Papatya şiiri

Merve İldeniz


Bu hafta ilk defa bir kuralımı bozuyorum ve bu köşede alıntı yapıyorum. Bu bir şiir... Ama insana aşk, sevgi ve tutku arasındaki farkları gösteren bir şiir. Geçen haftalarda bahsettiğim www.circumspice.com adresinin şiir köşesinde rastlayıp vuruldum. Beğeneceğinizi ümit ediyorum. Adı Papatya; ne yazık ki yazarı bilinmediği için yazamıyorum. İşte geliyor:
“Bir papatya tarlası düşün
İlkbahar ayı
Ve sen onun yanından geçen yolda yürüyorsun
Ve o papatya tarlasında bir papatya dikkatini çekiyor
Binlercesinden birisidir ama sen sadece onun yanına gidersin
Onda seni çeken bir şeyler vardır
O papatyayı olduğu yerden koparırsın
Sadece senin olsun istersin
Sadece senin
Öleceğini düşünmeden
Ve gidersin o tarladan
Bence bu tutku
İçindeki şiddetin durduramadığı bir bencillik
Ama bir o kadar güzel ve hapsedici
Yine o tarlanın kenarındaki yolda yürüyorsun
Yine milyonlarcası arasında bir tanesi seni çeker
Yaklaşırsın yanına o papatyanın
Gözlerin başkasını görmez olur o an
Onun için her şeyi yapmak istersin
Dokunmak istersin
Dokunamazsın, orada onunla ölmek istersin
Ama birden hafif bir rüzgâr eser
Ve bir başka güzel çiçek kokusu gelir burnuna
Dayanamazsın onun kokusuna
Unutturur her şeyi bir anda
Ve o kokunun geldiği yöne gidersin
Papatya geride kalmıştır
Yüreğinin bir kenarında
Paylaşılmamıştır birçok şey
Unutulmaz belki ama geri de dönülmez ona
Aşk bence böyle bir şey
Yine o yoldasın
Papatya tarlasının yanından geçen
Ve yine bir papatya
Milyonlarcasının içinde seni çeker
Gidersin yanına
Orda kalakalırsın
O hiç ölmesin diye her şeyi yaparsın
Tüm gücünle onunla olmak istersin
Oradan seni koparacak hiçbir güç olmadığına inanırsın
Ve orada onunla ölene kadar birlikte kalırsın
Bence sevgi de bu"

Sizlere mutluluk dolu bir hafta sonu diliyorum. Yüreğinizde taşıdığınız sevgiyi paylaşacak birini bulabilmeniz ve hep onun yanında kalabilmeniz dileğiyle...