Almanya'da Sosyal Demokrat Partisi Başkanı Lafontaine, Schröder hükümetinde Maliye Bakanlığı yapıyordu. Hem bakanlıktan, hem parti başkanlığından istifa etti.
Bu istifa çok çok önemli bir istifadır. Bu istifa serbest piyasa ekonomisi düzeninde güçlenen ve de küreselleşme (globalizasyon) sonucu güçleri sınırları aşan iş çevrelerinin "komünizm"den sonra, şimdi de "sosyalizm"in köküne kibrit suyu dökmeyi başardıklarının göstergesidir.
Sosyalist hareketin son kalesi Avrupa'da, "sosyal demokrasi bayrağı"nı dalgalandırma şansının bile kalmadığı, hükümetlerin bundan sonra iş çevrelerinin her isteğine boyun eğmeye mahkum olacakları bu istifa ile acıkça ortaya çıkmıştır.
Başka ülkelerde olduğu gibi Almanya'da da iş çevreleri diyor ki:
- Hükümet vergileri artırmamalıdır. İş çevrelerinden daha az vergi alınmalıdır.
- Hükümet istihdam konusunda işvereni bağlamamalıdır. Asgari ücret zorunluğu kalkmalıdır. Azami çalışma süresi sınırı kalkmalıdır. İşverenin sosyal güvenlik katkı payı azaltılmalıdır. İşten çıkarma kolaylaştırılmalıdır.
Küresel (global) rekabetin şartları bunlardır. Bunlar olmazsa iş çevreleri Almanya'da yeni yatırım yapmaz. İstihdam imkanını genişletmez, tersine Almanya'dan kaçar. Bu şartları sağlayacak başka ülkelerde yatırım yapar.
Halbuki Lafontaine, başkanı olduğu Sosyal Demokrat Parti'nin ilkeleri doğrultusunda şunları savunuyordu:
- İş çevreleri yeterince vergi vermiyor. Vergiden kaçınıyor veya vergi kaçırıyor. İş çevreleri daha fazla vergi vermelidir ki, alt ve orta gelir grubunun vergi yükü azaltılabilsin.
- Toplumun büyük bölümünü oluşturan çalışanların (işçilerin) sermayeye karşı himayesi zorunludur. Yoksa ezilirler. Himaye, azami çalışma süresi, asgari ücret, sosyal güvenlik şemsiyesi konusunda kaidelerin konulması ve sendikalaşmanın teşviki ile gerçekleşebilir. İşveren çalışanı istediği zaman işten çıkaramamalı, ücretini istediği zaman azaltamamalıdır. İş bulamadıkları için veya emeklilik nedeniyle çalışamayanlara belli bir gelir sağlanmalıdır.
- Küreselleşen dünyada sermaye hareketlerinin serbestliği, ekonomilerde istikrarı bozmaktadır. Ülkeye sadece yabancı sermaye girmemekte, yerli sermaye de gücendiğinde veya istediği olmadığında çekip gitmektedir. Uluslararası döviz piyasaları denetlenmeli, döviz fiyatlarının ancak belli sınırlar arasında değişimine izin verilmelidir.
- İşsizlik ekonominin temel sorunudur. Enflasyon ile mücadele işsizliğe neden olacak ise, işsizliği artırmamak için belli bir enflasyon göze alınmalıdır.
- Saniyeleşme sarhoşluğu ile çevre tahribatına göz yumulamaz. Nükleer enerjiye gerek yoktur.
- Ucuz faiz politikası yatırımları ve üretimi artırarak hem ekonomik büyümeyi sağlar hem de istihdam artışına imkan verir.
İstifa, Lafontaine'nin sahneden çekilmesinin ötesinde, Avrupa'da sosyal demokrat hareketin yenilgisinin işaretidir.