AKP’den en ufak öze­leş­ti­ri yok

Ben, AKP’nin 22 Tem­muz’dan son­ra­ki sü­re­ci kö­tü yö­net­ti­ği­ni dü­şü­nü­yo­rum. Yüz­de 47 oy ola­rak ik­ti­da­ra ge­len bir par­ti­nin çok da­ha atı­lım­cı, çok da­ha ada­let­li, çok da­ha ku­cak­la­yı­cı ol­ma­sı­nı bek­ler­dim.
Tür­ki­ye, Av­ru­pa Bir­li­ği sü­re­cin­den uzak­laş­tı­ğı an­dan iti­ba­ren mu­ha­fa­za­kar­lık­la de­mok­ra­si ara­sın­da sı­kı­şıp kal­dı. Bu­nun sı­kın­tı­la­rı­nı her alan­da gör­me­ye baş­la­dı. Bü­yük pro­je­ler­de­ki ya­tı­rım he­ye­ca­nı ya­vaş­la­dı, top­lu­mun mo­ral de­ğer­le­ri bo­zul­ma­ya baş­la­dı, si­vil top­lum ör­güt­le­ri da­ha az ko­nuş­ma­ya baş­la­dı.
Bir çok ya­zar gi­bi ben de ül­ke­nin gi­de­rek mu­ha­fa­za­kar­lık çiz­gi­si­ne gir­di­ği­ni ve hü­kü­me­tin de bu­na prim ver­di­ği dü­şü­nü­yo­rum.
Bir de­ğil de­fa­lar­ca sü­tun­la­rı­mız­da uya­rı­lar yap­ma­ya, AKP’nin yö­ne­ti­ci­le­ri­ni or­tak akıl­da bu­luş­ma­ya ça­ğır­dık.
Zan­ne­dil­di ki, biz­le­rin eleş­ti­ri­le­ri bir par­ti üze­ri­ne odak­la­şı­yor.
Oy­sa ger­çek­ler çok fark­lıy­dı.
İc­ra­atın ba­şın­da ol­ma­nın de­za­van­ta­jıy­la bel­ki AKP’ye dö­nük yo­rum­lar da­ha faz­lay­dı ama hü­kü­met ka­dar CHP’nin de, MHP’nin de, DTP’nin de tu­tum­la­rı ve dav­ra­nış­la­rı ko­nu­şul­mak­tay­dı.
AKP’nin iki ile­ri bir ge­ri adım­la­rı hep ger­gin­lik ne­de­ni ol­du.
Glo­bal dal­ga­lan­ma gi­de­rek kri­ze dö­nü­şür­ken Tür­ki­ye bir­kaç gün­dem mad­de­si­ne ta­kı­lıp kal­dı. Tür­ban­la bay­ra­ğı bir tu­tan açık­la­ma­lar ya­pıl­dı.
Baş­ba­kan Er­do­ğan, İs­pan­ya’dan, “Ve­lev ki si­ya­si sim­ge ol­sun. Si­ya­si sim­ge ola­rak tür­ban tak­mak suç mu? Sim­ge­le­re, sem­bol­le­re bir ya­sak ge­ti­re­bi­lir mi­si­niz?” de­mek­ten çe­kin­me­di.
22 Tem­muz ak­şa­mı, “Her­ke­si ku­cak­la­ya­ca­ğız. Bi­ze oy ver­me­yen­le­re de say­gı­mız var” di­ye ko­nu­şan Er­do­ğan git­miş, her se­fe­rin­de yüz­de 47’yi ha­tır­la­tan Er­do­ğan gel­miş­ti.
“Af yok. Suç iş­le­yen ce­za­sı­nı çe­ker. Dev­let ka­ti­li af­fet­me yet­ki­si­ne sa­hip de­ğil­dir. Ka­ti­li af­fet­me yet­ki­si as­lın­da mak­tu­lün va­ris­le­ri­ne ait­tir, öy­le ol­ma­sı la­zım” söz­le­ri de en az tür­ban açık­la­ma­sı ka­dar dik­kat çe­ken bir yo­rum­du.
* * *

AKP’li bir­çok yö­ne­ti­ci ve ba­ka­nın bu­na ben­zer bir­çok ifa­de­si top­lu­mun ge­niş ke­si­min­den bü­yük tep­ki çek­ti. He­men her gün on­lar­ca ki­şiy­le ko­nu­şu­yor, bu­lu­şu­yor, mem­le­ket me­se­le­le­ri­ni tar­tı­şı­yo­ruz. AKP’ye oy ve­ren­ler de bi­le son dö­nem­de gi­de­rek ar­tan bir hu­zur­suz­luk var­dı.
İs­tik­ra­ra de­vam için AKP’ye ikin­ci dö­nem de oy ver­dik­le­ri­ni ifa­da eden­ler­de en faz­la duy­du­ğu­muz cüm­le, “Piş­ma­nım...” ol­ma­ya baş­la­mış­tı. Hü­kü­met di­ya­log ka­nal­la­rı­nı aç­mak ye­ri­ne tam ter­si bir tu­tum içi­ne gir­di. Tür­ban­la il­gi­li ya­sa­da bir­lik­te ha­re­ket et­ti­ği MHP’ye bi­le ay­nı tav­rı ser­gi­le­di. Sö­zün­de dur­ma­dı, 17’n­ci mad­dey­le il­gi­li ya­pı­lan mu­ta­ba­kat MHP Ge­nel Baş­ka­nı Dev­let Bah­çe­li ta­ra­fın­dan de­fa­lar­ca ha­tır­la­tıl­dı.
Yar­gı­tay Cum­hu­ri­yet Baş­sav­cı­sı’nın AKP’yle il­gi­li aç­tı­ğı ka­pat­ma da­va­sıy­la il­gi­li bir­çok yo­rum var.
Ben, Türk de­mok­ra­si­si­nin ol­gun­laş­tır­ma ça­ba­la­rı­nı des­tek­le­yen bir ki­şi­yim. El­bet­te ka­pat­ma da­va­la­rı­nın de­mok­ra­si­mi­ze za­rar ver­di­ği­ni bi­li­yo­rum.
Keş­ke bu­gün­le­ri ya­şa­ma­sak, keş­ke Ba­tı de­mok­ra­si­le­rin­de­ki gi­bi ke­sin­ti­ler ol­ma­sa... Ama...
* * *
AKP’den ge­len açık­la­ma­la­rı, Baş­ba­kan Er­do­ğan’ın yo­rum­la­rı­nı din­li­yor­su­nuz.
En ufak bir öze­leş­ti­ri ya­pıl­mı­yor. Her za­man ol­du­ğu gi­bi yi­ne he­def gös­ter­me­ler de­vam edi­yor.
Eğer Yar­gı­tay Cum­hu­ri­yet Baş­sav­cı­sı’nın iki kez yap­tı­ğı hal­ka açık uya­rı­ dik­ka­te alın­mış ol­say­dı bü­yük ih­ti­mal­le böy­le­si­ne ağır suç­la­ma içe­ren bir da­va­nın mu­ha­ta­bı du­ru­mu­na par­ti­yi dü­şür­me­ye­cek­ler­di. Öy­le an­la­şı­lı­yor ki...
AKP yi­ne mağ­du­ru oy­na­ma­ya de­vam ede­cek­tir. Tür­ki­ye’nin yol ha­ri­ta­sı gi­de­rek mu­ha­fa­za­kar­la­şan bir top­lum de­ğil, Av­ru­pa Bir­li­ği ol­ma­lı­dır. AKP’yi ku­ran­lar ken­di­le­ri­ne ve­ri­len bu des­te­ğin bu­nun için ol­du­ğu­nu unut­ma­ma­lı­dır­lar. Oy­lar ödünç­tür, bu­gün var­dır ya­rın yok­tur. Önem­li olan de­mok­ra­si de­ğer­le­ri­dir, hu­ku­kun üs­tün­lü­ğü­dür.