İki yıl ko­nu­şup dur­duk son gü­ne gel­dik çat­tık

Bu­gün öğ­len ka­la­ba­lık bir grup­la Pa­ris’e gi­di­yo­ruz.
Yak­la­şık 1.5 yıl­dır ko­nuş­tu­ğu­muz EX­PO ya­rı­şın­da ar­tık son gü­ne gel­dik.
Ya­rın ak­şam sa­at­le­rin­de Mi­la­no’nun mu, İz­mir’in mi ga­lip çık­tı­ğı­nı hep bir­lik­te öğ­ren­miş ola­ca­ğız.
El­bet­te gön­lü­müz İz­mir’den ya­na...
Çün­kü hem bu fik­re çok alış­tık hem de EX­PO sa­ye­sin­de ge­le­ce­ğin İz­mir’ini ya­rat­ma­ya ça­lı­şa­ca­ğız. Eğer ala­bi­lir­sek 50 yıl için­de ya­pa­cak­la­rı­mı­zı, beş-al­tı yı­la sığ­dı­ra­ca­ğız. Mi­la­no’ya gö­re bir­çok avan­ta­jı­mız var.
Ge­çen bu sü­re için­de ben de, mes­lek­taş­la­rım da bun­la­rı de­tay­la­rıy­la di­le ge­tir­dik.
Ka­ra­ra 24 sa­at ka­la bun­la­rı tek­rar et­mek is­te­mi­yo­rum.
An­cak şu­nu söy­le­ye­bi­li­rim.
EX­PO yap­mış bir­çok ül­ke­yi, ken­ti bu za­man di­li­min­de zi­ya­ret et­me fır­sa­tı bul­dum.
Her se­fe­rin­de ay­nı duy­gu­lar­la Tür­ki­ye’ye, İz­mir’e ge­ri dön­düm.
Eğer EX­PO’lar fark­lı kül­tür­le­ri kay­naş­tır­ma­ya ve “da­ha ya­şa­na­bi­lir dün­ya” oluş­tur­ma­ya yö­ne­lik bir or­ga­ni­zas­yon­sa bi­zim kül­tü­rel zen­gin­li­ği­miz ve ge­le­ce­ğe yö­ne­lik bek­len­ti­le­ri­miz­le bi­re bir ör­tü­şü­yor.
Ve ger­çek olan, EX­PO’nun Mi­la­no’dan da­ha çok İz­mir’e, bu sa­ye­de bu coğ­raf­ya­ya kat­kı ko­ya­ca­ğı...
Biz­ler umut­lu­yuz ama her so­nu­ca gö­re de ken­di­mi­zi ha­zır­la­ma­lı­yız.
Pa­ris dö­nü­şü iz­le­nim­le­rim­le ye­ni­den bu­luş­mak üze­re...

Kim ge­ri adım atar ki...

Baş­ba­kan, Bul­ga­ris­tan’dan, “bir adım ge­ri at­ma­ya­ca­ğı­nı” söy­le­di.
At­ma­sı­nı bek­le­yen­ler bu­nun böy­le ol­ma­ya­ca­ğı­nı bil­mi­yor­lar mıy­dı?
AKP’nin yap­ma­sı ge­re­ken, Baş­ba­kan Re­cep Tay­yip Er­do­ğan’ın 22 Tem­muz ak­şa­mı bü­tün Tür­ki­ye’ye ver­di­ği me­sa­jı ye­ri­ne ge­tir­me­si­dir.
Bir ha­tır­lat­ma da­ha...
Ço­ğul­cu ve ka­tı­lım­cı de­mok­ra­si önem­li­dir ve vaz­ge­çi­le­mez­dir. Ko­nu re­ji­min özü­ne iliş­kin önem­li uy­gu­la­ma­la­ra ve­ya dü­zen­le­me­le­re gel­di­ğin­de, ço­ğun­luk yet­mez, ço­ğul­cu ol­mak, ka­tı­lım­cı ol­mak ge­rek­mek­te­dir. De­mok­ra­si­nin mo­dern özü bu iki kav­ram­dan geç­mek­te­dir.
Bu açı­dan ba­kıl­dı­ğın­da AKP va­zo­yu ye­re dü­şür­müş­tür.
Par­ça­la­rın bir ara­ya gel­me­si im­kan­sız de­ğil­dir ama 22 Tem­muz ak­şa­mın­dan da­ha zor­dur.

Ma­hal­le bas­kı­sı ve de­mok­ra­si

“Ma­hal­le bas­kı­sı” te­ri­mi­nin or­ta­ya çık­ma­sın­dan üç yıl ön­ce Ma­ni­sa’da ya­şa­dı­ğı­mız ba­zı olay­la­rı an­la­ta­ca­ğım bu­gün siz­le­re.
Az pa­ra­ya ve çok so­ru­na sa­hip bir üni­ver­si­te­nin sağ­lık, kül­tür ve spor iş­le­rin­den so­rum­lu rek­tör yar­dım­cı­sı ola­rak öğ­ren­ci­le­rin so­run, is­tek ve bek­len­ti­le­ri­ni da­ha iyi an­la­ya­bil­mek için www.ek­si­soz­luk.com si­te­si­ne gi­rip ya­zış­ma­la­rı­nı in­ce­le­di­ğim­de, en çok di­le ge­tir­dik­le­ri so­ru­nun, “ba­har şen­lik­le­ri­nin sö­nük geç­me­si” ol­du­ğu­nu fark et­miş ve çok şa­şır­mış­tım. İl­gi­li kı­sıt­lı büt­çe için­de öğ­ren­ci­le­rin bir­çok ge­rek­si­ni­mi du­rur­ken bu tür et­kin­lik­le­re bü­yük pa­ra­lar ayı­ra­maz­dık; sı­nır­lı büt­çeyle da­ha iyi­si de ola­sı de­ğil­di ve tek ça­re spon­sor bul­mak­tı. İyi bir prog­ra­ma ye­te­cek kat­kı­yı sa­de­ce si­ga­ra ve bi­ra fir­ma­la­rı ve­ri­yor­du.
Si­ga­ra­yı özen­di­re­cek her tür et­kin­li­ğe ke­sin­lik­le kar­şıy­dık, bi­ra fir­ma­sı­nın spon­sor­lu­ğu­na da sı­cak bak­ma­ma­mı­za kar­şın, öğ­ren­ci­le­rin bir­ço­ğu­nun kon­ser ala­nı­na dı­şa­rı­dan al­kol ge­tir­dik­le­ri­ni bi­li­yor­duk.
So­nun­da, “de­mok­ra­si”yi seç­tik; öğ­ren­ci­le­re du­ru­mu açık­la­ya­cak ve dü­zen­le­ye­ce­ği­miz bir an­ket­le bin öğ­ren­ci­ye bir bi­ra fir­ma­sı­nın spon­sor ol­ma­sı­nı onay­la­yıp onay­la­ma­dık­la­rı­nı so­ra­cak­tık. So­nuç­ta, öğ­ren­ci­le­rin yüz­de 87’si da­ha iyi bir şen­lik için bi­ra fir­ma­sı­nın spon­sor­lu­ğu­nu seç­ti ve şen­lik üç bü­yük kon­ser­le ve bü­yük coş­kuy­la ger­çek­leş­ti. An­cak bir sü­re son­ra AKP’den Ma­ni­sa’ya be­le­di­ye baş­kan ada­yı ol­muş, an­cak se­çi­le­me­yin­ce il ge­nel mec­li­si baş­kan­lı­ğı­na ge­ti­ril­miş bir ki­şi (rek­la­mı ol­ma­sın di­ye adı­nı ver­mi­yo­rum) biz­le­re, “Üni­ver­si­te öğ­ren­ci­si­ne na­sıl bi­ra içi­ri­lir?” di­ye sal­dır­ma­ya baş­la­dı; olay ön­ce ye­rel, son­ra ge­nel ba­sı­na yan­sı­dı. Bi­ra­nın ya­sal, öğ­ren­ci­le­rin re­şit ol­du­ğu­nu ve bu ka­ra­rı de­mok­ra­tik bir oy­la­ma son­ra­sın­da yüz­de 87 ço­ğun­luk­la ken­di­le­ri­nin al­dık­la­rı­nı söy­le­me­mi­ze kar­şın, bu kez de ay­nı ki­şi­nin, “Öğ­ren­ci­ler uyuş­tu­ru­cu is­te­se­ler, onu da ve­re­cek mi­si­niz?” so­ru­su­na mu­ha­tap ol­duk.
Son­ra­ki yıl da uy­gu­la­ma­mız­dan ge­ri adım at­ma­dık; an­cak biz­den son­ra üni­ver­si­te­miz­de ba­har şen­lik­le­rin­de al­kol­lü içe­cek spon­sor­lu­ğun­dan vaz­ge­çil­di­ği­ni, Tür­ki­ye ge­ne­lin­de al­kol sa­tan bi­rim­le­rin hız­la azal­dı­ğı­nı, al­kol ruh­sat­la­rı­nın es­ki­ye oran­la da­ha zor ve­ril­di­ği­ni, bu tür te­sis­le­rin şe­hir dı­şı­na kay­dı­rıl­ma­ya ça­lı­şıl­dı­ğı­nı, al­kol­lü içe­cek­le­rin ver­gi­le­ri­nin çok bü­yük oran­la­ra ulaş­tı­ğı­nı ve ya­sal olan bi­rayla ya­sa dı­şı uyuş­tu­ru­cu­yu ay­nı ke­fe­ye ko­yan­la­rın “de­mok­ra­si ve öz­gür­lük ha­va­ri­si” ke­sil­dik­le­ri­ni göz­lem­le­dim ve pay­laş­mak is­te­dim.
(Prof. Dr. Ül­gen Ze­ki Ok’un ka­le­min­den, ul­ge­nok@ul­ge­nok.net)