Enerji darboğazında
Türkiye'ye gene
esmer günler mi kaldı?
Bakü - Ceyhan boru hattının yoksa gazı mı kaçıyor?
Bu soruların cevabına
Türkmenistan'ın
"dağınık yatak" görüntülerinden başlayalım.
"Politika, garip yatak arkadaşlarını bir araya getirir."Charles Audley Warner
Bir yanda
Türkmenistan'ın bağımsızlığını çok kritik bir süreçten söküp alabildiği
Rusya... Ve
Türkmenistan Cumhurbaşkanı Türkmenbaşı'na suikast tezgahlayan siyasi
İslam hareketinin arkasındaki
İran...Öte yanda...
Türkmenistan'ın laik çizgide buluştuğu
Türkiye ile onun önerdiği
Azerbaycan, Gürcistan ve bu üçlü grubun arkasındaki
ABD...Yarınları görmek
Gerçekten...
Türkmenbaşı, doğalgaz kaynaklarını
Rusya üzerinden
Karadeniz'e akıtmak üzere
Moskova'nın yeni patronu
Putin'e göz kırpıyor.
Sadece şu son
"ilke sözü" değil... Öncesi de var.
Karadeniz'e uzanan petrol boru hattının
Çeçenistan topraklarındaki tehlikeli bölümüne by - pass yapan yeni bir ek hattın açılması, anlayanlara bu gelişmenin ilk habercisiydi.
Zaten
Rusya'nın
Washington Büyükelçisi de, böyle bir boru hattı varken ve
Çeçenistan'ın sorunlu topraklarından geçmemesi sağlanmışken, artık
"Bakü - Ceyhan için yeni yatırım yapmaya ne gerek var?" sorusunu yöneltmekte.
Arka bahçeler bizimdir
Beyaz Saray'ın
Bakü - Ceyhan Proje Koordinatörü ise soruya,
ABD kararlılığını ortaya koyan bir cevap vermiyor.
ABD'nin bu gevşek tutumu,
Putin'i yüreklendiriyor.
Türkmenistan'a,
Azerbaycan'a,
Gürcistan'a tehditler yöneltirken daha rahat.
Sapar Murad Türkmenbaşı ise
Bakü - Ceyhan projesinde kendisinin arkasında
ABD'nin yeterince ağırlık koymayışından tedirgin.
Putin'e rest çekemiyor.
Çünkü...
Rusya'nın
"eski arka bahçeler hala bizimdir" projesinin kaygısını duymakta.
İran üzerinden
Basra Körfezi'ne doğalgaz akıtmak da, aslında senaryosuna
Rusya'nın katkıda bulunduğu bir girişim olabilir.
Belki de...
Yeni
Tahran yönetimine, bu projeyle
ABD sermayesi bile koltuk çıkmakta.
İşte, petrol ve gaz yataklarında politika orjisinin anatomisi.
Nerede yanlış yaptık?
Bütün bunların faturası
Türkiye'ye çıkabilir.
Türkiye doğalgaz girişimini, sadece
Rusya'nın tekeline bırakmak... Üstelik
Türkmenistan'da bin metrekübün fiyatı
78 dolarken, Rusya'ya - ileride tekel konumunu kazanacağı için - daha fazla bedel ödemek riski ile karşı karşıya kalmak... Ve de doğalgaz hattı üzerindeki diğer
"arka bahçelerin" fazladan gaz çekmeleri nedeniyle, zaman zaman karanlığa ve soğuğa mahkum olmak...
Bunlar
Türkiye'nin yazgısı olmamalı.
Mavi Akım Projesi, yoksa şu olumsuz görüntülerin azmettiricisi mi?
Öyle iddialar da var.
Rusya bu projeye imza atarken, herhalde kendine bile yetmeyen doğalgazı
Türkmenistan'dan alıp bize satmayı düşünüyordu.
Birden...
Türkiye'nin
Asya ve
Kafkaslar politikası topallamaya,
Bakü - Ceyhan projesi gaz kaçırmaya başladı.
Yoksa bize gene
esmer günler mi?
Demirel'in bu alandaki aktif rolünü,
AB ve
Yunanistan ile ilişkilerde dikkat çekici başarı sağlayan
İsmail Cem'in alması, gene de bir umuttur.
Unutmayalım.
Her karanlık yolun üzerinde bir yıldız parlar.Yazara E-Posta: gcivaoglu@milliyet.com.tr