“Rol model”ler...
FOTOĞRAFTA yandan görünen kişiyi tanıdınız mı?
Şimdi Irak Cumhurbaşkanı olan Kürt lider Celal Talabani...
Bağdat yönetimine karşı dağlarda savaştığı yılların görüntüsü bu.
Fotoğraf “Amerikan istihbarat belgeleriyle KÜRTLER” adlı kitaptan... (*)
Küçük yer örtüsü üzerinde bağdaş kurmuş, önünde her dağ kadrosunda olduğu gibi bir transistörlü radyo.
PKK’nın Bekaa Kampı’nın “subay odası (!)” diye anılan camları kırık küçük bir bölmesinde de TRT’nin akşam haberleri dinlenirdi.
Buna tanık olmuştum.
Fotoğrafın altında “Celal Talabani, partisine yeni katılan kadrolara ders veriyor” yazılı.
Etrafında örtüler üzerine bağdaş kurmuş ikisi kadın örgüt mensupları.
Fotoğrafın bir tarafında arazinin kar kaplı olduğu görülüyor.
Demek başlarını sokacak bir çatıları yok.
O Talabani “bir gün gelecek ben Irak Cumhurbaşkanı olacağım. Bağdat’taki Başkanlık Sarayı’na yerleşeceğim. Arap askerlerinin de içinde olduğu Irak Silahlı Kuvvetleri’nin Baş Komutanı statüsünü alacağım, dünya protokolünde ağırlanacağım, ABD Başkanı ve diğer başkanlarla görüşeceğim, şerefime resmi törenler düzenlenecek, ziyafetler verilecek, başkanlarla kadeh kaldıracağım” diye hiç düşünmüş müdür?
Ufuk çizgisinin bu kadar ileride olduğunu sanmam.
Hatta bunları aklından bile geçirmediğini düşünüyorum.
.........................
O aklından geçirmemiş olabilir ama bugün dağlarda olan Kürt önde gelenlerinin önünde bu fotoğraf ya da benzerleri “vizyon” açıcıdır.
“Talabani oldu, ben neden olmayayım” diye düşündüklerine bahse girerim.
Yoksa....
İnzivaya çekilmiş “tarik-i dünya (terki dünya) ademi” olmak ve ömür boyu dağda yaşamak istediklerini sananlar aldanır.
Onların da hayallerinde “iktidar” vardır herhalde.
.........................
Diğer fotoğrafa bakın...
Bu fotoğrafta Mesut Barzani’nin babası, Kuzey Irak Kürt isyanını ilk başlatan Molla Mustafa Barzani var.
Sağında İsrail gizli servisi MOSSAD’dan Tsuri Saguy, solunda ise Kuzey Irak Başbakanı, Neçirvan Barzani’nin babası İdris Barzani.
Her ikisi de silahlı ve peşmerge giysileri içinde.
MOSSAD mensubunun onlara hangi vaatlerle gaz verdiğini tahmin edebilirsiniz.
Sadece İsrail değil.
ABD, Şah İran’ı ve Sovyetler Birliği de çaktırmadan Molla Mustafa Barzani’ye yardım ediyorlardı.
Zaten Barzani, Irak’ta başarı kazanamayınca önce Şah İran’ına geçmişti.
Sovyetler Birliği’nde de kalmış, ABD’de ölmüştü.
Molla Mustafa Barzani, Amerikan gizli belgelerine göre ölmeden önce “yapamadım, başaramadım” mesajını vermiş, umutsuzca kendini eleştirmiş.
Herhalde oğlu Mesut Barzani’nin Kuzey Irak’ın “tek adamı” olacağını, aklından geçirmemiştir.
İdris Barzani de oğlunun Kuzey Irak federe devletinin başbakanlığına getirileceğini hiç düşünebilmiş midir?
Bugün Kandil’de hatta dağda olanlar ya da Suriye’de Özerk Kürt kuruluşuna çalışanlar için bu fotoğraf, “rol model” esini değilse şaşarım.
Şimdiden, valilik, özsavunma birlikleri komutanlığı (!) bölge meclis üyeliği konuşulduğu medyaya yansımakta.
“Barış süreci” sonrasına dönük böyle kişisel, kariyer projeleri yapılmadığını kim düşünebilir?
Abdullah Öcalan’ın da önünde Güney Afrika Cumhurbaşkanlığı’na seçilmeden önce 30 yıl hapiste yatan Nelson Mandela’nın “rol model” olduğu bilinmeyen şey mi?
.........................
“Türkiye’nin bütünlüğünü koruyan laik, çoğulcu, insan haklarına dayalı, tüm etnisiteleri birinci sınıf vatandaş olarak kucaklayan -artı- demokrasi” en akılcı, sağlam, gerçekçi ve kalıcı projedir. Ne yazık ki önünde bir “rol modeli” yok.
Tam tersine, tarih, Türkiye’ye hem “kendi varlığını tam olarak sürdürmek”, hem de özellikle Ortadoğu’daki diğer ülkelere “rol model” olabilmek gibi bir misyonu yüklemekte.
Öyle bir Türkiye’nin barış ve mutluluk içindeki yaşamında sıradan bir çağdaş yurttaş olmak bile güzel.
.........................
(*) Ömer Özkaya/Pegasus Yayınları/2013
