İyi uykular

Ne uyku hapına gerek var, ne de bir gün önceden uykusuz kalmaya... Aç saat 19.00’da Digitürk’ü mışıl mışıl uyu.
Maç başladı, bitti... Ne heyecan, ne pozisyon var akıllarda kalacak... Ankaragücü, ilk yarıda karambolde bir tehlike yarattı. Bir de ceza sahası içinde Ümit Ozan’ın direkten dönen şutu... İşte koskoca 90 dakikanın özeti... İnanılır gibi değil...
Ankaragücü, Fenerbahçe’nin hücuma dönük oynayan dört oyuncusuna adam markajı uyguluyordu. Bunda da başarılı oldular. Fenerbahçe görüntü olarak 4 - 2 - 3 - 1 dizilişindeydi. Yani 5 orta saha oyuncusuyla savaşıyordu. Aslında 4 - 2 - 4 oynadı Sarı - Lacivertliler... Vladimir’in arkasında yer alan Ortega, Serhat ve Tuncay markajdan bir türlü çıkamadılar, hep rakiplerin kucağındaydılar. Bu isimleri kilitleyince Fenerbahçe kolay durdurulan bir takım oluyor.
Dörtlü savunma maç boyunca hemen hemen çakılı oynadı. İki kanat oyuncusu Abdullah ile Ali Güneş ileri adım atmadı. Göbekte yer alan Ümit Özat ve Mirkoviç yarı sahayı geçmedi. Bu dörtlünün önündeki ikili Hakan Bayraktar ve Kemal de şut atmadan, hatta teşebbüste bile bulunmadan maçı bitirdiler. Sistemde 4 + 2’yi oluşturan savunma ağırlıklı 6 oyuncu, önlerindeki 4 isimden yardım alamadığı için, dar alanda pas yapa yapa maçı tamamladı.
Ankaragücü, Fenerbahçe karşısında, beyninden "0 - 0 bize yeter" düşüncesini atabilmiş olsa, galibiyete kolayca ulaşabilirdi.
Kocaeli’de de, Ankaragücü önünde de gördüğüm kadarıyla; Fenerbahçe erken öne geçmediği sürece, deplasmanda zor kazanır. Kazanmayı bırak, duran toplar dışında pozisyon zor bulur.
Fenerbahçe adına vasatı aşan oyuncu yoktu. Vladimir fizik olarak hiç iyi durumda değil. Ama diğer arkadaşları o kadar düşüktü ki, o bile hiç sırıtmadı.
Mustafa Çulcu, maç boyunca oyunu kontrol etti. Sadece maçın başında, eğer faul çizgideyse, Fenerbahçe lehine bir penaltı pozisyonu vardı. Ortega’ya gösterdiği sarı kart doğruydu. Maçta iki takım oyuncularına olan tutumları da mükemmeldi.