Gökmen Aytaç

Gökmen Aytaç

ege@milliyet.com.tr

Tüm Yazıları
Haberin Devamı

Önce sınav maratonu... Onun öncesinde sınava hazırlık dönemi... Sonra sınav stresi...
Sınav bitti; sıra tercihte... O da bitti, çocuğun servisi, giyimi, kuşamı derken stres, stres üstüne ömür geçiyor.
Ramazan’ı yarıladık. Önümüz bayram; sonrasında ise okullara merhaba...
Yeni bir öğretim yılı, yeni bir macera... Minik yavrular yine yarış atı kıvamına gelecek.
Bu sistem ne zaman değişecek? Orası meçhul. Ama sistemin sistem olmadığı bir gerçek.
Sistemin bozukluğuna dikkat çektik. Kafadan başlayan sakatlıkla devam edelim.
Nedir o? Kayıt parası... Pardon bağış!
Başlık parası gibi
Bağış, başlık parası gibi bir şey. Hani derler ya, bu devirde başlık parası mı kaldı? Bırakın bu eskimiş adetleri... Sevenleri ayırmayın naraları... Bunun gibi bir şey kayıt parası.
Milli Eğitim Bakanı ‘Alanı yakarım’ der. İl Milli Eğitim Müdürü ‘Görürsem sürerim’ diye sözde gözdağı verir.
Ne yapsın gariban okul müdürü? Okulun boyası, badanası, temizliği, yakacağı nasıl karşılanacak diye kara kara düşünür.
Dert yanar da bu kadar baskıyla köşeye sıkışmıştır. Aşağı tükürse sakal, yukarı tükürse bıyık misali...
Okulların derdi çok, devletten gelen desteğin çözümü yok.
Devlete sorsak, o da haklı. Bütçe sınırlı. Müdüre sorsak, o da haklı.
Eeee. Kayıt parasına izin yok. Yakalarsam öperim diyor. Peki ne olacak bu işin sonu?
İşte o belirsiz.
Çözüm, yine kıvrak Türk zekasıyla geliyor.
Kayıt parası oluyor, bağış parası...
Bu sene bakanımız da, il müdürleri de işi sıkı tutuyor anlaşılan. Bu kez işi sağlama almışlar.
‘Bağış parası altında alınan kayıt parası da yok’ diyerek, iyice elleri kolları bağladılar. Sanırsın okul müdürü kayıttan gelen parayı zimmete geçiriyor!
Bu parayı abartan var mı? Var.
Gariban mahallesinde, 250 TL isteyen bile var.
Su istimal eden var mı? Var. Çocukları klimalı sınıflara alacağım diye devlet okulunu, özel okula çevirenler var.
Ama ortada bir gerçek daha var. O da, okullara devletten gelen desteğin yetersiz kaldığı gerçeği...
Bunun da bir şekilde velilerden karşılanması gerektiği gerçeği...
Bulunsun bir orta yol, herkesin gücüne göre versin üç beş kuruş.
Ya da kimseyi fazla sarmayacak bir miktar belirlensin. Olsun bitsin, geçsin bu kayıt parası stresi...
Okul müdürlerinin de geçsin baş ağrısı, bitsin kayıt parası çilesi...
Parasız eğitime ‘evet’, kayıt parasına ‘hayır’ diyelim de... Okulların suyu tulumbadan çekilmiyor. Elektrik de bedavadan gelmiyor.