Güldener Sonumut

Avrupa Komisyonu, AB-Türkiye ilişkilerini yeniden canlandırmak amacıyla stratejik belgesini açıkladı. Avrupa Birliği (AB), 18 sayfalık belgenin girişinde, hızla değişen jeopolitik ortam ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgali sonrası yaşanan güvenlik endişesi ışığında Brüksel-Ankara ilişkilerini yeniden ivmelendirmeyi hedeflediğini belirtiyor. Bununla birlikte AB Dış Politika Yüksek Temsilcisi Josep Borrell, rapora ilişkin düzenlediği basın toplantısında, üstü örtülü olarak Türkiye’nin Doğu Akdeniz’de gerçekleştirdiği sismik araştırmalar nedeniyle AB’nin Ankara’ya uyguladığı yaptırımların bir miktar ölçüsüz olduğunu kabul ediyor. 

15 Temmuz 2021’de AB devlet ve hükümet başkanları Ankara’yla siyasi ilişkileri durma noktasına getirmekle yetinmeyip, Avrupa Yatırım Bankası’nın finansman imkanlarını askıya aldı, katılım öncesi mali yardımı düşürdü, Gümrük Birliği’nin güncelleştirilmesi ve vize muhafiyeti konusunu da neredeyse rafa kaldırdı. Yetmedi, AB ile Türkiye arasındaki kurumsal iş

Aslında insanlar belki hatırlamaz. Tarih kitaplarını karıştırmaya alışkın olanlar ve deniz sevdalıları ise unutmaz. 17. yüzyılda Hollanda, dünyada denizlere en hakim ülke konumundaydı. İspanyollar, terk ettikleri soğuk denizlerde seyir eden Hollandalılara 1580 yılında Lizbon limanına girişi yasakladılar. Bu nedenle de Hollandalılar Hint okyanusuna açılarak dünyanın en önemli ticari deniz filosuna sahip oldu. İngilizler de ‘yenilmez’ diye bilinen İspanyol armadasını 1588’de yerle bir ederek, zımnen de olsa, Hollandalılara yardımcı olmadı değil.

Geçtiğimiz Çarşamba, Hollanda sandık başına gitti. Sandıklardan da kimsenin beklemediği bir sürpriz çıktı. Seçim öncesi araştırmalarda 29 sandalye ile birinci veya ikinci parti konumunda görünen aşırı sağ yabancı düşmanı Geert Wilders’in Özgürlükler partisi (PVV) yarışı birinci bitirmekle yetinmedi. Aynı zamanda 35 sandalye ile temsil edilme hakkına ulaştı. Wilders bile böyle bir neticeyi beklemiyordu.

Başlıktan da görüleceği üzere, Hollanda halkı sanki dümeni tamamen sağa kırma arzusunu sandığa

Moskova’nın Ukrayna’ya karşı başlatmış olduğu savaşın ardından Rusya’ya ekonomik yaptırım uygulamayı kararlaştıran Avrupa Birliği (AB), üçüncü ülkelerin de bu yaptırımları uygulamasını talep ediyor. Bu yaptırımları kısmen uygulayan veya uygulamayan ülkelere karşı da kamuoyu karşısında oldukça sert, zaman zaman ölçüsüz, zaman zaman da yanlış anlamalara neden olabilecek açıklamalarda bulunmuyor değil. AB kurumlarının aldıkları yaptırım kararlarını tüm üye ülkelerin uygulamaları gerekiyor. Bunda bir tartışma yok. Ancak üçüncü ülkelerin teoride böyle bir yaptırım kararını uygulama mecburiyeti yok. Üçüncü ülkeler sadece Birleşmiş Milletler’in kararlaştırdığı yaptırımları uygulamakla yükümlü. 

AB, Rusya yaptırımlarının Türkiye tarafından hayata geçirilmediğinden şikayetçi. Sadece şikayet etmekle yetinmiyor. Kamuoyunda da bu hususu paylaşarak, Türkiye’nin sanki Rus savaş sanayisine gizlice destek verdiği intibasını yaratıyor. Aslında AB’nin sözünü ettiği

Efendim malumunuz Avrupa Komisyonu, Avrupa Birliği’ne (AB) aday ülkelerin eski adıyla ilerleme raporlarını, yeni adıyla da ülke raporlarını bu hafta Çarşamba günü törenle açıkladı. Türkiye raporuna ilişkin haberi geçen Perşembe günü yayınlanan Milliyet gazetemizde okuyabilirsiniz. Raporun felsefi ve siyasi mesajını da şu şekilde özetleyebiliriz:

AB-Türkiye ilişkilerinde işler pek iyi gitmiyordu. Ancak Türkiye, 28 Mayıs seçimlerinin ardından AB ile ilişkileri yeniden canlandırma konusundaki iştahını dile getirdi. Bu yüzden de rapor, ‘bir kez daha deneyelim ve ilişkileri yeniden canlandıralım’ mesajını ima ediyor. Değerlendirmeler ekseriyetle ‘nesnel’, ancak Türkiye-Yunanistan ve Türkiye-Güney Kıbrıs ilişkileri ise doğal olarak pek bir yanlı. Neticede Türkiye ‘sadece’ aday, sair iki ülke ise üye. Bu yüzden de üye ülkelerin zaviyesi veya kerterizlerine göre kaleme alınmış.

Ancak dikkatimi çeken çok önemli bir unsur yok değil. Hatta bu unsur AB-Türkiye ilişkilerini bence zehirleyen bir

Avrupa Birliği (AB), Türkiye’nin ülke raporunu resmen açıkladı. Avrupa Komisyonu’nca her yıl yayınlanan AB’ye aday ülkelerin raporları oldukça önemli. Zira Avrupa Parlamentosu’nun Türkiye raporunun aksine, bu rapor, aday ülkelerin AB’ye yakınlaşmak ve tam üyelik yolunda attığı veya atmadığı adımlara yer veriyor. 

Yetmedi, aday ülkenin AB müktesebatını yerine getirmesi için neleri yapması gerektiğini de hatırlatıyor. AP raporu ise ağırlıklı olarak siyasilerce yapıldığından, aday ülkeye yönelik olarak beklentiler, hem AP’de grubu bulunan siyasi partilerin hem de ülkelerin bakış açısıyla kaleme alınıyor. Bu yüzden de genelde yanıltıcı oluyor. 

Oysa Avrupa Komisyonu, AB anlaşmaları ile AB müktesebatını oluşturan 35 başlık ile Birlik’e aday ülkenin kanunları, siyasaları ve uygulamalarını karşılaştırarak, nispi ölçülerde yansız ve nesnel bir resim çiziyor. 

Bu çerçevede değerlendirme yapmak gerekirse, Avrupa Komisyonu, 2023 Türkiye ülke raporunda Türkiye’deki eksikliklere

Avrupa Birliği’nin (AB) terör örgütleri listesinde yer alan Hamas’ın İsrail’e düzenlediği saldırıdan bu yana yaklaşık 4 hafta geride kaldı. Savaş devam ediyor. Ancak bu savaş, Avrupa’da yaşanan bazı ilginç, hatta tehlikeli diye adlandırılabilecek gelişmeleri de gölgelemiyor değil. Bilindiği üzere AB’ye üye ülkelerde geleneksel olarak aşırı sağ, yabancı düşmanı partiler, yasal veya yasadışı yollarla Avrupa ülkelerine girmiş olarak göçmenlerden ‘kurtulmak’ için, ırkçılık sınırını zorlayan, popülist söyleme dayalı korkunç vaatlerde ve açıklamalarda bulunuyorlar. Bunun örnekleri Fransa’da Ulusal Birlik Partisi (RN) lideri Marine Le Pen’in söyleminde veya kısa adı AfD olan Almanya için Alternatif veya Hollanda’daki Özgürlükler Partisi (PVV) mensuplarının açıklamalarında sıkça yer alıyor. 

2008’de değişti 

Yakın zamana kadar etkili olmayan bu söylem 2008’den, yani küresel mali krizin yaşandığı tarihten bu yana etkisini göstermeye başladı.

Avrupa Birliği ve NATO’ya ev sahipliği yapan Belçika’nın başkenti Brüksel korkunç bir terör saldırısı ile karşı karşıya kaldı. Belçika ile İsveç arasında oynanan maçı fırsat bilip başkentte bulunan İsveç vatandaşlarını hedef alan Abdelsalem Lassoued, 12 saat boyunca terör estirdi. Okuyucularımız Salı ve Çarşamba günleri yayınlanan Milliyet gazetesinde saldırının ayrıntıları hakkında geniş bilgi sahibi oldu. Etkisinin azaldığı düşünülen terör örgütü DAEŞ’in her şeye rağmen bir gündemi, izole de olsa bazı imkan ve yeteneklerinin bulunduğu ortaya çıktı. Daha da vahim olan şu: Belçika kolluk kuvvetleri ve adli makamları, 45 yaşındaki Tunus uyruklu terörist hakkında çok sayıda bilgiye sahipti. Vahamete vahamet ekleyen konu ise, Belçika’nın Adalet ve Göçten Sorumlu Bakanlarının açıklamalarının aksine, Tunus devleti, ülkede cinayet suçundan 26 yıl hapse mahkum olan Lassoued’in Belçika’dan iadesini talep etmiş, ancak konuyu değerlendirmek üzere görevlendirilen hakim,

Geçtiğimiz Cumartesi gününden bu yana dünya maalesef başka bir çağda kalmış, başka bir yüzyıla ait görüntüler ile yeniden karşı karşıya kaldı. ABD ve Avrupa Birliği’nin terör örgütleri listesinde yer alan Hamas’ın İsrail’e karşı gerçekleştirdiği terör saldırısı ve meydana gelen katliamın ardından İsrail kuvvetlerinin buna askeri cevabı, diplomatik balede yapılan açıklamalar, tarafların gerilimi artırmaya devam ederek, birbirlerine karşı üstünlük sağladıklarını gösterme çabaları neticesinde şahit olduğumuz görüntüler artık dayanılması zor. 

Biraz soluklanalım ki bu durumun yaşanmasına neden olan siyasiler ve 1995 yılından bu yana Ortadoğu’da yapılan hatalar üzerine odaklanıp, kahrolup, çaresizlik ve umutsuzluğa bürünmeyelim. Barış güvercininin kanatlanmasını savunmak için henüz çok erken gibi görünse bile, o güvercini düşünelim ki, kalbimizde, aklımızda, ruhumuzda kimseye karşı kin, nefret, düşmanlık tohumları filizlenmesin. Siyasilerin, terör