Karşıyaka, bir gerçeğini daha gözler önüne serdi.
Sezona iyi başlayıp birkaç hafta arkasını getirince çok umutlanmıştık, Süper Lig’e hazır olduğunu inanmaya başlamıştık.
Geçen haftaki Gaziantep BŞB yenilgisini de bir kaza olarak kabul etmiştik.
Fakat Adana Demirspor yenilgisi, daha doğrusu hezimeti, Karşıyaka’nın bir balon gibi söndüğünü, geleceğinin sanıldığı gibi aydınlık olmadığını gösterdi.
Karşıyaka’yı yıkan isimlere gelecek olursak, onların hepsini yakından tanıyoruz.
Nasıl mı?
Adanaspor Demirspor’un dört golünden üçünü Gökhan Kaba (2) ve Erçağ attı.
Bu oyuncular, Karşıyaka’nın gönderdiği oyuncular.
Adana Demirspor’un başındaki isme gelecek olursak; Mustafa Uğur...
Hani geçen yılın ikinci yarısında takımı toparlayıp, ligde kalmasını sağlayan hoca...
Bıraktığı Karşıyaka’dan eser kalmadığını görünce ne çok üzülmüştür kim bilir.
Çünkü o, Karşıyaka’yı gerçekten çok sevmişti, tıpkı Gökhan ve Erçağ gibi.
Gaziantep yenilgisini unutup tribünleri dolduran ve hayal kırıklığına uğrayan Karşıyakalı taraftarlara üzüldüm.
100. Yıl’da şampiyonluk bekleyen o vefalı taraftara sezon sonunda yine hüsran düşecek diye üzülüyorum.
Maça dönelim.
Bu nasıl bir takım arkadaş! İki maçta 7 gol yiyor.
Şampiyonluğa oynayan bir takımın 7 maçta attığı gol sayısı 8, yediği gol sayısı 9.
Şuan ki tabloda ilk beşe giren takımlardan tek eksi averaja sahip olan yeşil kırmızılılar.
Son iki maçta oynayamayan, savunma oyuncusu Onur Akbay’ın sakatlığı, defansın dengesini bozdu.
Üstüne orta sahanın dinamosu Caner’de sakatlanınca, sonuç ortada.
Cihat Arslan, sezon başından bu yana hiç rotasyon yapmadan takımı götürmeye çalıştı.
Verdiği demeçlerde dikkat çeken bir şey vardı; şampiyonluk sözcüğünden kaçması.
Sürekli olarak ilk beşe girmekten söz etti. Demek ki bildiği bir şey varmış.
Elde ki malzeme bu demek istemiş. Gittiği yere kadar yani...
Sözün kısası, bu takım ilerleyen haftalarda Karşıyakalılara mutluluk vermekten çıkıp, acı verirse hiç şaşırmayalım.
