Halil Özer

Mourinho’nun geçmişte söylediği çok önemli bir söz vardır.
“Eğer kolay olanı isteseydim Porto’da kalırdım...”
Bugüne uyarlarsak Mo isteseydi yani kolay yolu seçseydi Suudi Arabistan’a ya da başarısızlıkta çok büyük tepki çekmeyeceği bir takıma giderdi.
Ama zor olanı seçti.
10 senedir şampiyon olamayan bir takım, sabırsız bir taraftar, kötünün kötüsü hakemler, sahaya inip Fenerli futbolcuları linç etmeye yönelik ortamlar, rakip kulüplerin acımasızca terbiye sınırlarını aşan davranışları...
Mo biliyor tam bir kaos ortamına geldiğini...
Peki neden böyle bir hoca böyle bir ortamı ister?

Erden Timur’a lafım yok. Ama G.Saraylı taraftarların ona bu kadar bağımlı olmasını anlamıyorum.
Galatasaray kimleri gördü. Alp Yalman, Ali Dürüst, Ergun Gürsoy, Yurdaşen Karahasan, Haldun Üstünel daha kimler kimler...
Bu adamlar bu kulübü Avrupa Şampiyonu yaptı. Yıllarca Galatasaray efsanesinin temellerini attı. Tamam Erden bey kötü demiyorum. Ama daha bu isimlerin boyutuna gelmesi için önünde çok yol var.
Üstelik biten sezona bakalım. Tete, Ndoblele, Zaha, Roberto Carlos diye alınan Angelinho...
Daha da var. Hepsi fıs. Boşa giden paralar. Bu transferleri kim yaptı? Hem de milyon Eurolar gitti.
Abdürrahim Albayrak, Falcao’ya üç beş fazla verdi diye adama neler yapıldı.
Peki bu paraları kim ödeyecek şimdi?

Dile kolay tam 99 puan. 100’e bir var. Ve şampiyon olamıyorsun. Tarihte başka bir örneği yok.
Sezon boyunca yaptığı nano hatalarla şampiyonluğu kaybetti Fenerbahçe...
Üstelik derbilerde bir tek Trabzon’a kendi sahasında yenilmiş onun dışında diğer bütün büyük maçlardan başı dik ayrılmış...
Şimdi Fenerbahçe’ye başarısız diyebilir miyiz?
Ben diyemem...
İsmail hoca bu işi kıvıramadı diyebilir miyiz?
Ben diyemem...

Öncelikle Fenerbahçeli futbolculara helal olsun diyelim. Kolay değil Galatasaray gibi bir rakip önünde 70 dakika tek bir pozisyon vermeden inanılmaz bir mücadele ile maçı kazanmayı bildiler.
Benim için lig aslında Fenerbahçe’nin Sivas önünde son dakikada yediği golden sonra bitmişti. Bu görüşüm aynen devam ediyor.
Ama bu maçın şöyle bir önemi vardı. Kimin daha iyi bir takım olduğu...
Ve dün sarı-Lacivertliler onca eksiğe rağmen, 21. dakikadaki kırmızı karta rağmen kaliteli bir takım olduğunu gösterdi.
Üstelik sadece Djiku’nun kırmızısı değil. İsmail Yüksek ve İrfan Can Kahveci gibi iki önemli futbolcudan da yoksun geldi Fenerbahçe. Ama Fenerbahçe öyle bir direniş gösterdi ki dün sahada yıllarca unutulmaz.
Tabii oyun şablonu da önemli. Fenerbahçe adam adama oynadı. Mertens, Barış Alper ve İcardi gibi oyunculara adım attırmadılar. Ense köklerinde bittiler. Bir kere bile döndürmediler.
Galatasaray ne oyun kurabildi, ne dikine gidebildi, ne pres yapabildi, ne top çalabildi, ne koordinasyon sağlayabildi,

Fenerbahçe, Kayserispor önünde hiç zorlanmadı. Ama ne çare ki Halkalı’dan gelen haberler hiç de iyi değildi.
Şimdi otur derdine yan. Daha önceki puan kayıplarını hiç saymıyorum. Ama Sivas ve Konya’da kayıp dört puan bu hazin sonu hazırladı. Artık iş tamamen mucizeye kaldı.
Gelelim maça... Djiku’lu bir orta alan, inanılmaz bir şekilde sahaya dönen Jayden.
Tribünlerin yarı kulakları olimpiyatta gözleri sahada.
Ama Fenerbahçeli futbolcular tribünlerin aksine kulaklarını tıkamış, tüm konsantrasyonu ile sahaya odaklanmıştı.
Kayserispor kafasını bile kaldıramadı. Tek bir pozisyonu var onu da Livakoviç önledi.
Kaleci Bilal olmasa ilk yarı dörtlü beşli skorlarla bitebilirdi.

Galatasaray’da bir rapor konusu var. Tam muamma...
İki sene önce Burak Elmas ve yönetimi, divan başkanlığına başvurarak bir araştırma komisyonu kurulmasını istedi. Gerekçesi ise kendilerinden önceki yönetim döneminde yaşanan ve halen davası görülen Florya forma hırsızlığı ile ödenen yüksek menajer paraları...
Eldeki tüm belgelerde Divan’a teslim edildi. Komisyon kuruldu. Araştırmalar yapıldı ve bir rapor hazırlandı. Buraya kadar her şey yolunda...
Ancak rapor ortada yok. Sonuç nedir bilen yok. 27 Şubat 2024’de Sayın Elmas, divan heyetine bir mektup daha yazıyor ve raporun genel kurul üyelerine açıklanmasını istiyor.
Yine ses yok.
Muhtemelen sümen altı oldu ya da kayboldu.
Belki de “Bu bizi bozar” diye çöpe atıldı.

Galatasaray’ın ligin son haftalarında 4 puan öndeyken şampiyonluğu vereceğini düşünmek asla gerçekleşmeyecek büyük bir hayaldir. Ancak balık kavağa çıkarsa, kırmızı kar yağarsa, Sivas’a deniz gelirse olur.
Lig benim gözümde zaten Fenerbahçe’nin iki puan bıraktığı Sivas deplasmanında bitmişti. Şimdi uzatmaları oynuyoruz.
Galatasaray özellikle ikinci yarıda yıldızları, futbolu, seyircisi, olağanüstü konsantrasyonu ile çok kolay ve farklı bir galibiyet aldı. Ve bu son haftalarda, rakip ne kadar gününde olmasa da bu kadar etkili ve enerjik oynamak öyle kolay değil.
İlk yarıya baktığınız zaman sahada tartışmasız Barış Alper gibi bir silahın tartışılmaz üstünlüğü vardı. Öyle iki gol attırdı ki hız, akıl ve kontrolün bileşiminden doğan iki asist.
Bire birde çok rahat ve en önemlisi bu sezon kafasını kaldırmayı öğrendi. Üstelik son paslarda yani asistlerinde, topun hız ayarını sanki eliyle yapıyormuş gibi. Dokun yeter. Ama bazen arkadaşlarından öyle toplar istiyor ki o pasları Tony Kross’un bile atması mümkün

Bir bildirinin sadece giriş kısmını yazıyorum;
“Her türlü tehdide boyun eğen. Adaletten yana zerre tavır koymayıp, koltuğunu kaybetmemek için kendi kaygılarının esiri olup toplumun bölünmesine neden olan...”
Ve bu bildiri, “... tarihin en kötü TFF Başkanı, kurulları ile birlikte istifa etmeli” diye bitiyor.
Bu bildiri, Galatasaray’ın bildirisi. Tavrını net şekilde belirtiyor.
Ve 10 gün sonrası Galatasaray Kulübü, erken genel kurul için imza veren kulüplerin kararını değiştirmesini sağlamak adına delegelere baskı yapıyor. Sayın Büyükekşi’ye de tam destek oluyor.
İnanılır gibi değil. Bu öyle bir bildiri ki, normalde Galatasaraylı yöneticilerin TFF Başkanı Sayın Büyükekşi’nin yüzüne bir daha bakmamaları ya da bakamamaları gerekir.
Şimdi o bildiri yokmuş gibi davranıyorlar. Tam bir kanka oldular. O kadar kısa sürede ne oldu? Ne yaşandı? Bu kadar keskin dönüş nasıl oldu?