Hava iki gün soğuktu, tabii yağmur da vardı.
Cadde ve sokaklar boş, açık olan dükkanlar da adeta sinek avlıyordu.
Televizyon ve gazeteler, “Yapılan uyarılar dikkate alındı, vatandaş evden çıkmadı” diye sakin görüntülere yer veriyordu.
Ancak önceki gün şeytan dürttü, kendimi dışarı attım.
Çıkmışken, ufak tefek alışverişlerimi yaptım.
Gördüğüm manzaraya inanmak istemedim.
***
Tabii hava güzeldi, güneş de insanın içini ısıtıyordu.
Bunu fırsat bilen halkım, uyarıları kulak ardına atmıştı yine.
Sevgilisiyle sarmaş dolaş gezen mi dersin.
Yürüyecek durumda olmamasına rağmen boş boş dolaşan yaşlı amcalar, teyzeler mi dersin.
Çoluk-çocuk sanki hayat normalmiş gibi yeşil alanda oturmuş, gününü gün eden ebeveynler mi dersin,
Bu düşüncesizce görüntüleri satırlar boyu sıralayıp gidebiliriz.
***
Her gün bir önceki günden daha fazla canın gittiği, geriden kalan ailelerin perişan olduğunu hiç ama hiç düşünmez mi be insan.
“Yok bana bir şey olmaz, yok korona bana yaklaşamaz, yok virüs de neymiş, ben o virüsü ham” ederim gibi komik ifadelerle nereye gitmeye çalışıyoruz?
***
Gerçekten çok farklı bir milletiz, korku nedir bilmiyoruz.
İspanya’da, İtalya’da, komşumuz İran’da ve İngiltere’de binlerce kişi yaşamını yitiriyor ama benim kendinden çok emin olan bazı vatandaşlarım hala hiçbir şey olmamış gibi normal hayatını sürdürüyor.
Pes doğrusu...
Bu düşünceyle gittiğimiz sürece, yakında sokağa çıkma yasağı ilan edilir gibi geliyor bana.
***
Biz, millet olarak güzellikten, iyilikten anlamıyoruz galiba...
Başta Cumhurbaşkanımız olmak üzere, tüm bakanlarımız, milletvekillerimiz, valilerimiz, kaymakamlarımız ile yerel yöneticilerimizin uyarıları boşa gitmiş oluyor.
Yazık, gerçekten çok yazık...
***
Hele hele, yolda gördüğüm yaşlı bir vatandaşa, “Amca lütfen evine git, bak ortalık toz duman” dememe rağmen aldığım yanıt, beni hayal kırıklığına uğrattı.
“Sen kendine bak, ölecek olan benim. Sanane be kardeşim” diyerek tepki gösterdi, yoluna devam etti.
***
Bilim adamlarımız her akşam kanallarda bangır bangır bağırıyor!
Gece yarılarına kadar yapılması gerekenleri madde madde sıralıyor.
“Lütfen dışarı çıkmayın, belli bir süre evde kalın” diye...
Niye umursamayız, niye dikkate almayız.
Peki, ya lanet korona seni veya yakınını bulursa ne olacak o zaman?
Ahh, vahh diye dövünüp duracağız, öyle değil mi?
***
Ne olur önce kendinizi, sonra güzel ülkemi gelecekte yönetecek çocuklarımızı düşünün.
Yarın çok geç olmasın!
Artık uyarıları dikkate alalım...
