Formül bulundu yol açıldı...

İzmir’in Cumhuriyet Meydanı’nda...
Davul-zurna çalıyor.
Ellerinde bayraklar, AK Partililer halay çekiyor.
Oy oranı artmış, bir öncekine göre iki vekil fazla çıkarmış, şen-şakrak kutlama yapıyorlar.
* * *
AK Parti il Başkanı Ömer Cihat Akay farklı mutlu:
“Biz kendimizi, hizmetimizi, projelerimizi iyi anlattığımız sürece, halkın bizi daha iyi anladığını gördük, hissettik. İzmir artık kimsenin kalesi değildir.”
* * *
Ivırmadan, kıvırmadan, “Şu böyleydi, bu böyleydi” lafını dolandırmadan bihakkın teslimini yapalım.
AK Parti, İzmir’i çok istedi.
Başarıyı yol değil, yolculuk olarak gördü.
İki pasif bakan yerine aktif bakanları aday olarak gönderdi.
Gece-gündüz ayrımsız koşturdular.
* * *
Gittiler, gördüler ki; ön yargıları yanlışmış.
İzmir’in demokrat insanına değince, konuşunca, dalına basmayınca fikri sabit, fanatik olmadığını anladılar.
Din eksenli politika yapmak yerine, sosyal, ekonomik, ileriye yönelik konuları açtıkça desteği buldular.
Bunun için de...
Değişik görüşteki isimleri listeye aldılar.
Dışarıdan aday getirmedi, İzmir’in içinden çıkardılar.
* * *
Görebilecekleri noktaya gittiler. Oraya varınca, daha ilerisini gördüler.
İzmirliyi daha çok tanıdılar.
Formülü bulmanın sevinciyle; gideceği yeri bilerek, varacağı noktaya inanarak takım oyununa giriştiler.
Yeteneğin maçı, takım oyunu ve zekânın şampiyonluğu kazandıracağı inancıyla!
Şansları vardı.
Rakipleri dağınık, kimisi şaşkın, kimisi ise azimsizdi.
* * *
O boşlukta yürüdüler.
Anladılar ki; kişilerin bakışı genel havayı değiştiriyor.
Eskinin muhafazakâr söylemini bıraktılar, arzu edilen eylemlere döndüler.
Seçim sonucunda İzmir’de birinci olamadılar ama...
Zafer kazanmış mutluluğunu yaşadılar.
Çünkü bu seçim İzmir örgütüne ‘oy’un ötesinde yarınlar için özgüven verdi.
* * *
Davul-zurna çalıyor, halay çekiyorlar.
“Yenilmekten korkanların, daima yenileceğini” fark etme coşkusuyla...
İki yıl sonra yapılacak yerel seçimin belki de erken zaferini kutluyorlar.
* * *
Hak ederek, hakkını vererek.