Vekilin maaşı seçmenin çenesini yorar!

GERÇEKTEN zor.
Milletin ağzı torba değil ki büzesin.
Vekil aday adayları, memlekete hizmet için değil maaş peşindeymiş!
TBMM kartı alıp, rozeti takınca her şeyi unuturmuş.
Çoluk çocuk ömür boyu rahat ederlermiş.
* * *
Bilmeden, atıp tutuyorlar.
Demokrasi; katılımcılık, çoğulculuk sever, bunu anlamıyorlar
Ne olmuş, bu kadar aday adayı ortaya çıkıyorsa...
Ankara’ya taşınıyor, parti büyüklerini kafaya almak istiyorsa...
Özlemi; maaşa, paraya dayandırmak doğru mu?
* * *
Aday adayları şehrini, ülkesini düşünemez mi?
“Milletin refahı, huzuru...
Devletin varlığı, bağımsızlığı...
Hak ve hukukun üstünlüğü...
Demokratik, laik Türkiye’nin varlığı için yemin etme arzusunda olamaz mı?
* * *
Yok, neymiş?
On buçuk bin TL maaş.
Üstelik üç ay peşin.
İki yılda emeklilik.
Eğer istiyorsa, mesleğinden, işinden emeklilik hakkı.
Çok istiyorsa, geriye dönük 15 yıllık borçlanmada kolaylık.
Havaalanında özel giriş, telefonlar meclisten, hastaneler en ünlüsünden.
Bunları dile dolamış, dedikodu yapıyorlar.
* * *
Bazıları da baldırı çıplak Küba’yı örnek gösteriyor.
Milletvekili maaşı yok.
Emeklilik yok.
Beceriksiz çıkarsa, halk geri çağırıyor.
Harcırah yok, yolluk yok.
Sadece halka hizmet etme şerefi var.
Bunu söyleyenler kusura bakmasın, bu memlekette de Kübalı yok!
* * *
Kimseyi de beğenmiyorlar.
Mevcut vekiller, “Bi daha, bi daha...” diyormuş.
Ne kadar eski mebus varsa, yeniden adaylığa soyunmuş.
Artisti, darbukacısı, reis başdanışmanı, emekli valisi, transseksüeli kim varsa kolları sıvamış.
Türkiye’de bu kadar yetişmiş, eğitimli, genç var iken...
Ne işleri varmış!
* * *
Bırakın böyle konuşmayı...
Düşüncesi bile ayıp.
Ülkemize hizmeti rakamla ölçmek...
Gerçekten hiç etik değil!
* * *
Böyle dönemde vekil maaşına bakılır mı?
Dürüst olun Allah aşkına!