Harikulade bir yaratıcılık... Sahnede Kıbrıslı Rum, Yunan, Ermeni ve Türk...İranlı, Arap ve İsrailli... Timor ve Sri Lankalı sanatçılar... Hepsi de genç. Yaşamları uluslararası ödüller alarak akmakta. Küresel ünlüler.Ulusları birbirlerine karşı olmuş. Hatta savaşmış. Ama onlar "Barış Konseri"nde birlikte müzik yaptılar."Çatışan ulusların, müzik diliyle barış diyaloğu kuran sanatçıları" olarak seçilmişler. Birer simge ...Haftanın başında salı gecesi Paris - UNESCOda unutulmaz bir gece yaşattılar. Bu güzelliğin öyküsü şöyle. Parisin Sen kıyısına bağlanmış, Fransızların peniş dedikleri nehir teknesi piyanist Hüseyin Sermetin stüdyosudur. Orada Ermeni kökenli Marc Buker ile yarattıkları ve hayata geçirdikleri "BARIŞ KONSERİ" sihirli bir mesaj oldu. Anlatayım... Hüseyin Sermet, Türkiyenin en iyi piyanistlerinden. Paris, Sen kıyısına bağlı bir nehir teknesini stüdyo haline getirmiş. Orada piyano çalışmalarını yürütüyor. Dünyanın pek çok metropolünde konser vermiş.Boğaziçi Üniversitesinde de öğretim üyesi.Fransada yaşıyor. Fransız vatandaşlığı önerilmiş. Almamış.Teknede, dostu, Türkiye Ermenisi Marc Buker ile "Türkiye - Ermeni dostluğu için katkılarda bulunmak üzere" bir dernek kurmaya karar veriyorlar. Müziğin diliyle iki ulus arasında, sevgi ve barış ortamı oluşturacaklar...Marc, Pariste büyük bir uluslararası şirketin üst düzey yöneticisi. Çevresi var.Hüseyin Sermet de Türkiyede ve dünyada etkili olabilecek isim.Peki kuruluşun adı ne olacak?Buluyorlar...."FRAT."Türkiyenin doğusunda akan FIRATla karıştırılmasın."FRAT" Fransızca "kardeşlik" anlamına gelen "FRATERNITE" kelimesinin kesilmiş ilk yarısı.Yani...Şimdiki durum. Nehir teknesinde Türk piyanist Bu girişimi Paristeki Ermeni diasporası haber alınca gök gubbe, Hüseyin Sermet ve Marc Bukerin başlarında patlıyor. Tehditler...Engellemeler...Dehşet senaryoları...Hiçbir girişimleri ilerleme olanağı bulamıyor.Sanki görünmez bir el, her şeyi engelliyor.Bu bir süre böyle gidiyor... Daha doğrusu "gitmiyor..."Sonunda, gene aynı amacı ama çok daha geniş bir vizyonla hedef alan bir yenilenme için karar veriyorlar.FRATı kapatıyorlar. Onun yerine ADAPı kuruyorlar.Açık adı "Association des artistes pour la paix. Yani... Barış için Sanatçılar Birliği..."İşte salı gecesi Paris UNESCOda izlediğimiz BARIŞ KONSERİ böyle bir tohumun rengarenk açmış çiçeği.Ermeni diasporası buna - hiç değilse şimdilik - engel olamamış. Tehditler Sahneye ikişer dörder geliyor, klasik müziğin rüya gibi yorumlarını birlikte sunuyorlardı.Bu gruplaşmalar da bilinçli seçilmişti.Örneğin...Türk - Ermeni - Rum - Yunan piyanistler birlikte çaldılar.Ya da...Arap - İranlı ile Türkiye Musevisi ve İsrailli...Birbiriyle çarpışan Sri Lankadan Shani Diluka piyanoda ve Timordan Ashan Pillai kemanda güzel bir uyum içindeydiler.Alkışlara el ele eğilirken zaman zaman birbirlerine gülümseyerek bakıyorlardı. İşte insanlığın olması gereken gerçeği.Tüm salon bu muhteşem gecenin sonlarını ayakta izledi.Sanata ve "kutsal" amaçlarına saygıydı bu.Gösterileri başka ülkelerde de sürecek.Bu yakınlaşma, daha sonra gittiğimiz bir lokantada sahneden yaşama indi. g.civaoglu@milliyet.com.tr Buket
