Siyasi partiler arasında ittifak görüşmeleri devam ediyor. Yasalar ittifaka izin vermediği için yapılacak işlem bir partinin listesinden diğer parti adaylarının da seçime girmesi...
Partileri bu yönteme iten yüzde 10’luk ülke barajı...
Yüzde 10’a yakın bir seçim desteğine sahip olup da barajı kıl payı aşamayan partiler kendilerini güvenceye almak için yüzde kaç olursa olsun oy getirecek küçük partilerle pazarlığa oturmuş durumdalar.
Bu Türk siyasetinde garip bir görüntü yaratıyor.
Seçmen desteği bindelerle ifade edilen partilerin bile değeri birden bire artıyor. Kendi başına seçime girse yüzde 1 oy alamayacak partiler, yüzde 10’a yakın partilerin baraj korkusundan yararlanarak Meclis’e giriyorlar. Hem de güçlerinin çok üzerinde bir milletvekili sayısıyla.
Yüzde 10’u kıl payı geçemeyen partilerin Meclis’te temsil edilmeyişleri ne kadar çarpık bir durumsa, yüzde 1 - 2’yi zor yakalayan partilerin Meclis’te gerçek güçlerinin çok üzerinde temsil edilmeleri de aynı oranda çarpık bir durum.
Çarpıklık sadece temsilde değil...
Bu tablo ilkeleri de çarpık hale getiriyor. İlkesizliği öne çıkarıyor.
Yan yana gelemeyecek partiler arasında ittifak arayışlarına tanık oluyoruz. O zaman siyasi düşüncenin, parti programının, dünya görüşünün anlamı da ortadan kalkıyor.
Seçimde işbirliği, güçbirliği, ittifak, koalisyondan çok farklı bir olaydır. Seçimde ittifak, seçim sonrasında koalisyondan çok daha fazla yakınlık, çok daha fazla asgari müşterek gerektirir.
Oysa, bizdeki ittifak arayışlarına baktığınızda bu tür bir yakınlık göremiyorsunuz. Tek ortak nokta Meclis’e girebilmek. Bunun için de her şeyi feda edebilmek.
İttifak arayışı içindeki partilerin bu görüntüsü, bir daha seçilebilmek için parti parti gezen milletvekillerine benziyor.
Neredeyse, "kelepir ittifak yapılır" diye ilan verecekler...
