Şehrin milyarlar harcanan geniş caddeleri işsiz insanlarla dolup taşıyor 1983 depreminden sonra Erzincan planlı olarak yapılaşmış. Geniş caddeler, bulvarlar yapılmış. 1992 depreminden sonra Dünya Bankasından alınan deprem kredileriyle kamu binaları yenilenmiş. Kamu personeli için 1150 konutluk modern bir site yapılmış. Recep Yazıcıoğlunun valilik yaptığı dönemde kamu, Erzincana para akıtmış. Renkli kişiliği ile Yazıcıoğlu rafting, yamaç paraşütü, su kayağı, tracking (yürüyüş sporu), dağcılık gibi spor kollarını öne çıkararak genç kesimin ilgisini Erzincana çekmiş. Üretim gözardı edilmiş Yapılaşma ve şehirleşmede Dünya Bankası kredileri nasıl cömertçe kullanılmış ise, üretim ve sanayileşme alanı da o kadar ilgisiz kalmış. Halbuki yapılaşma ve şehirleşme için Erzincana tahsis edilen Dünya Bankası kredilerinin anapara ve faiz borcunu ödemek için döviz gerekiyor. Erzincan bu dövizi üreterek kazanamaz ise borcu ve faizini başka illerde yaşayanlar ödeyecek demektir. 1970li yılların başında yurtdışındaki işçi tasarruflarına dayalı olarak kurulan "hemşeri şirketleri" furyasında Erzincanda 4 bin ortaklı Doğusan, 5 bin ortaklı Doğu Halk Holding kurulmuş. Bu şirketlerin asbestli çimento boru, kiremit, perlit beton, karo fayans, mermer tesisleri yaşam savaşı veriyor. Fabrika-düğün salonu Et - Balık Kurumu tesisleri özelleştirmeden sonra el değiştire değiştire en sonunda kapanmış. Bir zamanlar bin 200 kişinin çalıştığı Sümerbank iplik fabrikasını özelleştirmeden satın alanlar şimdilik sadece "düğün salonu"nu çalıştırıyor. Fabrikayı kapatanlar şimdi her gece bir yerlerine "kına yakıyor." Erzincan Şeker Fabrikasının özelliği, "şeker fabrikası yapan fabrika" olması. Hem şeker yapıyor. Hem de şeker fabrikası makinesi yapıyor. Ama şeker fabrikasının kapasitesinin büyütülmemesi ve fabrika yapan bölümünün çalıştırılmaması şikayet konusu. Bölgedeki pancar ürününün bir bölümü Erzurum Şeker Fabrikasına taşınıyor. Herkes iş arıyor Erzincanda paralar caddeye, binaya, parka, bahçeye harcanmış ama ne kamu, ne özel sektör fabrika yapmamış. Yapılanlar da işlemeyince iş arayanlar sokaklara sığamaz olmuş. Genelde Erzincan ekonomisi Üçüncü Ordunun askerleri ve subayları ile üniversitenin 2 fakültesi, 3 yüksekokulunun öğrencileri ayakta tutuyor. Konuştuğumuz her kesimden Erzincanlı, Validen de Belediye Başkanından da şikâyetçi. Şehir sorunlarına ilgisizliklerini dile getiriyorlar. Belediye Parkının banklarından birinde Ali Şen ile sohbet ettim. 30 yaşında. Erzincanlı. Vasıfsız inşaat işçisi. Uzun süredir iş bulamamaktan yakınıyor. Biraz kıpırdanma var Belediye Yeraltı Çarşısında konuştuğumuz Bekir Uçar, Fatih Kordalı, yurtdışından gelen Erzincanlılar ve yerli turistler sayesinde son iki aydır işlerin kıpırdadığını ama geçen yılki ciroyu tutturamadıklarını belirtiyorlar. Hakan Hatipoğlu, Ahmet Sakız, Hüseyin Koç, "İki ayda bir mal almaya giderdik şimdilerde yılda bir defa aldığımız malı satamıyoruz" diyerek durgunluktan yakınıyor. Valilik binasının önündeki parkta Mesut Taştan ayçiçeği satın aldım. Tuğla fabrikasında işçi olan babasına yardım için iki yıldır ayçiçeği satıyor. 7nci sınıf öğrencisi. İki milyon liraya aldığı ayçiçeklerini küçük kesekağıtlarına koyarak bir milyona satıyor. Derviş çok oy getirmez guras@milliyet.com.tr Lise 1inci sınıftan Mete Karatay ise, şoför olan babasına destek için ayakkabı boyuyor. Günlük geliri 2 milyon lira. Milliyet TIRı önündeki sohbette her kesimden Erzincanlıların tahminine göre, CHP bir, AKP bir milletvekili çıkarır. Üçüncü milletvekilliği için MHP ve DYP yarışır. Erzincanlılar İsmail Ceme hiç şans tanımıyor. "Kemal Derviş girdiği partiye en çok yüzde 3 ek oy getirir" diyor. Her Erzincanlı "Eskiler gitsin, yeniler ve gençler gelsin" diyor ama adayların Ankaradan belirlenmesi nedeniyle bunun olabileceğine de inanmıyor. "O zaman tek yapacağımız seçimde oy vermemek" deniliyor.