Cezalılar ceza kesti

Bucaspor son haftalarda yönetimsel olumsuzluklarla boğuşuyor.
Yetmedi; takımdaki genç yetenekleri, sahada sivrilenlerin kafalarını karıştıran menajerlerle uğraşıyor. Sözün kısası Bucaspor kaynıyor.
Göztepe, Bucaspor maçı öncesi, mutlak favoriydi.
Çünkü iki haftadan beri Bucaspor’un kimyası bozulmuştu.
Tüm olumsuzluklara karşın, önceki hafta sarı kart cezalısı oldukları için takımdaki yerlerini alamayan Abdülkadir ve Civar’ın cezaları bitti ve onlar da attıkları kritik gollerle cezayı Göztepe’ye kestiler!
Bu Bucaspor, paradoks bir sinerjiye sahip. Hırpalandıkça, zorluklar kapısının eşiğinde kamp kurdukça, direniş katsayısı artıyor nedense!
Kısacası, “Fırtına” lakaplı futbolcu ordusu, başındaki “Karafırtınalar” ile sürekli küllerinden doğuyor.
Göztepe, mehter takımı gibi... İki ileri bir geri...

Öp Recep’in elini
Altay haftalardır tat vermiyor.
Henüz erken ama bana göre zamansız teknik adam değişikliği bile Altay’a hayat vermiyor.
Allah, Yunus kardeşime zeval vermesin.
Ama, taraftarlara da bol kepçeden sabır versin!
Hemen anımsatalım.
Bir futbol takımından söz ederken,a miyane bir tabirle “öncelikle atanın ve tutanın iyi olacak” düşüncesi hakimdir.
Allah için Altay’ın atanı Yunus Altun...
Yunus’u alnından öpün.
Pendik maçında görüldü ki, Altay’ın tutanı da iyi.
Recep bir çok gollük atağı başarıyla önledi, penaltı kurtardı, olası bir krizi önledi.
O zaman “Öp Recep’in elini.”

KSK’ye kar freni
İki hafta arka arkaya alınan galibiyetin moraliyle Bolu’ya gitti Karşıyaka...
Havanın karlı, sahanın buzla kaplı olması, Bolu’nun erken gol bulması, Kaf Kaf’ın futbol oynama iştahını kesti.
Sonuçta Kaf Kaf, puansız ve moralsiz döndü. Üzücü tabii ki.
“Umutları söndü mü?” derseniz, yüz kere, bin kere hayır.
Üç puanlı sistemde, Bank Asya 1. Ligi köprüsünün altından daha çok sular geçecek. Karşıyaka, ikinci yarıda ligin anahtar takımı olacak.