Her şeye şaşırmak

"ŞAŞIRMA" konusunda ikiye bölündük. Kimileri hala her duyduklarına şaşırıyorlar, kimileri ise artık her şeye öyle alıştılar ki, hiçbir şeye şaşırmıyorlar ve ekrandaki en korkunç görüntülere bile, bira içip, çekirdek çıtlatarak bakabiliyorlar. Zaten televizyoncular da bu şaşırmayanları yeniden şaşırır hale getirmek için, "korkunç, şok edici, müthiş, inanılmaz" haberler bulmak için çırpınıyorlar. Tüm başarıları, en basit haberi bile "korkunç" yapabilmek... Hele bir de gerçekten müthiş ve vahşi bir şey buldular mı, "ya o sırada başka bir yana bakıyorlarsa, kaçırmışlarsa" diye defalarca gösteriyorlar aynı korkunç sahneyi. Biz de, eğer parmaklarını baltayla kesen birisi varsa ekranda, onu defalarca görmek şansına erişebiliyoruz.
Ben birinci gruba girenlerdenim, her gördüğüme şaşırıyor, hop oturup hop kalkıyor, bir süre kendime gelemiyorum hala.
Mesela, Devlet Bakanı Işılay Saygın'ın Küçük İbo ve Hülya Avşar ile neden bu kadar uğraştığına şaşırmamam elde değil. Küçük İbo sahnelerden kurtulunca ülkemizdeki çocuk sorunları bitiverecek sanki. SankiKüçük İbo sahneleri bitirip, okuluna dönünce, başka bir sürü "küçük şey" ortaya dökülmeyecek. Hülya Avşar'ın "soytarı"lığına gelince, ortalık zaten soytarı dolu, üstelik görevlerini beceremeyen, sevimsiz soytarılar bunlar, Hülya'nın nesi soytarı? Tüm meslektaşları gibi o da şov yapıyor ve bunu yaparken de insanların gözüne hoş görünüp, eğlendirmeye çalışıyor. Işılay Saygın gibi onu beğenmeyenler de var elbette. E o zaman zap yaparak bundan kurtulmak mümkün. Işılay Saygın bunlarla uğraşacağı yerde, sahip olduğu bu çok önemli bakanlık için somut bir şeyler yapmalı. Ülkemizde kadının durumu ciddi boyutlarda felaket, ve bu, Hülya'nın programından çok önemli.
Işılay Saygın'a şaşırdığım gibi, sıkça basında yer alan, bundan da çok hoşlanan Avşar'ın tam yakaladığı fırsat ayağına gelmişken, yani yine haberlere konu olacakken yaptığı abuk sabuk konuşmalarına da şaşırıyorum... "Ailesi olmayan bir insanın aileden sorumlu bakan olmasına hayret ediyorum" ve "Saygın bu sözleriyle Atatürk'e hakaret ediyor" demez mi? Sanki bir şeyi bilmek, o şeyin aynısını yaşamakla birebirmiş gibi... Sanki Atatürk sanatçıları önemsediği için biz de tüm "sanatçı"ları beğenmek zorundaymışız gibi!..
Peki Meclis Başkan Yardımcısı Hatipoğlu'na ne demeli? Bir şiir yazdı, ortalığı birbirine kattı. Şimdi de kalktı tüm kameraların karşısında, bunu inkar ediyor. Adamın mantık biçimine, hepimizi salak yerine koymasına bakın. Sanki bir o akıllı ve uyanık, hepimiz de ona inanacak birer aptalız. "çevik bir paşa" böyle küçük harflerle yazıldığı için, çevik, atılgan, hareketli bir paşa anlamına geliyormuş, hani içimizde dolaşan ve her şeye karışan bazı insanlara da paşa deniyormuş ya, öyle... Bu bir özel isim değilmiş, bak sen, biz de ne aptalmışız, Çevik Bir Paşa'dan söz ediyor sanmıştık, hani o günlerde Çevik Bir çok popülerdi ya!..
Yıllardır ayrı kaldıkları annelerine onu istemediklerini söyleyen çocuklarını duyunca, zafer kazanmış bir kumandan gibi gülebilen babaya da şaşıyorum.
Güzel manken kızın, ayakkabı mağazasının önünde toplanan halkın kafasına ayakkabı atmasını da iyilik gibi göremiyorum. Bu reklamın üslubuna da şaşıyorum.
Bu arada, üç çocuklu Fatma Hanım'ı hiç acımadan kapının önüne koyan kişiye şaştığım gibi, bu kadına yapılan haksızlığı protesto için yola dökülen ve bir çözüm bulunmasına neden olan Karabüklülere de şaşıyorum. Haksızlığa karşı gelip, iyilik, güzellik, hak, insanca yaşam için tüm mahalle ayaklanmış, komşularının hakkını koruyorlar. Bu güzelliğe bu dayanışma bilincine öylesine hasret kalmışız ki, yaşayınca buna da şaşıyorum.
Kötü şeylere şaşmayı kabullenebiliyorum da, güzelliklere şaşırmaktan vazgeçtiğimiz anda sanırım bir şeyler düzeliyor olacak...