Böyle başlıyor anlatmaya, 38 yaşındaki Danae... Doğu Kudüs doğumlu... Zengin bir Yahudi ailenin çocuğu...Muhalif görüşleriyle tanınan entelektüel babası, kendisiyle ilgilenmeye vakit bulamadığından, doğar doğmaz çevre köylerden bir çocuk bakıcısına emanet edilmiş.Bakıcı, 11 çocuk babası bir Filistinli... Her sabah çocuklarıyla vedalaşır, Beytüllahimden gelip bütün gün bu Yahudi kıza bakarmış.Sonra olaylar başlayınca Yahudi aile New Yorka göçmüş. Bakıcısı ile kız ayrı düşmüş. Yıllar sonra, kendisine öz babasından daha yakın olan o adamı aramaya koyulmuş.İşte "o kız", yani Danae Elon, "Eve Giden Başka Bir Yol" adlı belgeselinde, "o adam"la yeniden buluşmasını anlatıyordu."O adam", Filistinde, kendi çocukları kadar çok sevip büyüttüğü kızın soydaşlarının ablukası altındaydı.İkisinin buluşmasından, sımsıcak bir insanlık dersi çıkacaktı.***Bu olağanüstü belgeseli, geçen hafta TÜRSAKın "Sinema Tarih Buluşması"nda izledim.Uluslararası festivalin belgesel yarışmasında Türkiyeyi temsilen jüri üyesiydim.Elonun filmi, jürinin Fransız, Avusturyalı, Hollandalı ve Yunanlı üyelerinin de oylarıyla "En İyi Belgesel" ödülüne layık görüldü.Festivalde yarışan iyi filmlerden biri de Amerikada Soğuk Savaş yıllarında Ruslara casusluk yapmak suçlamasıyla yargılanıp idam edilen Rosenberglerin torununa aitti. O da dedesiyle ninesinin izini sürmüş, onların öyküsünü belgesele dönüştürmüştü.***Son yıllarda yaygınlaşan bir eğilim bu...Geçenlerde Sina Koloğlu da yazdı:Batıda yakın tarihi anlatan yarı belgesel dramalar en çok izlenen programlar arasına girdi.Türkiyede de gençlerin soyağaçlarının peşine düştüğünü görüyoruz.Bir başka salgın da okul toplantıları... Son birkaç yıldır, ilkokulumun, lisemin, üniversitemin mezunları buluşmaya başladı. Her yerde aynı heyecan: Herkes eski dostlarının peşine düşüyor, ortak anıları kovalıyor.İngilterenin halen en çok ilgi gören internet sitesinin adı: "friendsunited.com"... Üyelerini, eski okul (hatta kreş) arkadaşlarıyla buluşturmak üzere kurulmuş bir site... Eski okulunuzun adını girince size mezunların bugünkü koordinatlarını veriyor.Türkiyede de "okulyillari.com" sitesi benzer bir işlev görüyor.***Bugüne dek sadece devletlere yakıştırılan o heybetli tarih yerelleşip kişiselleşiyor, uzak bir yabancı olmaktan çıkıp yakın akraba haline geliyor.Sağlıklı bir gelişme bu...Peki neden bu kimlik arkeolojisi?Geçmiş niçin birden kıymete bindi?Bit pazarına nur yağdıran bu mazi rağbetinin nedeni ne?Kişisel ve profesyonel ilişkilerin sığlaşıp uçuculaştığı çağın insanı, özlediği çıkarsız, kalıcı, sıcak dostlukları sadece hafızasında bulup onların peşine düşüyor belki...Belki de girdiği aidiyet krizine geçmişinde deva arıyor.Deprem yemiş bir abide gibi, kendisini biçimlendiren yapı taşlarını; bakıcısını, dedesinin sicil kaydını ya da ortaokuldaki sevdalısını, mazinin kalıntıları arasından bulup bir araya toplamaya çalışıyor.Bu arayış, belki ilacıdır bugünkü kördüğümün; belki de yarından umudu kesenlerin sığınağıdır, dün... can.dundar@e-kolay.net "Herhalde 1 yaşındaydım. Bir gün eve yabancı bir adam geldi ve sonraki yıllar boyunca en yakın arkadaşım oldu".