Ekonomik açıdan yıllardır bitkisel hayatta. Sadece yaşamlarını sürdürebiliyorlar. Yeni bir hamle yapabilecek ne kaynakları var ne de moralleri.Ama hala bu hiç kimsenin umrunda değil. Hadi devlet ve politikacılar kendi dertlerine düştüler. Ya ülkenin kalkınması için üniversiteleri olmazsa olmaz olarak g"ren diğer dinamik güçler nerede? ™rneğin sivil toplum "rgütleri, sendikalar, odalar, belediyeler, vakıflar, holdingler ve işadamları!Hemen her konuda "ylesine büyük harcamalar yapıyorlar ki üniversitelere yapacakları katkı diğerlerinin yanında devede kulak kalır. Ama b"yle bir alışkanlıkları yok.En ilginci de parasızlıktan ağlayıp, inleyen üniversitelerin devletin dışında yeni bir kaynak yaratmak için hiçbir çabalarının bulunmaması. Oysa dünyadaki üniversite modellerini inceleseler, bağış almadan, bilimsel üretkenliklerini katma değere d"nüştürmeden, parası olan "ğrenciden para almadan, israfa son vermeden üniversiteleri ayakta tutmanın mümkün olmadığını g"recekler. Ama nedense toplumun diğer kesimlerinde olduğu gibi onlar da ağlamayı, sızlamayı, kavgayı d"vüşü seviyorlar.TBMM'de bekleyen bir yasa teklifi var. Eğer kabul edilirse üniversiteler resmen paralı olacak. šzerinde fazla konuşulmamış, henüz olgunlaşmamış bir "neri. Bu haliyle çıkarsa belki günü kurtarır ama geleceğe hiç bir katkısı olmaz!.. Ekonomik krizi en yoğun şekilde yaşayan kurumlardan birisi de üniversiteler. Hocası, "ğrencisi ve bilimsel üretkenlik için ayrılan kaynakları, tam anlamıyla iflasın eşiğinde. Mebus çocuğuna var ama!.. Vakıf üniversiteleri açıldıktan sonra, parası olanlar için üniversiteye girmek zaten sorun olmaktan çıkmıştı. Şimdi bir de devlet üniversitelerini yine sadece parası olanların hizmetine sunmak, bir ülke için en büyük sermaye olan parlak beyinleri harcamanın "tesinde bir işe yaramaz.™nceki gün Milliyet'in manşetiydi. Memur, işçi ve emekli çocukları burs alamazken milletvekili çocukları rahatlıkla yararlanabiliyorlardı. Bu yüzden devletin güdümünde olmayan, siyasi etkilerden uzak ve sadece hak edenlere burs verecek bağımsız bir burs kurumu yaratmadan atılacak her adım yanlış olur. YURTKUR'u kapatıp ya da yeniden yapılandırmadan veya burs konusuna adilane bir ç"züm bulmadan üniversiteleri paralı hale getirmek zaten bozuk olan sosyal dengeyi daha da bozmanın "tesinde bir işe yaramaz. Yük paylaşılmalıdır ™zetin "zeti: šniversiteler sadece rekt"rlük seçiminden ibaret değil. Kamuoyunun ilgisi diğer sorunlarına da olmak zorundadır!.. aguclu@milliyet.com.tr šniversitelerin tam "zerk olabilmeleri için "ncelikle mali "zerkliklerini sağlamaları gerekir. Devlet, parayı verdiği sürece düdüğü de istediğinin ağzına verir. Bu yüzden Batılı üniversitelerde olduğu gibi üçlü sacayağı oluşturulmalıdır. Mali yükün üçte biri devletten, üçte biri "ğrenciden, üçte biri de üniversitenin kendi kaynakları ve bağışlardan karşılanmalıdır. Devlet, en azından gelişmelerini tamamlayan üniversiteler için bu koşulu getirmelidir. Maaşlar dışında siz ne kadar kaynak yaratıyorsanız ben de o kadarını veririm demelidir. Yoksa kendileri üretken olmayan, yeni kaynaklar yaratamayan, işletmecilik kurallarına g"re y"netilemeyen üniversitelerin, her açıdan aranılan insanlar yetiştirmeleri çok ama çok zor gerçekleşir...