Konak Belediyesinin taşeron işçileri.
Kâğıt üzerinde 67, görünen 20-25 kişi.
İstekleri; kadrolu işçi olmak, verilen sözün tutulması...
Belediye başkanı vaatte bulunmuş.
Söz tutulmayınca eylem başlamış.
Hem de ne eylem!
Her gün yenisi, her çeşit cinsi.
* * *
Neler yapmadılar ki?
Kışın cadde üzerine kilim üzerinde yattılar.
Geceleri teneke ateşi yaktılar.
Üşüyünce birbirine sarıldılar.
Belediye iş makinelerini yerlerine yığınca üzerine çıkıp sabahladılar.
CHP liderine açılış yaptırmadılar.
Kent göbeğindeki makete zincirlendiler.
CHP’ye girip, kapıyı kilitlediler.
DİSK’i işgal ettiler.
Belediyenin çatısına çıkıp, intihar şovu sahnelediler.
Her seferinde gazete ve TV’lere manşet oldular.
* * *
Arada magazin basınına da malzeme verdiler.
Kına gecesi düzenlediler.
Nerede canlı TV programı varsa...
Orada varlık gösterdiler.
Defalarca gözaltına alındılar.
Savcılıktan serbest kaldılar.
* * *
Başkan Hakan Tartan’ı da canına doyurdular.
İdari, mali, hukuki bağ olmamasına rağmen her yerde hedef tahtası haline getirdiler.
Sinirleri bozulan Tartan, 40 gün belediyeye gidemedi, gitmedi.
Baktı olmadı boykotunu kırdı, ama eylem bitmedi.
Derdini anlatamadı, yayınları durduramadı.
“Sözünü tutsun...” çığlıklarına “Sözüm yok ki” dedi, kimseyi inandıramadı.
* * *
Baktı olmayacak...
Dün yazılı açıklama yaptı:
“Devleti göreve çağırıyorum. Şehir terörünü durdurun”
İşçinin kullanıldığını, sırtlarından birilerinin para kazandığını iddia etti.
* * *
Taşeron işçiler durur mu?
CHP adaylarının resmini, yollara astı.
Altına kafa yapar gibi yazıyı çaktı:
“60 kişiye sahip çıkamayanlar, 70 milyona nasıl çıkacak?”
* * *
Eylemler kabak tadı verdi, bitmeli.
İşçilerin de inadı takdir edilmeli.
Başkan, devletten destek bekler.
Eylemciler kadrolu iş ister.
Ben vatandaş merak eder:
“Söz ağızdan çıktı mı?”
