Ne pervane ne destek

Osman Ulagay’ın ne “Ampule pervane” ve ne “darbe destekçisi” söylemi tutmuştur.
“ Tercüme-i hal”dir.
Tıpkı Prof. Şerif Mardin’in “mahalle baskısı” gibi Türkiye’nin şu dönemi için kullanılacak referanslardan biri.
Böyle bakınca bazı konular daha net görünüyor.
Örneğin... Şu “kimlikleri gizli tutulacak tanıklar” konusu.
Bu konuda tartışmalar sürüyor.
Bana göre bu, “yeni çıkan ve yürürlüğe giren yasaya uygundur.”
Yani... “Kanunidir.”
Peki “hukuki” midir?
Yazılı hukuk elbette hukukun asli unsurudur ama hukukun ruhuyla bazen örtüşmeyebilir.
Kolektif vicdan sızlar.
“ Hukukun ruhuyla örtüşmüyor” demek için  henüz erken.
Uygulama görülmeli.
Ancak kuşkular ciddidir.
Sanığın “ kim olduğunu bilmeyeceği  ve belki de başka nedenlerle şu ya da bu yönde suçlamaları destekleyen tanık” tartışılır.
Bu konuda kaygıların giderileceği bir uygulama beklemeliyiz.
Dünyada böyle “gizli tanıklık” uygulamaları var.
Özellikle “terör” ve “mafya” suçlarıyla ilgili yargılama süreçlerinde görülüyor.
Fakat burada savcılık iddianamesi, başsavcının açıkladığına göre “bir tür farklı terör örgütü” tanımına dayandırılsa da, mahkemenin bunu kabul etmemesi ve “darbe girişimi” gibi başka bir suç tanımına öncelik vermesi mümkün.
O zaman da belki “gizli tanık” uygulaması  gündeme gelmeyebilir.
Acele etmemek gerek.

ZAMANIN AKLI

Bugünün siyaset ve ideoloji figürleri gelecekte nasıl algılanacak?
Bir örnek sunayım...
Rusya’nın zenginlerinde “sanat yatırımları” yeni trend...
Chelsea Kulübü’nü de satın alan petrol zengini Roman Abramoviç lüks otel zincirleri, malikâneler, yatlar, uçaklardan sonra sanat yatırımlarına yöneldi.
Sevgilisi Daria Daşa Zukova ile birlikte büyük müzayede evlerinden çok değerli resimler toplamakta.
Moskova’da tıpkı Christies gibi uluslararası bir müzayede merkezi, galerisi kuracak.
Ayrıca... Abramoviç ve diğer Rus zenginleri, Sovyetler Birliği döneminde ülkeden kaçırılmış sanat yapıtlarını satın alarak ülkeye geri getiriyorlar.
Modern Rus sanatı da yükselişte...
Rusya’da kurulan ve Rus sanatçıların kavramsal sanatına destek olan Stella Art Vakfı da bu süreçte önemli bir kurum.

İdeoloji yaldızı   dökülür
Sofa Hotel’in teras katında açılan Elements of Light sergisi bu vakfın gönderdiği eserlerden oluşuyor.
Rus sanatçı Eugenia Emets ile Avusturya’dan Markus Proschek’in çalışmaları ilginçti.
Ortak paydaları daha önceki dönemlere ait heykelleri, figürleri modern zamanların mekânları içinde göstermek; “Bakın... O dönemin iddiaları bugün nasıl da amacını yitirebiliyor”
tartışmasına açmak.
Gerek Sovyet, gerek Nazi dönemlerinde Kremlin ve Berlin yönetimleri siyasal mesajlarını sanat yapıtlarıyla da toplumlarına ulaştırma politikasını uyguluyorlardı.
Balyoz gibi iri yumruklar, adaleleri abartılmış müthiş vücutlar, rüzgârda savrulduğu izlenimini veren gür saçlarla sağlıklı gençlik ve işçi görüntüleri...
Böyle heykeller, afişlerle, resimlerle ezik, yılgın, polis devletinden kuşku içindeki halka “aslında siz böylesiniz” diye ideolojinin yalancı aynaları tutulurdu.
İki sanatçı, o görüntüleri bu dönemin dekoru, dokusu içine koyarak anlamsızlığı ve ideolojik iddialardaki abartıyı gözlere sunuyor. Zamanın aklından süzüyor.
Evet... 2008 Türkiye’si aynalarından görüntüler ileride acaba nasıl algılanacak?
Sofa Otel seçkin bir anlayışı yansıtmakta. Sanat etkinlikleri bu özelliği tamamlıyor.
Sofa’nın sahibi Ali Güreli ve Genel Müdürü Serra Arıkok bu projelerin altındaki imzalar...
İstanbul’un güzelliklerine yüksekten bakan terastaki keyif de cabası...

Sofa’nın sahibi Ali Güreli, Alta Fine Arts’tan Özlem Ünsal, Avusturya’nın 35 yaş altı en başarılı sanatçılarından Markus Proschek, serginin küratörü Prof. Boris Manner ile Elements of Light’ta...