2000'e taşımak

Seçim arifesinde bir dua:
"Allahım...
Değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmek olgunluğunu...
Değiştirebileceğim şeyleri yapabilmek cesaretini...
Ve...
İkisi arasındaki farkı idrak yeteneğini bana ver."
Değiştirilemeyecek şey, "Atatürk Cumhuriyeti'nin, anayasal, laik, çok partili demokratik parlamenter, çağdaş çizgisidir."
Buna ilke olarak karşı olanlar, takiye yapanlar, iç dünyalarında Atatürkçü oldukları halde, sırf siyasi ihtirasları, kinleri, paranoyaları nedeniyle o ilkelere karşı olanlarla ittifak yapanlar, Atatürk Türkiyesi'nin çizgisinde sapma olmayacağını görmeli ve bunu kabul olgunluğu göstermeliler.
Yani...
Değiştiremeyecekleri şeyleri kabul etmek olgunluğunu.

Cesaret duası

Duanın ikinci bölümü, "Değiştirebileceğim şeyleri yapabilmek cesareti"dir.
Türkiye, şu seçim sistemi ile tek başına bir iktidar çıkaramasa dahi, sağlıklı ve istikrarlı bir ortak hükümet oluşturmalıdır.
O hükümet, değiştirebileceği şeyleri yapabilmek cesaretini ortaya koymalıdır.
Bugün için yapılanlar siyasettir.
Geleceğin nesillerine uzanan siyaset yapmak ise, devlet adamlığıdır.
İşte "cesaret" sözcüğünü bu ikinci kategori için kullandım.
Çünkü bugün sandıklara giderken kullanacağımız oylar, üçüncü bin yılın ilk Türkiye yönetimini oluşturacaktır.
İkinci 1000 yılın son ve üçüncü 1000 yılın ilk hükümeti olmak tarihin büyük bir misyonudur.
Türkiye'yi 2000'li yıllara taşıyacak olan hükümet, artık geride kalan yüzyılın hatta 1000 yılın köhneliğinden, çürümüşlüğünden, halk dalkavukluğundan, fırsatçılığından sığ ayak oyunlarından farklı olmalıdır.
Yeni yüzyıla, yeni bin yıla Türkiye'yi taşırken, tıpkı geride kalan çağlarda yeni kıtalar bulmak için okyanuslara açılan gemiciler gibi cesur olmalıdır.
Dar bir zihniyet coğrafyasına, ne kendilerini hapsetsinler ne de Türkiye'yi...
Bilgi çağına, insan haklarının en üstün değer kabul edilebileceği yeni bir yüzyıla ve doğayı sonraki nesillere karşı korumak sorumluluğunu yüklendiğimiz farklı bir ekonomik takvime giriyoruz.
Kireçlenmiş kabukları kırmalıyız.

Fark duası

Nihayet... Duanın üçüncü bölümü:
"Ve ikisi arasındaki farkı idrak yeteneği."
Farkın idrakı, artık ayağını yere basmak ve gerçeklerin doğrultusunu görebilmektir.
Bu da artık birbirini yemek değil, birlikte yaşama kültürüne sahip olmaktır.
M. Duverger, "Siyasi Partiler" kitabında, ABD'nin demokratlarıyla, cumhuriyetçilerinin seçim ittifakı yaptıklarına işaret eder.
Bipartisanship "Çok orjinal bir ittifak" örneği der.
(Sayfa 418.)
Düşününüz...
ABD'de sadece iki parti vardır.
Birinin varlığı, diğerini yok etmek içindir.
Ama...
Ülkenin yüksek yararları söz konusu olduğunda, iki parti ittifak yapmışlardır.
İşte idrak.
Yani...
"Değiştirilemeyecek" ile "değiştirilebilecek" arasındaki sağduyu çizgisi.
Türkiye'de 20 parti var.
Bunların sayıca hiç de azımsanmayacak kadarı, barajı aşarak Meclis'e girecek.
Türkiye, onlardan artık kavga, didişme, kişisel kin, hırs, kavga beklemiyor.
2000'li yıllara çağdaşlık yörüngesinde taşınması için uyum ve dayanışma bekliyor.

Coğrafya

Yunanistan ve Bulgaristan'dan başlayarak, Pasifik Okyanusu'na kadar olan coğrafyada, - Hindistan ve Pakistan'ın kendine özgü yönetimleri dışında - İsrail'in yanı sıra tek demokrasi Türkiye'dir.
Ayrıca...
Sadece şekilde değil, özde de önemli demokrasi aşamalarımız var.
Örneğin...
Türkiye'deki siyasi akımların Kürt kökenlileri, çeşitli mezhepleriyle çok geniş bir yelpaze açarak seçimlere katıldığını da görüyoruz.
Herkes, siyaset vitrininde yerini aldı.
Seçim sonrası vitrinde beklenen ise, "sağduyu"dur.



Yazara E-Posta: gcivaoglu@milliyet.com.tr