"Dünya ile bütünleşmek istiyoruz"

Bugün köşemi Kıbrıslı Hasan yazdı: Hasan Ergüler, 1989 Girne doğumlu... İki çocuklu bir ailenin küçüğü... Halen Magosada oturuyor. Türk Maarif Kolejinin 4 - A sınıfında okuyor.Kıbrısta... Onların geleceğini biçimlendirecek referandum bugün yapılacak. Referandum öncesi Hasandan, yaşadığı adanın bugününü ve yarınını değerlendirmesini istedim.Söz Hasanın:***"Annem Baf kasabasında bir Türk köyünde doğmuş, 1958de ailesiyle buradan göç etmiş. Sonra 1963 ve 1974te yine göç etmek durumunda kalmışlar. Babamın ailesi de birkaç kez göç etmiş. Babam askerliğini lisedeyken yapmış.Annem ve babam üniversiteyi zorluklar içinde Türkiyede okuyarak yurda dönmüş, kısıtlı çalışma imkanları içinde bugünkü durumlarına gelmişler.Aynı şey Kıbrıs için de geçerli:O da zorluklar içinde var oldu.Bilindiği gibi Kıbrıs sorunu uzun süredir devam ediyor ve artık bir sona erdirilmek isteniyor.Açık söylemem gerekirse, kendimi yaşadığım devlette çok büyük sorunlar altında ve tamamiyle umutsuz bir geleceğe doğru yüzerken düşünmedim. Tabii ki çözülmeyi bekleyen çok sorun mevcut ama bunları soğukkanlılıkla değerlendirmek ve çözmeye çalışmak bana daha mantıklı geliyor.Ailemin en büyük dileği, bana ve ağabeyime iyi bir eğitim ve iyi çalışma imkanları sunmak... Şu anda gündemde olan çözüm planında, tanınmışlığımızın getireceği imkanlarla arzu ettiğimiz ülkede, uygun şartlarda eğitim almamız, iş imkanlarına kavuşmamız mümkün gibi görünüyor. Yapılacak anlaşmada egemenliğimizin garanti altında olmayacağı endişesini de taşıyoruz. Ancak Türklüğümüzü milletçe korumamız halinde sorunların bizi yıpratmayacağına inanıyoruz.Her zaman, sıkıntısız, savaşsız, çağdaş bir ortamda bulunmak istedim. Gerek okulda, gerek okuldan arta kalan kısıtlı sosyal hayatımda hep iyi bir yaşam istedim. Burada bazı büyük dünya devletlerinin yaşayış tarzlarına özendiğimi de söylemem gerekiyor. Yaşıtlarımın çoğu gibi ben de Amerikada eğitim görmek istiyorum. Çünkü orada daha iyi ekonomik şartlar, daha fazla insan hakkı, daha az yolsuzluk, daha az haksızlık, daha kaliteli bir yaşam var.Sınır kapıları açılınca Rum kesimine geçtim; bize göre daha gelişmiş durumda olduklarını gördüm. Ama bunu, önümüzde bulunan büyük bir fırsat kaybının sonucu olarak görmedim. Kendi devletimizi de gelişmiş görmek bizim de hakkımız ve böyle yaşayabileceğimiz günler için uğraş vermekteyiz. Bunun önündeki engellerin kalkmasını gönülden arzu etmekteyim.Eminim ki, yazdıklarımda bir nevi Kıbrıs gençliğinin sesi duyulmuştur. Temennim, her egemenlik bayramında, devletimi, egemenliğini korumuş, dünyaca tanınmış, iyi eğitim olanaklarına sahip, gelişmiş bir vaziyette görmek ve bu imkanlardan faydalanabilmektir. Her gencin isteği bu...Artık Kıbrısta bir şeylerin değişeceğini hissediyoruz, ama tam olarak ne olacağını bilemiyoruz. Şu andaki isteğim kendi benliğimizden ve egemenliğimizden kopmadan dünya ile bütünleşmektir.Gelecekten umutsuz değilim.Yarına iyi bakarsak, yarın iyi olur." can.dundar@e-kolay.net 23 Nisanda büyükler koltuklarını küçüklere terk etti ya; ben de köşemi bir küçük dostuma verdim.