Halil Özer

Biraz gerildik ama turu geçtik. Fenerbahçe bir kez daha Avrupa’da yoluna devam ediyor. Mourinho’nun oluşturduğu Fenerbahçe makinesi en küçük aksanına kadar arıza vermeden rakibini hiç zorlanmadan eleyip bir üst tura çıktı.
Avrupa’da yarı final, ilk sekiz, ilk 16 Fenerbahçe için artık olağan durumlar.
Zaten Fenerbahçe Avrupa kupalarında son yıllarda hep iyi oynuyordu. Ama Mourinho ile üstüne daha da koymaya başladı. Fenerbahçe ligde belki şampiyon olamıyor ama topladığı puanlarla şampiyonun Şampiyon Ligi’ne en kolay şekilde katılmasını sağlıyor. Bir önceki yıl Sevilla Teknik Driketörü Fenerbahçe için “Avrupa futbolunun klasiği” ifadesini kullanmıştı. Çok doğru ve yerinde tespit. Ve Fenerbahçe her sene bunu kanıtlıyor.
Fenerbahçe bir Avrupa Kupası’nda nasıl oynanması gerekiyorsa yine öyle oynadı. İrfan Can’ın hatası olmasa rakibi sabahtan akşama kadar gol atamayacak durumdaydı. Daha doğrusu rakibi Fenerbahçe o duruma getirdi.
İlk yarıda yediği komik gole rağmen psikolojisini

Fenerbahçe ligimizin en iyi deplasman takımlarından birisi olan Kasımpaşa önünde zaman zaman zorlansa da derbi haftasına dertsiz tasasız girdi. Fenerbahçe’de şöyle bir hava oluştu.
İşler kötü giderse ya Mourinho bir şeyler yapar ya da kaliteli oyunculardan birisi çıkar sonucu değiştirir.
Dün de öyle oldu...
Maça iyi hazırlandığı her halinden belli olan Kasımpaşa özellikle orta alanda Hajradinoviç ile çok etkin oldu. Zaten bu 90 dakika sonunda da sahanın en iyi oyuncularından birisi olarak dikkati çekti. Orta alanda Fred dışında bu bölgede rakibe direnen yoktu. O yüzden orta alanı kalabalık geçen Kasımpaşa ilk yarıda üç net gol pozisyonu buldu. Ama tabii şu var. Eğer Kadıköy’de Fenerbahçe’ye karşı oynuyorsan bu fırsatları değerlendireceksin.
Hoş Göztepe ve Rize maçlarında gördük ki Kadıköy’de galip gelmek için o da yetmiyor.
Fenerbahçe’nin ilk yarıdaki durgun oyununu fazla da eleştirmek istemiyorum. Çünkü bir ay içinde öyle zorlu maçlar oynadılar ki

Haklı bir galibiyet, haklı bir üç puan...
90 dakika kontrol Fenerbahçe’deydi... Zaman zaman top kayıpları olsa da bir an olsun rakibi tehlikeli bölgeye sokmadılar.
Sadece 2. yarıda tek pozisyon verdiler. Onun dışında çok rahat bir galibiyet geldi.
Deplasman zorluydu. Alanya her zaman büyük takımlar için sıkıntılı...
Ancak Fenerbahçe taktik, akıl ve beceri üstünlüğünü çok iyi kullandı. İlk yarının hemen başında Çağlar sakatlanınca elde stoper kalmadı. 4 gün içinde 4. stoper gitti. Herhalde bu durum Dünya’da Fenerbahçe dışında hiçbir takımın başına gelmez. Transfer ile ne kadar çözebileceksin ki. Gelen gidiyor. Elde sadece Skriniar kaldı. O yüzden Mourinho, Amrabat’ı sahaya sürdü. Ancak her şerde bir hayır vardır. Çünkü Amrabat topu iyi kullanan bir oyuncu. Ayrıca stoper oynamayı da biliyor. O yüzden iyi top kullanması Fenerbahçe için büyük avantaj oldu. Savunmaya sakinlik getirdi.
Belli ki ilk yarıya Fenerbahçe fişi çekmek için çıkmış.

Galatasaray’da bir transfer hikayesi yaşandı. Öyle çok da ortaya çıkıp dallanıp budaklanmadı. Ama bana ilginç geldi.
Biliyorsunuz bir süre önce Başkan Dursun Özbek, Florya’da transferlerden sorumlu yöneticilerle bir toplantı yaptı. Oradan da detaylar çıkmadı. Aslında bu toplantı tam bir fırça toplantısıydı.
Olay Skriniar transferi...
Gerçekten tam bir fiyasko. Hem de öyle böyle değil...
Skriniar’ı Okan hoca özellikle istiyordu.İki yönetici birbirleri ile hiç konuşmadan kolları sıvadılar. İkisi de ön plana çıkmak için harekete geçti.
Ortada ne plan var ne proje. Birbirlerinden hiç haberleri yok.
Abdullah bey menajer Gardi ile çalışıyor. İbrahim bey de Fransızca bilen bir Türk menajerle.

Fenerbahçe çekirgesi bugün bir kez daha sıçradı... Futbolu ile değil sadece inanılmaz tecrübesi ile maçı kazanmayı bildi.
Fenerbahçe seyircisini illaki kanser etmek istiyorsan bu takımı 3’lü oynat... Hayır Mou’nun inadını anlayamıyorum. Göztepe maçında gördük olmuyor. O maçı ucuz ve biraz da şansına kurtardı Fenerbahçe. Rize küçümsenecek bir takım değil. Hücuma hızlı çıkan, orta sahada ve gol noktalarında etkili bir takım. Yani üçlü sistem Rize’nin işine gelir. Bol bol boş alan. Hani Oğuz bir topu kesmese, kaleci İrfan olmasa ilk yarı daha farklı olurdu. Bu dakikaları ucuz kurtardı Fenerbahçe.
İki golde Fred’in geciken hamleleri, Amrabat’ın durgunluğu ve yetersizliği, kanatların gidememesi, özellikle sol kanadın isabet düşüklüğü, oyun kurgusunun etkisizliği kötü Fenerbahçe görüntüsünü normalleştirdi. Sadece Szymanski biraz çabaladı hepsi o.
Yeni oyunculara bir şey söylemek için henüz erken. İki buçuk antrenmanla bu kadar.

Fenerbahçe öyle bir takım ki, normal hiçbir şeyi yok...
Taraftarına kalp krizi geçirme riskini kendine ilke edinmiş, gerginliği, sıkıntıyı, sevinci, üzüntüyü son ana kadar yaşatıyor.
Dünde öyle oldu. 96’ya kadar heyecan zirvedeydi. Futbolcular dahil herkes ölüp ölüp dirildi.
Ama neyse ki oldu... Önemli olan ilk 24’e kalmaktı. Hedefe ulaşıldı.
Mourinho yine 3-5-2 ile başladı. Belli ki böyle devam edecek. Maçın gidişatına göre sistemi değiştirecek.
Dün 25. dakikaya kadar iyi işledi Fenerbahçe sistemi. Sonra ev sahibi takımın baskısı başladı. İşte o baskıyı atlatamadı takımımız. Göztepe maçına benzer bir gol yedi.
Benim anlayamadığım duran toptan gelen akan oyunda Fenerbahçe’nin tüm uzunları oradaydı. O kadar uzun arasında o gol nasıl yendi hayret edilecek bir durum. Ama Fenerbahçe öyle güzel bir gol attı ki cetvelle çizilmiş gibi. Hazırlanış, sunuş ve final hepsi mükemmeldi.

Zor bir maçtı... Zor da gelen bir üç puan oldu... “Üç puan olsun da taştan olsun” derler ya... Futbola kim bakar?
Galatasaray’ın ilk yarı pozisyonu yok... Ne organizasyon ne kontrol ne de arayış... Sadece Osimhen’in kendi çabası ile kazandığı penaltı... Hepsi o...
Oyun kontrolü hiç yok...
Barış Alper biraz kıpırdıyor o kadar... Yunus’un bölgesi Allah’a emanet. Adam hücumda yok, savunmada hiç yok. Ama 2. yarıda sadece bir top kesti. Onu unutmayalım...
Tamam önemli oyuncu ama bir Sara bu kadar etkilememeli. Ama etkiliyor. Duran topları bile o yokken iyi kullanamıyor Galatasaray. Yani ilk yarı için zorluyorum yazacak başka bir şey yok.
İkinci yarı farklı mı? Hayır değil. Konya’nın hali ve durumu belli. Ama son dakikaya kadar Galatasaray ecel terleri döktü.
Osimhen’i anlamak mümkün değil. Muhtemelen ofsaytta olduğunu maske yüzünden görmüyor. Ön direğe koşmak yok, arka direk o da yok. Ama Allah için iyi set yapıyor. Arkadaşlarına indiriyor, onlara alan açıyor, pozisyona sokuyor. Ama son vuruşlarda

Futbolda bir kural vardır; yenemiyorsan yenilmeyeceksin... Fenerbahçe de bunu yaptı... İyi oynamadı ama kontrollü de elden bırakmadı...
Grupların bitimine bir maç kala bu bir puan belki de ilk 24’e kalmasını sağlayacak... O yüzden ben önemli puan olduğunu düşünüyorum.
Aslında bu tip maçlara hakemle başlanmaz. Ama İtalyan hak etti.Szymanski’ye yapılan sert faul dünyanın her yerinde kırmızı kart. Ancak hakem VAR’a bile gitmedi. VAR da uyarmadı.
Sonra İrfan Can’a yapılan hareket geldi. Bu kez de hakem kırmızı kart çıkardı. O da VAR’dan döndü. VAR haklı olarak uyardı. Burada hakemi kontrole çağıran VAR niye Szymanski olayında çağırmadı... Yani tam bir dengesizlik yaşandı. Bu olay Türkiye’de olsa üç ay konuşulurdu. Hatta bütün sezon...
Hakemin feleği şaşmasa rakip ilk yarı 10 kişi kalacaktı ve Fenerbahçe’nin işi kolaylaşacaktı.
Fenerbahçe maça iyi başladı. Ama sonra tamamen kontrole döndü. Rakip topla daha fazla oynamaya başladı. Fenerbahçe kendi hatasından bir pozisyon dışında rakibine pozisyon