Ne bekliyorduk, neyle karşılaştık?
Bedelli askerlikle hazineye kaynak ararken...
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin kararına dayalı “Vicdani ret” kararını burnumuza dayadılar.
Askere gitmek istemeyenin “Vicdani reddini” kabul etmezsek, tazminat davaları açılacak.
Yüzler, binlerce kişi olursa altından kalkamayacağız.
* * *
Bağlı bulunduğumuz Avrupa Konseyi bunu emretti.
Aralık ayına kadar da süre verdi.
Ne zaman tamamlanır?
Vicdani retçiye ne görev verilir, ne kadar süre çalıştırılır?
Henüz belli değil ama sıkıntısı büyük.
* * *
Genelkurmay da bunalmış vaziyette.
Asker milleti olmamıza rağmen, son yıllarda vatan görevini her yönüyle tartışılır hale getirdik.
Cebi zengin, makamı güçlü, kartviziti yüklü kişilerin çocuklarının askerliğinin kolay olduğu, yaptığı/ yapmadığı...
Garibanların ise sınır veya terörün yoğun olduğu bölgelere gönderildiği dillere sakız oldu.
* * *
Milli savunma politikamız tartışılırken...
Vicdani ret emrivakisi de keyifsizliğin tadı tuzu oldu.
Belli ki “Vicdani ret” kabul edilecek.
Gençler, “Ahlaki değer veya dinsel inancına” uymadığını söyleyecek, zorunlu askerliği reddedecek.
Silah taşımayacak, ranzada yatmayacak, postal giymeyecek, komutan fırçası-çavuş tokadı yemeyecek, “Gel tezkere gel” şarkısı söylemeyecek.
“Askere gitmeden de erkek olunur” diklenmesi yapacak.
* * *
Vicdani ret birçok ülkede geçerli.
Avrupa Parlamentosu “Temel insanı hak” olarak kabul etti.
Konseye üye 47 ülke arasında Türkiye hep öteledi. Kulak arkası yaptı.
Ama kaçamadı, sonuna geldi.
* * *
Askerliği reddeden yiğitlerimiz, bu görev yerine kamu hizmeti yapacak.
Süresi askerlikten uzun olacak, çünkü diğer ülkelerde de öyle.
“Zorla çalıştırılıyorlar” diyemeyecek.
Verilen göreve tıpış tıpış gidecek.
* * *
Peki, hangi kamu hizmetinde çalışsınlar?
Önerimdir:
İtfaiye eri, gece bekçisi, orman korucusu olsunlar.
Üniforma giysinler.
Adliyede mübaşirlik yapsınlar.
Sesini duysunlar.
Haciz-icra işlemlerine göndersinler.
Sıkıntıları paylaşsınlar.
Eğitimsizler yol kenarında ot yolsun, fidan diksin, belediyede çöp toplasınlar.
Hepsi de evinden uzak şehirlerde uzak çalışsınlar.
* * *
Mutlu olacak, göbek atacaklardır.
Hepsi kabul edecektir.
Emin olun...
Vicdanlıyız ya!
