Bundan dört yıl evvel bana 2 bin Diyarbakırlıya iş ve aş imkânı sağladığını, Diyarbakır'da üretilen giyim eşyasını Almanya'ya ve ABD'ye ihraç ettiklerini, 2005 yılında 5 bin kişiye istihdam yaratacak bir yatırım ve üretim programına sahip olduklarını anlatmıştı.Dört yıl sonra Mustafa Akyıl'a "İstihdamı 2 binden 5 bine yükseltip yükseltmediklerini" sordum. "Hocam... Tersi oldu. İstihdamı 2 binden bine indirdik. Konfeksiyon tesislerini kapattık... Makinelerin bir bölümünü işlerini kaybedenlere dağıttık" dedi.Dert yandı: "Konjonktürdeki ve sektördeki dalgalanmaların da olumsuz etkisi var ama, mevcut Teşvik Yasası, Erzurum'un ve diğer Doğu illerinin önünü kapattı. Mustafa Akyıl, Diyarbakırlı. Eskiden beri pamuk yetiştiren bir ailenin üyesi. Yetiştirdikleri pamuğun çekirdeğini ayıklamak için önce bir çırçır fabrikası kurmuş. Derken pamukla iplik, iplikle bez yapmış. Sonra da bezi konfeksiyona dönüştüren bir fabrika açmış. Yatırımcı neden Erzurum'a ve diğer Doğu illerine gelsin ki? Ege'deki yatırımcıları Afyon; İstanbul ve dolayındaki yatırımcıları Düzce çekiyor. Afyon ve Düzce ile Erzurum ve Doğu illerinin teşviki aynı. Kim buralara gelir? Buralardaki tesisler Afyon'daki ve Düzce'deki tesislerle nasıl rekabet edebilir? Erzurum'da ve diğer Doğu illerinde sanayileşmeyi sağlamak ancak çok özel teşvik tedbirleriyle mümkün olabilir. Bu yöre aynen gümrüksüz serbest bölge gibi işlem görmeli. İşçiye ödenen ücretin üzerinde vergi olmamalı. İşçi çalıştırandan vergi alınmamalı. GAP'ta, enerji üretimi ikinci plana atılarak sulamaya önem verilmeli. Tarımda ve sanayide insanlara iş imkânı sağlandığında buralara huzur gelir." Yatırım yok İlginç şeyler söyledi: "İnsanın kaybedecek hiçbir şeyi yok ise, işi ve aşı yok ise, her türlü kötülüğün içinde olur. Erzurum'daki huzursuzluğun sorunu ekonomiktir. İşsizliktir. Benim fabrikalarımda şimdilerde, hepsi Diyarbakır çocuğu, hepsi genç, her kesimden, her mahalleden bin işçi çalışıyor. Bunların 400'ü kız. Son eylemlere bunların hiçbiri katılmadı. Sadece gece vardiyasına gelen bir işçimizi polis durdurup, 'Nereye gidiyorsun?' diyerek sorguya almış. İşte o kadar. Neden bu böyle? Çünkü bunların işi var. Bunların karnı doyuyor. Bunların kaybedecekleri şeyler var."Koskoca Erzurum'a devlet baba şimdiye kadar iki fabrika kurmuştu. Bunlar da özelleştirme furyasında kapatıldı. İşçiler sokağa atıldı. Sümerbank Halı Fabrikası belediyeye verildi. Belediye fabrikayı yıkarak yerine park yapıyor. Sümerbank İplik ve Bez Fabrikası'nı satın alan işadamı, fabrika binasını yıkarak bahçesine konut yapıp satmaya hazırlanıyor.En büyük özel sektör fabrikası, 1995'te kurulan Mustafa Akyıl'ın Akyıl Tekstil'i şimdilerde bin işçiye iş imkânı sağlıyor. Ondan sonra gelen Sinan Özkılıç'ın Diyarbakır İplik Fabrikası'nda 220 işçi, Odabaşı-Bal İplik tesisinde 100 işçi, Messyağ bitkisel yağ tesisinde 100 işçi, Bedrettin Karaboğa'nın Gore-Seven Çorap Fabrikası'nda 32 işçi çalışıyor. Üretime yeni geçen prefabrike yapı elemanları tesisinde de 30 dolayında işçi çalışacak... İşte bunlar Diyarbakır'ın önde gelen sanayi tesisleri... guras@milliyet.com.tr İşi olan mutlu