Ne ‘dede’ymiş!

Kazanın ardından yaşlı adamın nüfus ve banka hesap cüzdanını polise teslim eden esnaf F.Ş., Keleş hakkında bildiklerini anlattı.

Kapıda karşılama
Mehmet Keleş’in, 1978 yıllarında Konya’ya geldiğini anlatan F.Ş., “O dönemde yine sokaklarda yaşayıp, esnaflardan para aldığı sırada, babamın çalıştığı işyerine gelip giderken babamla arkadaş olmuş. Mehmet amca, çevredekilerin verdiği yemekle karnını doyurur ve onların verdiği paraları toplardı. Kimseye gidip bana para ver demezdi. Mehmet amca para veren kişinin manevi duygusuna göre sohbet ederdi” dedi.
Keleş’in son yıllarda ısınmak için vücuduna poşet ve gazete kâğıdı parçalarıyla sardığını belirten F.Ş. “Temiz elbise veren olursa da onları yırtardı. Hatta daha önce ‘Yırtıklı dede’ olarak biliniyordu. Bazıları elbisesindeki yırtık parçalardan alıp manevi olarak götürdü. Örneğin bir kişinin bir mahkemesi varsa, Mehmet amca mahkemenin nasıl sonuçlanacağı sorardı. O da karşısındaki kişinin durumuna göre anlatırdı. Bazen attığı şeyler tutardı” diye konuştu. Mehmet Keleş’in iki kamu bankasındaki hebası babasının açtırdığını söyleyen F.Ş., şunları anlattı:
“Mehmet amca, para yatırmaya gideceğinde temiz elbiselerini giyerdi. Tanınmamak içinde sakallarını ayakkabı boyasıyla siyaha boyardı. Bazen de bankalar tarafından özel araçla alınıp para yatırmaya götürülürdü. Banka müdürlerinin odasında ağırladığını söylerdi.” F.Ş., Keleş’in, eşiyle yaşadığı sorundan dolayı hayata küstüğünü belirtti.