Kırmızı bülten - kırmızı pasaport

       PASAPORT, oldum olası Türk muhalif aydınının başını ağrıtan konulardan biridir.
Devletimiz, dünyada Türkiye'nin yüzünü ağartan yazarlara, ressamlara, müzikçilere, filmcilere pasaport vermemek için binbir dereden su getirmiştir.
Aydınlar için Türkiye hep kumbara gibi bir ülke olagelmiştir: Yani girmesi kolay, çıkması zor bir memleket!
* * *
RUHİ Su, ömrünün son demlerinde tedavi amacıyla yurt dışına çıkmak istediğinde, ondan mavi bir pasaportu esirgemişti devlet.
Onun ve diğer aydınların kırmızı pasaportu yoktu; çünkü kırmızı bültenle aranmıyorlardı.
Devlet, suç işlememiş aydınına mavi pasaportu çok görürken, birçok suçluyu kırmızı ve yeşil pasaportlarla donatmış.
Alaaddin Çakıcı'nın taşıdığı kırmızı pasaportun, bir MİT görevlisi tarafından "görevi kötüye kullanarak" sağlandığı ileri sürülüyor.
Eğer bu pasaport tek örnek olsaydı bu söze inanabilirdik.
Ama Abdullah Çatlı'nın ve diğerlerinin renk renk pasaportu, bizi böylesine saf bir yaklaşımdan koruyor.
Devletin bu kişileri yücelttiği, yükselttiği, geniş yetkilerle donattığı, işledikleri suçları kapattığı apaçık ortada.
* * *
GAZETE ve televizyonlar, Milli Güvenlik Kurulu toplantısından "mafyanın üstüne gidilmesi kararı" çıktığını duyuruyorlar.
Bir ülke için bundan daha onur kırıcı bir duyuru olamaz.
Demek ki mafyayla, çetelerle mücadele edilmemesi gibi bir ihtimal de söz konusu.
Ama Milli Güvenlik Kurulu bu yolu seçmiyor ve mücadele edilmesine karar veriyor.
Hastaneye götürülen ileri derecede kanserli bir hastanın durumunun görüşülmesi ve sonunda tedavi edilmesine karar verilmesi gibi bir şey.
Zaten herkes operasyonlardan dolayı Mesut Yılmaz'ı kutlamıyor mu?
Emniyet teşkilatının, başbakanın talimatından sonra harekete geçtiği yazılıp çizilmekte.
Bir ülkede mafyayla, çeteyle, katille, soyguncuyla mücadele edilmesi için özel emir mi gerekir?
Bir devletin doğal refleksi değil midir bu?
Anlıyoruz ki değilmiş.




Yazara E-Posta: livaneli@milliyet.com.tr