Tatil bitti... Ülkemizde uzun tatil seviliyor. Tatili kim sevmez? Tatil anlayışı kişiye ve şartlara göre değişiyor elbette. Kimine göre huzur, kimine göre bol aktivite... Ben bu tatilde yazlık evimde olmayı seçtim. Önceleri tatili fırsat bilip yeni yerler keşfetme hevesiyle seyahatler planlardım... Sıcak yerleri seçtiğimde yoruldum sıkıldım, serin yerlerde olduğumda mevsim güzelliklerini bünyem aradı... Sonuç, yaz tatillerinde en güzel yer evim dedim... Çocukluğumdan bu yana Çeşme Boyalık benim cennetim. Ev iyi hoş da sokaklara çıkmadan olmuyor... Çevre, maalesef cennetten cehenneme hızlı bir geçiş.
İtiraf etmeliyim ki, tabiat güzelliği ve vatan sevgisi bir yana, buralardaki yaşam koşullarının kötüye gitmesi, beni memleketimden soğutuyor...
Birlik olup güzeli, iyiyi, doğruyu hedefleyerek yaşam konforumuza sahip çıkalım. Aklımız fikrimiz turistlerde... Yerli yabancı sürekli çağırıyoruz, “Gelin, gelin; İzmir’e gelin, Çeşme’ye gelin”... Geliyorlar da ne oluyor? Altyapı yetersiz, derme çatma günlük çözümlerle kısa vadeli bir katkı... Çeşme perişan, her yerden insan fışkırıyor. Trafik berbat, sürücüler genel olarak yurdun başka yerlerinden ve nedense çok telaşlı ve kural tanımaz haldeler...
Misafirleri bir yana bırakalım ve gelelim Çeşme’ye... Bir akşam Çeşme Marina’dan başlayan yürüyüşümü, kasabanın sonuna kadar sürdürdüm. Ara sokakları dolaştım. Sonuç sürekli Yunan adalarına imrendim ve şimdi orada olsam dedim...
Acilen düzeltilmesi gerekenler:
1. Ses kirliliği had safhada, her mekân ve dükkân ayrı müzik yayını yapıyor.
2. Aydınlatma göz kamaştıracak kadar aşırı.
3. Kaldırımlar kirli ve taşları oynamış bakımsız
4. Tabela çokluğu ve düzensizliği
5. Dükkânların kaldırıma taşan ürün teşhirleri
6. İş işten geçmiş olmakla beraber kötü yapılaşma, bozulmuş mimari doku ve cephe boyama vs. bütünlük bozukluğu...
Çeşme’de trilyonluk rezidanslar da hızla çoğalıyor... Bu yapılar adeta birer Titanik. Evimin yanında yapılan mütemadi iki kardeş bina ki, başından sonuna yürümek mümkün değil... Herhalde içinde uberler ile ulaşım sağlanacak. Bahçeye çıktığımda kendimi dinozora bakan fare gibi hissediyorum... Mimarlık ‘insan’ içindir... Bunlar uzaydan gelen uçan dairelerdeki yaratıklar için mi acaba?
Turistlerden önce kendimiz mutlu olmalıyız, bu memleket bizim... Gel diyoruz da gelen kim? Yerliler ile Araplar...
Karada durum bu... Denizde farklı mı? Bayramda tekneyle Ayayorgi’ye gitme gafletinde bulunduk... Demir atmakla toplamak arasındaki vakit bile katlanılmazdı... Zincir kuma saplanırken geriye çektik... Ses ve görüntü kirliliği tam bir kâbustu... Yandaki koy Dalyan’a kaçtık, orada geceledik... Sabah Mehter Marşı tüm koyu inletti, sahildeki kafenin günaydın müziğiymiş... Ve çıstaklarla güneş batıncaya kadar yorgun düştük...
Özet: Amacım, eleştirilerin yapıcı anlamda değerlendirilmesi... El ele verelim, kendimizi düzeltelim. Kendi yarattığımız cehennemin farkına varalım.
