Bugün sizlerle sohbetim korku, kibir, karakter üzerine...
Para, her şeyin üzerini örter mi?
Aslında örtmez!
Örtermiş gibi görünse de herkes içinden bilir gerçeği...
O kof kibir, bizleri aslında nasıl rezil durumlara düşürür!
Mühim insanı oynamaya kalkışmak, başöğretmen gibi davranmak, iğrenç yargılarla karşımızdakini ezmek...
Ve kendimizden kaçmak!
Korkular nerede başlıyor?
Yarınım ne olacak?
Olmayan yarınlar için, korkunun hiçbir anlamı yok ki!
Şu an hepimizin ‘bugün’e ihtiyacı var aslında, yarına değil!
Korkalım hep beraber bakalım. Nereye kadar?
İçine edelim hayatımızın...
Özgürlüğümüzün elimizden alınması için yaratıldı korkular!
Neden mi? Sağlıklı düşünemeyelim diye!
Asırlardır bazı efendiler, parayı tanrı yerine oturttular.
Para sistemini kurmak ve korumak için yarattılar korkuyu!
Sevgiyi bile paraya endekslediler.
Para; yanına kibiri ve karaktersizliği de aldı ve yürüdü.
Dedim ya her şeye biz izin verdik!
Hayatlarımızı korkunun, paranın, yalanların savurmasına ve çalmasına biz izin verdik.
Bu sisteme biz uyduk.
Her şeyi etiketledik.
Bencilleştik.
Egomuzu şişirdik durduk.
Ne diyeyim, “Kendi düşen ağlamaz der” atalarımız.
Ne kadar doğru...
Karakterli ve itibarli olmamız için biraz şerefli olalım; olalım ki Tanrı katına çıkmaya az biraz yüzümüz olsun!
