örneğin...
Bu ruh 1974 Türkiye'sinin siyasi iktidarında olsaydı, Avrupa Birliği bize dibi kırmızı balmumlu davetiye ile Yunanistan'la birlikte "tam üyelik" önerdiğinde çekinmezdik. "Onlar ortak, biz pazar olacağız" diyerek Avrupa'lı olmaktan kaçmazdık.

Yazara EmailG.Civaoglu@milliyet.com.tr