Darüşşafaka, “babasını kaybetmiş öğrencilerin eğitimi için” bağışta bulunanların ileri yaşlarında yaşamlarını sürdürebilecekleri “huzurevleri” inşa ettirdi. Darüşşafaka’nın bağışçıları bu “huzurevleri”ndeki rezidanslarda 65 yaşından ölünceye kadar kalabiliyor. Rezidanslar 1+1 veya 2+1 yaşam alanına sahip. Bağışçı kendine tahsis edilen rezidansı istediği gibi döşeyebiliyor. Ölünceye kadar rezidansı kullanıyor. Huzurevlerinde yaşayanların hepsi bağışçı. Bu evlerde ticari amaç yok. Eğitime kaynak yaratma arayışı var.
Darüşşafaka’nın huzurevleri hakkında daha geniş bilgi vermeden, Belçika’da ki bir kız arkadaşımın hikâyesini anlatmak istiyorum. Mülkiye’den mezun olduktan sonra, askere gitmeden önce bir süre Brüksel’de bankalarda ve merkez bankasında staj yapmıştım. İşte o dönemde tanıştığım kız arkadaşım varlıklı bir ailenin çocuğu idi. Kendi de iyi bir işte çalışıyordu. Evlenmedi. Maddi imkânı çok iyi idi. Yalnız başına güzel bir evde yaşıyordu. Bir gün bizi aradı. “Evini, otomobilini sattığını, belediyeye ait huzurevinde bir daireye taşındığını” söyledi. Acaba ne oldu, parasız mı kaldı da belediyenin huzurevinde yaşamak zorunda?” diye üzüldük. Karı koca Brüksel’e gittik. Kaldığını söylediği belediyenin huzurevini aradık. Koskocaman, otel gibi, bahçe içinde bir bina... Kapıda resepsiyonu var. Asansör ile üst kata çıktık. Her kapının üzerinde oturanın ismi yazılı. Zili çaldık.
Arkadaşımızın dairesine girince şaşırdık. Kütüphanesini, piyanosunu taşımış. Küçük bir mutfağı, salonu ve yatak odası var. Balkonu yemyeşil bahçeye karşı.
Farklı bir yaşam tarzı
Sattığı evininin parasını eski birikimlerine eklemiş. Belediyeye belli bir bağış yapmış. Bu bağış huzurevinin aylık kirasını ve verilen hizmetlerin faturasını karşılıyormuş. Bize dairesinde yemek yaptı. Binayı, bahçeyi gezdirdi. İyi ki ziyaretine gitmişiz. Bir süre sonra kötü hastalıktan onu kaybettik.
Gelelim Darüşşafaka’ya. Yetenekli, ancak babası hayatta bulunmayan kız ve erkek çocuklara eğitim veriyor. Bu yıl 65 ilden gelen 830 öğrenci eğitim görüyor. Başarılı öğrenciler üniversitede de destekleniyor. Çocukların tüm masrafları bağışlarla karşılanıyor. Yönetimin başında son 4 yıldır Merkez Bankası eski Başkan Yardımcılarından Zekeriya Yıldırım var.
Rezidans gibi huzurevi
Yıldırım, huzurevleri projesine büyük önem veriyor. İlk huzurevi 1997 yılında Yakacık’ta açıldı. Şimdilerde Maltepe, Şenesenevler ve Urla’da da var. Bu 4 huzurevinde 420 rezidans bulunuyor. Huzurevleri 5 yıldızlı otel kalitesinde. Darüşşafaka’nın “Yeni Yaşam Eviniz Rezidans” isimli bir dergisi var. Şubat ayında yayınlanan 5’inci sayısında yer alan huzurevlerinde yaşayanların fotoğraflarını gördüm, hayat hikayelerini okudum. İşlerinde başarılı olmuş, yaptıkları ile kamuoyunda tanınmış, çok kişinin Darüşşafaka huzurevlerinde yaşadığı anlaşılıyor. İlgilenen olur diyerek yazıyorum. Burada çifte mutluluk var. Bağış yapanlar hem ileri yaşlarında huzur imkânını elde ediyor, hem de bağışları ile babası bulunmayan çok sayıda gencin eğitim görmesini sağlıyor. (Övgü yazısı oldu ama... Olacak o kadar! Ne de olsa ben de Darüşşafaka üyesiyim. Çocuklara daha iyi eğitim imkânı sağlamak için çalışıyoruz.)