Daha 17!..

BURSA’DA CİNAYET

Eren Koca - Bursa’nın Orhangazi ilçesinde 25 yaşındaki Mustafa Karaman, ailesine ait çiftlik evinde baltayla öldürülmüş halde bulunmuştu. Karaman’ın katili 17 yaşındaki arkadaşı H.E. çıktı. Zanlı ifadesinde, “Uyuşturucu içtik. Benim yarın okula gitmem gerekiyordu, eve gitmek istedim. Beni salmadı, ‘kal burada’ dedi. İki tabanca gösterdi, korktum. Sonra evde bulunan balta ile kafasına defalarca vurdum” dedi.

ESKİŞEHİR’DE BIÇAKLAMA

Eskişehir’de de önceki gün yan bakma nedeniyle çıkan kavgada 17 yaşındaki M.Y., yaşıtı B.Y. tarafından üç yerinden bıçaklanarak yaralandı. Kavgaya karışan şahısların daha önce aralarında herhangi bir husumet olmadığı belirtildi.

İSTANBUL’DA GASP

İstanbul’da 15 yaşındaki Ahmet Minguzzi’nin öldürüldüğü Kadıköy’de de bir “çocuk çetesi” olayı daha yaşandı. Caferağa Mahallesi’nde iki arkadaş sokakta oturken yanlarına gelen bir grup tarafından bıçak zoruyla gasbedildi. Güvenlik kamerası görüntülerinde gençlerden birinin kolyesini bıçak zoruyla alarak kaçtığı görülüyor. Polis, kolyeyi gasbeden kişinin üç suç kaydı bulunan 17 yaşındaki E.B.Ö. olduğunu belirledi. Yakalan şüpheli işlemlerinin ardından sevk edildiği adliyede ev hapsi kararı sonrası yeniden gözaltına alındı. Tekrar adliyeye sevk edilen E.B.Ö. tutuklanırken, diğer şüpheli T.M.Ş. ise yurt dışı yasağı ve adli kontrolle serbest kaldı.

‘Ceza hukuku son halka’

Avukat Merve Uçanok: Çocukları suça iten şeyin yalnızca cezasızlık algısı olması yönündeki bir değerlendirme doğru değil. Çünkü ceza hukuku doğası itibarıyla kamu barışını sağlamaya yönelik zincirin son halkasıdır. İnsanların suça yönelimi salt ceza kanunlarının caydırıcılığıyla azaltılamaz. Suçun meydana gelmesinde sosyal, ekonomik, kültürel birçok sebep yatmaktadır Bu sebeple suça karışan çocukların durumu bütüncül bir şekilde değerlendirilmeli ve bu doğrultuda önlemler alınmalıdır.

Neden suça yöneliyorlar?

Klinik Psikolog Ayşe Topak (Moodist Psikiyatri ve Nöroloji Hastanesi): Çocuk suçluluğu, çok katmanlı bir bakış açısı sunan biyopsikososyal yaklaşımla ele alınmalıdır. Çocuklarda prefrontal korteksin henüz tam gelişmemiş olması, onları dürtüsel ve riskli davranışlara yatkın hale getirir. Genetik yatkınlık, nörokimyasal dengesizlikler (serotonin, dopamin gibi), alkol ve madde kullanımı da suça sürüklenme riskini artıran biyolojik faktörlerdendir. Travmatik yaşantılar (istismar, ihmal), bağlanma sorunları, duygu düzenleme güçlükleri ve tedavi edilmemiş psikiyatrik hastalıklar çocukların suça yönelmesine zemin hazırlar. Ergenlik dönemindeki kimlik arayışı ve aidiyet ihtiyacı karşılanmadığında çocuklar, çeteler gibi riskli gruplara yönelebilir.

Eğitime erişim güçlüğü

Aile içi dinamikler (şiddet, ihmal, suç öyküsü olan ebeveynler), yoksulluk, eğitime erişim güçlükleri ve dışlanma çocukların suçla tanışmasında önemli rol oynar. Suçun normalleştirildiği çevrelerde büyüyen çocuklar, suçu bir geçim ya da kabul görme aracı olarak görebilir. Suça meyilli arkadaş grupları, çeteleşme, boş zamanların niteliksiz kullanımı çocukları suça yönlendirebilir. Eğitimden kopan ya da okulda etiketlenen çocuklar, kendilerini suç davranışları içinde tanımlamaya başlar. Toplumsal değerlerin zayıflaması da davranışları olumsuz etkiler.