Askeriyede zehirlenme

23 Mart 2017 tarihli Milliyet EGE’deki köşemde “Askerlerimiz emin ellerde” diye bir yazı yazmıştım.
Özet olarak şunları anlatmıştım:
- Manisa Garnizonuna gelen askerler “Hoş geldiniz” yazısıyla karşılanıp örf ve adetlerimize göre davullu zurnalı bir şekilde nizamiyeye alınarak disiplinli ama güler yüzlü ve samimi bir ortamda kayıtlarını yaptırıp askerliğe ilk adımlarını atıyorlar.
- Ailelere Manisa mesir macunu ikram edilip, askeriye hakkında broşürler dağıtılarak çocuklarının nereye geldiğini ve kime teslim edildiği konusunda anne babayı çok ama çok rahatlatıcı bilgiler veriyorlar.
- Anneler, asker oğluyla beraber koğuşa kadar gidip oğluna asker elbisesini kendi

elleriyle giydirebiliyor.
- Ve ailece asker yemeğini yiyerek oğullarını askeriyeye teslim edip memleketlerine dönüyorlar diyerek yazıma devam etmiştim.
***
Peki bu yazdıklarımda eksiklik var mı, derseniz kesinlikle yok.
Bu yazdıklarımı pek çok kişiden teyidini yaparak yazmıştım.
Bazı kişilerden ise eksik yazmışsınız gibi mailler bile aldım.
Bilgilendirme yapılmalı
Başta komutanlar olmak üzere Manisa’da yaşayan herkes gibi ben de kahroldum, askeriyedeki zehirlenme olayından...
Bu kadar titizlikle Mehmetçiklerimizi bağrına basan Garnizonda böyle bir olayın olması ve kahraman evladımız Piyade Er Hüsnü Özel’in ölümü ise tam bir facia diye düşünüyorum.
Allah’ım acılı aileye sabırlar versin.
Bu konuda yazacak cümle bile bulamıyorum.
Tesellimiz daha çok ölüm vakasının olmaması.
***
Tabii ki bu olayın iç yüzü ve gerçek nedeni ortaya çıkacaktır. Manisa’dan sonra Kırkağaç’taki askeri birlikte de benzer bir olayın yaşanması akıllardaki soru işaretlerinin çoğalmasına sebep oluyor.
Ailelerin bir nebze de olsa teselli olması ve bu olayların bir daha yaşanmaması için kamuoyuna daha doyurucu bilgi verilmesi gerektiğine inanıyorum.
Askerlerine bu kadar çok sahiplenen onların rahat ve huzur içinde vatani görevlerini yerine getirebilmeleri için gece gündüz askerlerinin yanında olan Garnizon komutanına ve tüm komutanlara da başsağlığı diliyorum.
Son sözüm ise şu:
Kahraman Mehmetçiğimiz için askeriyenin içerisinde mevlüt okutabilsek acısını unutamayız ama Piyade Er Hüsnü Özel’in ruhuna ulaşabiliriz diye düşünüyorum.